Η βασιλεία της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων ιδρύθηκε με την αγία Γέννηση του Κυρίου

Η ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟ ΜΕΓΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ

Από Άρθρο του Φώτη Κόντογλου στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25/12/1954

  Μυστήριον ξένον, λέγει ο Υμνωδός, τη Γέννηση του Χριστού· το να γεννηθεί σαν άνθρωπος, όχι κανένας προφήτης, όχι κανένας άγγελος, αλλά ο ίδιος ο Θεός! Ο άνθρωπος θα μπορούσε να φτάσει σε μια τέτοια πίστη; Οι φιλόσοφοι κι οι άλλοι τετραπέρατοι σπουδασμένοι ήτανε δυνατόν να παραδεχτούνε ένα τέτοιο πράγμα; Από την κρισάρα της λογικής τους δεν μπορούσε να περάσει η παραμικρή ψευτιά, όχι ένα τέτοιο τερατολόγημα! Ο Πυθαγόρας, ο Εμπεδοκλής κι οι άλλοι τέτοιοι θαυματουργοί, που ήτανε σπουδαίοι φιλόσοφοι, δε μπόρεσαν να τους κάνουνε να πιστέψουνε κάποια πράγματα πολύ πιο πιστευτά και θα πιστεύανε ένα τέτοιο τερατολόγημα;

   Γι’ αυτό ο Χριστός γεννήθηκε ανάμεσα σε απλούς ανθρώπους, ανάμεσα σ’ απονήρευτους τσομπάνηδες, μέσα σε μια σπηλιά που τρώγανε τα βόδια.
Κανένας δε τον πήρε είδηση μέσα σε κείνον τον απέραντο κόσμο που εξουσιάζανε οι Ρωμαίοι, για τούτο είχε πει ο προφήτης Γεδεών πως θα κατέβαινε ήσυχα στον κόσμο όπως κατεβαίνει η δροσιά απάνω στο μπουμπούκι του λουλουδιού, «ως υετός επί πόκον». Ανάμεσα σε τόσες μυριάδες νεογέννητα παιδιά, ποιος να πάρει είδηση το πιο φτωχό από τα φτωχά, εκείνα που γεννηθήκανε όχι σε καλύβι, όχι σε στρούγκα, αλλά μέσα σε μια σπηλιά; Και κείνη ξένη, γιατί την είχανε οι τσομπαναρέοι να σταλιάζουνε τα πρόβατά τους.

  Το «υπερεξαίσιον και φρικτόν μυστήριον» της Γεννήσεως του Χριστού έγινε τον καιρό που βασίλευε ένας μονάχα αυτοκράτορας απάνω στη γη, ο Αύγουστος, ο ανηψιός του Καίσαρα, ύστερα από μεγάλη ταραχή και αιματοχυσία, ανάμεσα στον Αντώνιο από τη μια μεριά και στον Βρούτο και στον Κάσσιο από την άλλη. 

Τότε γεννήθηκε και ο ένας και μοναδικός πνευματικός βασιλιάς, ο Χριστός.
Ο προφήτης Δανιήλ λέγει :
«Και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν ήτις εις τους αιώνας ου διαφθηρήσεται», «κάποιο Βασίλειο λέγει που δεν θα καταλυθεί ποτέ εις τους αιώνας των αιώνων».

 Αυτή η βασιλεία η αιώνια, η άφθαρτη, είναι η βασιλεία του Χριστού, η βασιλεία της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων κι ιδρύθηκε με την αγία Γέννηση του Κυρίου που γιορτάζουμε σήμερα. Κι επειδή είναι τέτοια βασιλεία, γι αυτό θα’ ναι αιώνια, γι’ αυτό δε θα χαλάσει ποτέ, όπως γίνεται με τις άλλες επίγειες και υλικές βασιλείες. Όπως ο βράχος μεγάλωσε κι έγινε όρος μέγα και σκέπασε τη γη, έτσι και το κήρυγμα του Ευαγγελίου ξαπλώθηκε σ’ όλη την οικουμένη με το κήρυγμα των Αποστόλων : «Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος αυτών και εις τα πέρατα τη οικουμένης τα ρήματα αυτών»

Ώ, βάθος πλούτου και σοφίας και ύψος αγιασμένης διάνοιας!

  Κάποιοι, μ’ όλα αυτά που είπαμε δε θα νοιώσουνε τίποτα από το Μυστήριο που γιορτάζουνε σήμερα. Σ’ αυτούς εγώ, ο τιποτένιος, δεν μπορώ να πω τίποτα. Μοναχά θα τους θυμίσω τα αυστηρά λόγια που γράφει στην επιστολή του ο άγιος Ιωάννης Ευαγγελιστής, ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού κι ο θερμότατος κήρυκας της αγάπης: «Παν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού εστί. Και παν πνεύμα ό μη ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ έστιν. Ούτος εστίν Αντίχριστος"

Fotis Kontoglou Original - Φώτη Κόντογλου Αρχείο