Κι ο Χριστός ξανασταυρώνεται...

«Κάθε φορά που σταυρώνεται ο άνθρωπος, σταυρώνεται και ο Χριστός ξανά και ξανά. Η θυσία τούτη είναι αέναη, καθώς ο Χριστός ξανασταυρώνεται αενάως, διαρκώς και συνεχώς από τους ανθρώπους, μα και στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου που σταυρώνεται, εφόσον είναι εικόνα του Θεού. Ο Χριστός είναι Εκείνος που μας προσέλαβε, άρα δεν είναι κάτι ξένο προς εμάς, αλλά είναι ο ίδιος εμείς.»

Οι άνθρωποι ζουν, βασανίζονται, αναζητούν λύσεις σε έναν κόσμο σκληρό και δυσχερή, και η Ορθοδοξία καλυμμένη με ηθικολογίες και μύθους. Η ευθύνη των ιερέων και των πάσης φύσεως φανατικών γι’ αυτό το «έγκλημα»;

«Η αληθινή Ορθοδοξία είναι δρόμος ελευθερίας και όχι σκλαβιά. Αν οι άνθρωποι μελετούσαν με ανοιχτό μυαλό και σε βάθος τη σκέψη των Πατέρων της Εκκλησίας θα είχαν εκπλαγεί και οι ίδιοι από το μέγεθος της φιλανθρωπίας και της ελευθερίας. Η ευθύνη της ελευθερίας είναι όλη δική μας.

Ένας αληθινός ιερέας οφείλει ν’ ανοίγει το δρόμο προς το Χριστό και όχι να δημιουργεί στρατό που πάσχει από λατρεία προς το γεροντισμό, να δημιουργεί ανθρώπους ελεύθερους και όχι άβουλα πιόνια.

Κάποιοι φανατικοί προσπαθούν να κρύψουν θησαυρούς μέσα σε ηθικολογίες και φονταμενταλιστικά πυροτεχνήματα. Ο αληθινός χριστιανός δεν μπορεί να είναι φανατικός κι ένας φανατικός ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει ως χριστιανός. Οι φανατικοί είναι τραγικές υπάρξεις που αδυνατούν να έλθουν σε κοινωνία, ν’ αδειάσουν την ύπαρξή τους, να προσλάβουν τον άλλον και να συν-χωρήσουν. Αν δεν αγκαλιάσεις όμως τον άλλον, δεν θα συναντήσεις ποτέ τον ίδιο το Θεό. Ο ίδιος ο Χριστός σταυρώθηκε οικειοθελώς. Ποιος τους είπε πως έχει ανάγκη από την υπεράσπισή τους; Ποιος τους όρισε σωτήρες; Αλίμονο στους βέβαιους...

Βέβαιοι της εποχής τους υπήρξαν και οι Φαρισαίοι και ο Χριστός μόνο μ’ εκείνους τα έβαλε. Μόνο η ανησυχία, εκείνη που δεν μας αφήνει να κοιμηθούμε, μας οδηγεί στο Θεό»

http://www.storieumane.gr/2013/09/maria-chatziapostoloy-alimono-stoys-vevaioys.html