Ο μακαριστός Γέροντας Ισίδωρος γεννήθηκε στην Πάτρα με μειωμένη όραση. Σε ηλικία 15 ετών χειρουργήθηκε στα μάτια, οπότε έμεινε τελείως τυφλός. Σε ηλικία 40 ετών εκάρη μοναχός από τον μακαριστό Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, στον οποίο εξομολογήτο ως λαϊκός στην Πάτρα.
Πριν γίνει μοναχός άρχισε ξαφνικά να βλέπει, και είπε στην Παναγία:
«Παναγία μου πάρε μου το φως, γιατί μοναχός δεν θα γίνω, και εν ώρα Κρίσεως μη μου ζητήσεις ευθύνες».
Αμέσως έχασε και πάλι το φως του. Αυτό το ήθελε, γιατί πίστευε, ότι η αναπηρία που είχε τον βοηθούσε πνευματικά. Μέχρι τη μοναχική κουρά του πουλούσε λαχεία στην Πάτρα. Ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε για την αναπηρία του. Αντιθέτως ευχαριστούσε τον Θεό για αυτήν.
Έλεγε:«δεν έχω τίποτα και δεν μου λείπει τίποτα!»
Να σημειωθεί ότι ο π.Ισίδωρος έκανε απόλυτη υπακοή στον Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεΐτη, ενώ τους διέκρινε αμοιβαία αγάπη. Επισκέφθηκε αρκετές φορές στην Αριζόνα τον Γέροντα Εφραίμ, για να πάρει την ευχή του. Είχε ιδιαίτερη αγάπη προς το Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου την οποία αποκαλούσε ''Μανούλα''. Όταν του ζητούσαν την ευχή του, απαντούσε:
''Της Παναγίας μας'' ή ''Του Γέροντά μου''.
Υπήρξε αγιασμένη ψυχή! Ευχόμαστε να έχει καλή ανάπαυση η αγία του ψυχή. Καλό Παράδεισο!
''Μάθε να έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό! Δεν ξέρει ο Θεός και ξέρεις εσύ; Αν ο Θεός στο επιτρέπει αυτό είναι επειδή είναι προς όφελος της σωτηρίας της ψυχής σου! Τι πράγματα είναι αυτά; Για κοίτα με στο πρόσωπο! Πως με βλέπεις εμένα; Με βλέπεις δυστυχισμένο, λυπημένο; Χαρούμενο δεν με βλέπεις; Εγώ είμαι εκ γενετής τυφλός! Και δοξάζω την Παναγία γιατί έτσι κάνω λιγότερες αμαρτίες! Εμένα η Παναγία κάποια στιγμή μου έδωσε το φως μου, αλλά όταν είδα ότι δεν με συνέφερε της ζήτησα να μου το πάρει πίσω... Και με άκουσε!''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου