Τον ήξερα από πάντα και είναι φυσικό καθώς αυτός ήταν 100 χρονών!
Το περασμένο Σάββατο έμαθα πως ο κυρ Νίκος πέθανε και πήγα να πω δυο κουβέντες συμπάθειας στην κυρα Μαρία, την 95χρονη σύζυγό του, και στα παιδιά του που παίζαμε -κάποτε- μαζί.
Μετά τις πρώτες συγκινήσεις, είχα να αντιμετωπίσω την απορία της κυρα Μαρίας: "Μα τί είναι αυτό το ψυγείο που τον έβαλαν τον παππού και θα τον κηδέψουμε την Τρίτη;"
Α, ναι ξέχασα να αναφέρω πως εμείς, εδώ στο Βόλο, δεν επιτρέπεται να πεθάνουμε όποτε μας καλέσει ο Κύριος αλλά όποτε δεν είναι αργία, διότι αλλιώς θα μείνουμε άταφοι, στην κατάψυξη, καθώς ο δήμος δεν μπορεί να πληρώνει υπερωρίες στους νεκροθάφτες!
Δεν έχει καμία σημασία ούτε η προσβολή του νεκρού, ούτε η ταλαιπωρία των συγγενών και η οδύνη, ούτε το δέον. Σιγά το πράγμα!
Να φανταστείτε πως δεν ακούσαμε ούτε την τοπική διοικούσα Εκκλησία να αντιστέκεται, πλην ορισμένων μοναχικών παπάδων που διαμαρτυρήθηκαν στον δήμαρχο, δίχως αποτέλεσμα.
Το να κουβεντιάσουμε για την κρίσιμη πορεία της ψυχής τις πρώτες ώρες και μέρες, για τα τριήμερα που διαβάζονται ενώ ο νεκρός είναι άταφος και άλλα τέτοια "μη σύγχρονα", φαντάζομαι πως δεν ακουμπούν τις εξουσίες...
Επίσης, το να πούμε πως ο κυρ Νίκος άρχισε να ξεπαγώνει και να χαλάει το "μακιγιάζ" την ώρα που τον έθαβαν, επίσης δεν προκαλεί φρίκη σ' αυτούς που αποφάσισαν πως το νεκροταφείο δεν λειτουργεί Κυριακάς και εορτάς!
Η ψυχολογική κατάσταση των οικείων φυσικά και δεν μπορεί να συγκινήσει τον διοικητικό παχυδερμισμό.
Όσο για τον φόβο Θεού που "παίζει" στην ιστορία "κρατείστε τον νεκρό σας στην κατάψυξη, μέχρι να ανοίξει το μαγαζί", αντιλαμβάνεσθε ότι δεν αφορά κανέναν από τους κατέχοντες καρέκλες....
Έτσι, κυρα Μαρία, ούτε εσύ θα καταλάβεις ποτέ τί ψυγείο είναι αυτό που έβαλαν τον κυρ Νίκο, ούτε εμείς θα μπορέσουμε ποτέ να ξεπεράσουμε την ντροπή μας για τούτον τον μεταθανάτιο καταψύκτη.
(Όταν λέω εμείς, εννοώ εμείς οι....οπισθοδρομικοί και όχι οι της "προόδου" και της τεχνολογίας ακόμη και για νεκρούς).
Και επειδή -ενώ βρακί δεν έχει ο πισινός μας- στον δήμο συζητούν για αποτεφρωτήριο, λέτε ο καταψύκτης να είναι πρόδρομος της αποτέφρωσης;
Πώς το λέτε εσείς στο Ελλάντα; Ντροπή, ίσως...;
(Γιατί εμείς στο Ενωμένο Ευρώπη το λέμε So, what? -σε ελεύθερη μετάφραση: Και λοιπόν; Είναι τόσο δύσκολο να πεθάνετε Παρασκευή, εσείς οι Έλληνες; Μας έχετε ζαλίσει τον έρωτα πια...)
anazhthseis-elena.
Το περασμένο Σάββατο έμαθα πως ο κυρ Νίκος πέθανε και πήγα να πω δυο κουβέντες συμπάθειας στην κυρα Μαρία, την 95χρονη σύζυγό του, και στα παιδιά του που παίζαμε -κάποτε- μαζί.
Μετά τις πρώτες συγκινήσεις, είχα να αντιμετωπίσω την απορία της κυρα Μαρίας: "Μα τί είναι αυτό το ψυγείο που τον έβαλαν τον παππού και θα τον κηδέψουμε την Τρίτη;"
Α, ναι ξέχασα να αναφέρω πως εμείς, εδώ στο Βόλο, δεν επιτρέπεται να πεθάνουμε όποτε μας καλέσει ο Κύριος αλλά όποτε δεν είναι αργία, διότι αλλιώς θα μείνουμε άταφοι, στην κατάψυξη, καθώς ο δήμος δεν μπορεί να πληρώνει υπερωρίες στους νεκροθάφτες!
Δεν έχει καμία σημασία ούτε η προσβολή του νεκρού, ούτε η ταλαιπωρία των συγγενών και η οδύνη, ούτε το δέον. Σιγά το πράγμα!
Να φανταστείτε πως δεν ακούσαμε ούτε την τοπική διοικούσα Εκκλησία να αντιστέκεται, πλην ορισμένων μοναχικών παπάδων που διαμαρτυρήθηκαν στον δήμαρχο, δίχως αποτέλεσμα.
Το να κουβεντιάσουμε για την κρίσιμη πορεία της ψυχής τις πρώτες ώρες και μέρες, για τα τριήμερα που διαβάζονται ενώ ο νεκρός είναι άταφος και άλλα τέτοια "μη σύγχρονα", φαντάζομαι πως δεν ακουμπούν τις εξουσίες...
Επίσης, το να πούμε πως ο κυρ Νίκος άρχισε να ξεπαγώνει και να χαλάει το "μακιγιάζ" την ώρα που τον έθαβαν, επίσης δεν προκαλεί φρίκη σ' αυτούς που αποφάσισαν πως το νεκροταφείο δεν λειτουργεί Κυριακάς και εορτάς!
Η ψυχολογική κατάσταση των οικείων φυσικά και δεν μπορεί να συγκινήσει τον διοικητικό παχυδερμισμό.
Όσο για τον φόβο Θεού που "παίζει" στην ιστορία "κρατείστε τον νεκρό σας στην κατάψυξη, μέχρι να ανοίξει το μαγαζί", αντιλαμβάνεσθε ότι δεν αφορά κανέναν από τους κατέχοντες καρέκλες....
Έτσι, κυρα Μαρία, ούτε εσύ θα καταλάβεις ποτέ τί ψυγείο είναι αυτό που έβαλαν τον κυρ Νίκο, ούτε εμείς θα μπορέσουμε ποτέ να ξεπεράσουμε την ντροπή μας για τούτον τον μεταθανάτιο καταψύκτη.
(Όταν λέω εμείς, εννοώ εμείς οι....οπισθοδρομικοί και όχι οι της "προόδου" και της τεχνολογίας ακόμη και για νεκρούς).
Και επειδή -ενώ βρακί δεν έχει ο πισινός μας- στον δήμο συζητούν για αποτεφρωτήριο, λέτε ο καταψύκτης να είναι πρόδρομος της αποτέφρωσης;
Πώς το λέτε εσείς στο Ελλάντα; Ντροπή, ίσως...;
(Γιατί εμείς στο Ενωμένο Ευρώπη το λέμε So, what? -σε ελεύθερη μετάφραση: Και λοιπόν; Είναι τόσο δύσκολο να πεθάνετε Παρασκευή, εσείς οι Έλληνες; Μας έχετε ζαλίσει τον έρωτα πια...)
anazhthseis-elena.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου