- Καλά είναι ο Σεραφείμ, και γελούσε το πρόσωπό του.
Πράγματι, εκεί που έλεγαν ότι Αρχιεπίσκοπος χειροτερεύει, τα πράγματα άλλαζαν. Ο Σεραφείμ καλυτέρευε λίγο. Όπως μας έλεγε η κυρία που διακονούσε τον Πατέρα Ευμένιο, το βράδυ που εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος, μετά τις ειδήσεις των 8:00 μ.μ., ο Πατήρ Ευμένιος δεν έψαλε την φήμη, όπως συνήθιζε.
Αργά την νύκτα, την ώρα που συνήθιζε να προσεύχεται, καθόταν στην καρέκλα του σκυφτός. Μετά από αρκετές ώρες προσευχής, βαθειά μεσάνυχτα, τον είδε να ανοίγη τα χέρια του, να λάμπη το πρόσωπό του και με ιδιαίτερα χαρά να φωνάζη:
- Γεια σου Σεραφείμ. Πετάει ο Σεραφείμ! Ωραίος που είναι ο Σεραφείμ! Πετάει ο Σεραφείμ!
Από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος: ''Π. Ευμένιος, ο Ποιμήν ο καλός και Θαυματουργός''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου