Του Δημήτρη Ριζούλη
(Από την Κυριακάτικη Δημοκρατία)
Επί 20 χρόνια κυκλοφορούσε στις αίθουσες των δικαστηρίων με το δικόγραφο στο χέρι. Υπήρξε μάχιμος δικηγόρος των Αθηνών αλλά η κλίση του (από μικρός) ήταν άλλη.
Προερχόταν από θρησκευόμενη οικογένεια με παράδοση (και παππού ιερέα) και ποτέ του δεν έλειψε από την Εκκλησία. Στα 53 του χρόνια, έπειτα από παραινέσεις κληρικών, φίλων και συναδέλφων, πήρε τη μεγάλη απόφαση. Παράτησε τα πάντα, εγκατέλειψε το κοστούμι και τις δικαστικές αίθουσες και φόρεσε το ράσο.
Ο π. Ευγένιος Κονταρίνης εκάρη μοναχός και αργότερα χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης εκπληρώνοντας το παιδικό του όνειρο (αν και με πολλά χρόνια καθυστέρηση). Σήμερα βρίσκεται στη Φανερωμένη Χολαργού και διακονεί με αφοσίωση την Εκκλησία και τους πιστούς.
Ο π. Ευγένιος μιλά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» για τη μεταστροφή του, τους «δικηγόρους του Θεού και του διαβόλου» και τη σύγκριση των ανθρώπινων νόμων με τον νόμο του Θεού.
Πάτερ Ευγένιε, πώς μεγαλώσατε και ποια ήταν η σχέση σας με την Εκκλησία;
Ανδρώθηκα και μεγάλωσα σε μια θρησκευόμενη οικογένεια με πατέρα ανώτερο στρατιωτικό, άνθρωπο της Εκκλησίας. Ο παππούς μου ήτο ιερεύς. Από μικρός είχα σχέση με την Εκκλησία, υπήρξα παιδί του Ιερού και του αναλογίου. Ο παππούς μου υπήρξε πρωθιερεύς στην Ιερά Μητρόπολη Σύρου - Τήνου, εφημέριος στον Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ερμουπόλεως.
Εκκλησιαζόμουν στο μετόχιο του Παναγίου Τάφου των Εισοδίων της Θεοτόκου, στο Παγκράτι, κοντά στο πατρικό μου σπίτι, εκεί όπου διετέλεσαν εφημέριοι οι μετέπειτα Πατριάρχες Διόδωρος και Ειρηναίος. Συχνά εκκλησιαζόμουν στους ιερούς ναούς Προφήτου Ηλιού Παγκρατίου και Αγίου Σπυρίδωνος Σταδίου (στην ενορία μου) όπου γνώρισα τον τότε ιεροκήρυκα αρχιμανδρίτη Καλλίνικο Καρούσο, τον μετέπειτα μητροπολίτη Πειραιώς. Παρακολουθούσα στο Παγκράτι τα κηρύγματά του στο πνευματικό κέντρο «Ιερός Χρυσόστομος».
Στον Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών είχα την ευλογία να γνωρίσω τους τότε προϊσταμένους αρχιμανδρίτες, μακαριστό Πέτρο Δακτυλίδη, μετέπειτα μητροπολίτη Χριστουπόλεως, και Σεραφείμ Μετζελόπουλο, σήμερα μητροπολίτη Πειραιώς. Ακόμα τον πνευματικό μου πατέρα, τότε εφημέριο εκεί αιδεσιμολογιότατο Ηλία Δροσινό, τον κύριο συντελεστή στη διαμόρφωση της απόφασής μου να ιερωθώ.
Πότε ασχοληθήκατε με τη δικηγορία;
Είμαι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την απόκτηση του πτυχίου μου και την άσκησή μου ασχολήθηκα με τη δικηγορία.
Και εξασκήσατε το επάγγελμα του δικηγόρου;
Ναι. Υπήρξα δικηγόρος για 20 χρόνια. Υπηρέτησα τη μάχιμη δικηγορία. Ημουν για χρόνια με το δικόγραφο στο χέρι, όπως λέμε στη δικηγορική γλώσσα. Η άσκηση της δικηγορίας ειδικά στην Αθήνα έχει πολλές δυσχέρειες, λόγω κυρίως του μεγάλου αριθμού των δικηγόρων αλλά και της φύσεως του λειτουργήματος, κυρίως για τους νέους. Σήμερα τα πράγματα βέβαια είναι πολύ χειρότερα.
Και πώς γίνατε ιερέας;
Ημουν ήδη κοντά στην Εκκλησία. Εισήλθα ως δόκιμος μοναχός στην Ι. Μ. Ασωμάτων - Πετράκη το 1996, εκάρην μοναχός και εχειροτονήθην διάκονος το 1997, το δε 1998 πρεσβύτερος - ιερομόναχος. Το 2003 εχειροθετήθην εξομολόγος - πνευματικός και έλαβα το οφίκιο του αρχιμανδρίτου. Πάντως, ενώ πάντοτε ήμουν κοντά στην Εκκλησία με τη Χάρη του Κυρίου, δίσταζα να προχωρήσω στην ιεροσύνη. Ομως, άνθρωποι της Εκκλησίας -κληρικοί και λαϊκοί- που με γνώριζαν με παρακίνησαν να προβώ στην εκπλήρωση του ιερού πόθου μου.
Η κουρά μου έγινε στις 28 Αυγούστου 1997 από τον μακαριστό σοφό γέροντά μου, αρχιμανδρίτη Χριστόφορο Παπαδόπουλο, καθηγούμενο τότε της ιεράς μονής της μετανοίας μου.
Ο μακαριστός μητροπολίτης Αυστρίας κυρός Μιχαήλ με χειροτόνησε με την άδεια και ευλογία του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ διάκονο στις 15 Δεκεμβρίου 1997. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκα στις 24 Απριλίου 1998. Είχα την τιμή και την ευλογία να χειροθετηθώ στις 19 Απριλίου 2003 εξομολόγος και στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους αρχιμανδρίτης από τα χέρια του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.
Θέλω πάντως να παρατηρήσω ότι στην Εκκλησία μας έχουμε αρκετά παραδείγματα κληρικών που εκτός από θεολόγοι είναι και νομικοί. Τέτοια μόρφωση είχε πρώτος ο μακαριστός Χριστόδουλος. Νομικοί είναι επίσης οι Σεβασμιότατοι Διδυμοτείχου Δαμασκηνός, Πειραιώς Σεραφείμ, Κηφισίας Κύριλλος και Γλυφάδας Παύλος (γέροντάς μου στη Μονή Πετράκη). Νομικός και θεολόγος είναι και ο επίσκοπος Σαλώνων Αντώνιος, γενικός διευθυντής της ΕΚΥΟ και ο ιεροκήρυκας αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου. Τέλος, από τον νομικό κόσμο προσήλθαν στην ιεροσύνη ο αείμνηστος αρεοπαγίτης Δημήτριος Τσούμας και ο σεβαστός καθηγητής μου της Πολιτικής Δικονομίας π. Κωνσταντίνος Μπέης.
Μετά τη χειροτονία, φαντάζομαι, όλα άλλαξαν στη ζωή σας.
Ναι. Θέλω να πιστεύω μετά την αλλαγή αυτή της ζωής μου ότι προσπαθώ ως κληρικός της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, το κατά δύναμιν, να είμαι συνεπής στις ιερατικές υποχρεώσεις μου.
Σήμερα είστε στην ενορία Φανερωμένης Χολαργού. Εκεί με τι ασχολείστε;
Στη σημαντική ενορία της Υπεραγίας Θεοτόκου Φανερωμένης Χολαργού εκτελώ καθήκοντα εφημερίου και πνευματικού, είμαι υπεύθυνος λειτουργικού προγράμματος και συνεργάτης στις εκκλησιαστικές συνάξεις συμμελέτης Αγίας Γραφής.
Προσπαθούμε με τη χάρη του Κυρίου και τις πρεσβείες της Θεοτόκου μαζί με τους εκλεκτούς συνεφημερίους μου υπό την καθοδήγηση του προϊσταμένου μας αρχιμανδρίτη Συμεών Βενετσιάνου (του λαμπρού αυτού κληρικού της Εκκλησίας μας) να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας τόσον απέναντι της Εκκλησίας όσο και απέναντι του λαού των ευσεβών ενοριτών μας, ειδικά σήμερα, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς τους οποίους διερχόμεθα.
Είναι πασίγνωστα και πασιφανή το έργο και η προσφορά της Εκκλησίας στον δυσπραγούντα λαό μας υπό την καθοδήγηση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.
Θα μου επιτρέψετε πάντως να ευχαριστήσω δημόσια τον πατέρα και ποιμενάρχη μου Μακαριότατο, διότι με επέλεξε και με τοποθέτησε το 2010 στην ενορία όπου βρίσκομαι σήμερα, μια από τις πλέον καίριες της Αρχιεπισκοπής, κατόπιν της ευμενούς εισήγησης για το ταπεινό μου πρόσωπο του τότε πρωτοσυγγέλου, νυν επισκόπου Διαυλείας κ. Γαβριήλ.
Ο κόσμος της δικηγορίας με τον κόσμο του Θεού δεν είναι εντελώς ασυμβίβαστοι;
Οταν διαβιοί κάποιος με τον ευαγγελικό νόμο και τις εντολές του Θεού, με ό,τι και αν ασχολείται, προσπαθεί πάντοτε να πολιτεύεται σύμφωνα με αυτά, οπότε δεν υπάρχει τίποτα το ασυμβίβαστο, πόσο μάλλον όταν σχετίζεται με το λειτούργημα της Νομικής, του δικηγόρου, κύριο μέλημα του οποίου είναι η προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Λένε για τους δικηγόρους ότι υπηρετούν το συμφέρον και κατ’ επάγγελμα αποκρύπτουν την αλήθεια ή ωραιοποιούν το ψέμα. Το αποδέχεστε;
Οι νομικοί και ειδικότερα οι δικηγόροι ορκίζονται να υπερασπίζονται τα δικαιώματα και του κατά τεκμήριον πλέον ειδεχθούς εγκληματίου, σύμφωνα με τους κειμένους νόμους και τη συνείδησή τους.
Ο δικηγόρος πρέπει να είναι ο προστάτης των αδικουμένων, κατά τη γνώμη σας;
Ναι. Εφόσον ο δικηγόρος υποχρεούται να υπερασπίζεται και να βρίσκει ελαφρυντικά και στις πλέον επιβαρυντικές περιπτώσεις του κοινού Ποινικού Δικαίου, πόσο μάλλον οφείλει να καθίσταται και προστάτης των αδικουμένων με κάθε νόμιμο και θεμιτό τρόπο.
Πριν από χρόνια είχε κυκλοφορήσει μια κινηματογραφική ταινία, που σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με τίτλο «Ο δικηγόρος του διαβόλου». Υπάρχουν τέτοιοι;
Στην εξάσκηση του δύσκολου δικηγορικού λειτουργήματος εμφανίζονται και τέτοιες περιπτώσεις, πάντοτε όμως πρέπει να κινούνται εντός των πλαισίων της σωστής και συνεπούς υπερασπιστικής γραμμής που χαράσσει ο κάθε συνήγορος.
Η μεταστροφή σας και η χειροτονία σας εξέπληξαν ανθρώπους του περιβάλλοντός σας ή παλιούς συναδέλφους;
Η μεταστροφή μου θεωρήθηκε από όλους ως φυσιολογική εξέλιξη της όλης βιοτής μου. Με παρακίνησαν ο πατέρας Ηλίας Δροσινός και άλλοι φίλοι (ακόμα και συνάδελφοι νομικοί) σε συζητήσεις που κάναμε αν θα υλοποιήσω αυτά τα οποία είχα κατά νου σχετικά με το εάν θα ιερωθώ ή όχι. Επειτα από πολλούς δισταγμούς και σκέψεις, αποφάσισα να αφεθώ στο έλεος του Θεού. Ημουν τότε 53 ετών και αισθανόμουν πλήρως το βάρος και τις συνέπειες της μεγάλης αυτής απόφασης. Είχα την κλίση. Θα είχα όμως και την κλήση; Τελικά ο Κύριος επέβλεψε επ' εμέ κατά το μέγα έλεός του και με κατέστησε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος (αν και ανάξιο) κληρικό της Αγίας Εκκλησίας Του και οικονόμο των Αγίων μυστηρίων Του.
Ο νόμος των ανθρώπων με τον νόμο του Θεού πόσο μακριά (ή κοντά) βρίσκονται;
Ο νόμος του Θεού είναι υπεράνω κάθε ανθρωπίνου -συνεπώς ατελούς- νόμου. Επομένως ο τελευταίος πρέπει να εναρμονίζεται με τον θείον νόμο και τις ευαγγελικές εντολές.
Στην ενορία σας πώς βοηθάτε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη λόγω της κρίσης;
Το ενοριακό φιλόπτωχο ταμείο μας έχει πλούσια δράση. Μοιράζουμε καθημερινά 50 μερίδες φαγητό και δίδομε χρηματικά και άλλα βοηθήματα στους ενδεείς. Το κέντρο ενοριακής αγάπης στεγάζεται στο κτίριο του συλλόγου Σήμαντρο στον Χολαργό. Με την καθοδήγηση του υπευθύνου του φιλοπτώχου π. Ιωάννη Καλογερόπουλου και την ευλογία του μακαριοτάτου επιτελεί πλούσιο έργο, που αναγνωρίζεται από τους πάντες.
Ασχολείστε ακόμα με τη νομική;
Ναι. Δεν έχω εγκαταλείψει τη νομική επιστήμη, την οποία αγαπώ, παρακολουθώ τη νομολογία, διαβάζω νομικά βιβλία και περιοδικά. Ακόμα, μέσα στα πλαίσια των εκκλησιαστικών καθηκόντων μου, ενδιαφέρομαι για την πολιτική και τα γενικότερα κοινωνικά δρώμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου