Απάντηση στα λεγόμενα του Αρχιμ. Χριστοδούλου Αγγελόγλου

Stefanos Panagopoulos

Μετά πολλής λύπης και πικρίας γράφονται τα παρακάτω, όπως θα φανεί και στη συνέχεια, διότι έχουμε όχι μόνο διαστρέβλωση λόγων Αγίων από ορισμένους, αλλά και αυτών ακόμη της Γραφής (βλ. σημεία αναιρέσεως 12 & 13). Παρότι δεν είναι κάτι μη αναμενόμενο –μάλλον το αντίθετο– είναι θλιβερό να το βλέπεις και να το ακούς.
Αναφέρομαι στο τελευταίο βίντεο του Αρχιμ. Χριστοδούλου Αγγελόγλου με τίτλο «Τα μέτρα της πανδημίας στο Νομοσχέδιο του Θεού», το οποίο κάθισα και είδα ώστε να δώσω μια σαφή απάντηση περί των λεγομένων του προαναφερθέντος Αρχιμανδρίτου σε μια ψυχή που με ρώτησε, αλλά όπως πάντα, εκθέτω και δημοσίως για όποιον ίσως του είναι χρήσιμο κάτι τέτοιο.
Ακολουθεί, λοιπόν, αναίρεση *13* σημείων του εν λόγω βίντεο. Αυτά τα 13 αντεπιχειρήματα είναι εφόδια για όσους ενδεχομένως έρθουν σε διάλογο με ανθρώπους που ασπάζονται τις αντιλήψεις του εν λόγω Αρχιμανδρίτου και την επιχειρηματολογία του, που δεν είναι αποκλειστικά δική του, σαφώς.

*1. Ξεκινάει το βίντεο από εκεί που άφησε το προηγούμενο, εξ όσων γνωρίζω, στο οποίο –όπως και σ’ αυτό– κατηγορεί εμμέσως τις μοναχές της Ι. Μονής Σουρωτής ότι είτε παρενόησαν, είτε δεν επεξήγησαν επαρκώς τα λόγια του Αγίου με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια λανθασμένη αντίληψη για το περίφημο χωρίο. Παρόλα αυτά, δεν λέει ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα δεν το είπε ο Άγιος. Απλώς αφήνει να εννοηθεί ότι μιλούσε για κάποια αρρώστια της εποχής του και όχι προφητικά, για κάποια μελλοντική ασθένεια. Εξ όσων μάλιστα αναφέρει, θεωρεί ότι η ασθένεια αυτή στην οποία αναφέρεται ο Άγιος είναι το AIDS.
Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: Ας δεχθούμε, έστω, ότι είναι όντως το AIDS αυτή η ασθένεια. Πότε άκουσε ο π. Χριστόδουλος για εμβολιασμό ομάδων πληθυσμού κατά του AIDS με προϋπόθεση κάποιο σφράγισμα; Προσωπικά, δεν έχω ακούσει, αλλά αν εκείνος έχει ακούσει κάτι, ας το μοιραστεί μαζί μας. Και να μας πει, μάλιστα, και ποιο ήταν το σφράγισμα που αναφέρει ο Άγιος Παΐσιος και σχετίζεται με το εμβόλιο εκείνο για να ξέρουμε να το αποφύγουμε στο μέλλον, μην τυχόν και μας ζημιώσει πνευματικά.
Να σας πω εκ των προτέρων, ότι θα δυσκολευτεί πολύ να βρει κάποιο πρόγραμμα εμβολιασμού του AIDS πέραν πολύ μικρής ομάδας ανθρώπων παγκοσμίως, διότι πολύ απλά, κατόπιν μιας εξαιρετικά συντόμου αναζήτησης, ο οποιοσδήποτε θα μάθει ότι οι μελέτες για τα εμβόλια του AIDS τόσες δεκαετίες μετά βρίσκονται ακόμη σε φάση κλινικών δοκιμών! (Ω του παραδόξου θαύματος!) Άρα, είναι ελάχιστα άτομα στο παγκόσμιο στερέωμα τα οποία εμπίπτουν ίσως σ’ αυτήν την κατηγορία. Και με βάση τα όσα ο ίδιος σημείωσε σε άλλα βιβλία της Ι. Μονής Σουρωτής, που όλως παραδόξως δεν αμφισβήτησε τα γραφόμενα σ’ αυτά, ότι κατεγράφησαν ή ερμηνεύθησαν ελλειπώς, η ασθένεια του AIDS είχε έρθει και στην Ελλάδα. Άρα, θα πρέπει να γνωρίζει και άτομα εντός Ελλάδος που μάλλον σφραγίστηκαν –όπως το ερμηνεύει καθ’ εαυτόν το σφράγισμα– για να κάνουν κάποιο εμβόλιο.
Εν πάση περιπτώσει, αναμένει κάποιος περισσότερες εξηγήσεις αφού είναι τόσο βέβαιος ότι έχει κατανοήσει σωστά το νόημα των λόγων του Αγίου, όσον αφορά αυτό το χωρίο, διότι τα σημεία των καιρών άλλα λένε.

*2. Αναφέρει σε κάποιο σημείο, στην αρχή, ότι όλα αυτά τα μέτρα και τα σχετικά αφορούν όχι μόνο σ’ αυτήν την πανδημία αλλά και σ’ άλλες που μελλοντικά θα έρθουν και πρέπει γι’ αυτό όχι μόνο να τα τηρήσουμε, αλλά να τα αποδεχθούμε ως την μόνη οδό σωτηρίας, εν ολίγοις, στο θέμα των πανδημιών.
Το ερώτημα, όμως είναι: Γιατί είναι τόσο σίγουρος ότι θα έρθουν μελλοντικά επιδημίες; Επειδή το λέει η στατιστική; Κι αν έρθουν σε 200 χρόνια; Ή σε 50; Ή σε 60; Κι αν αυτή είναι η τελευταία επιδημία όλων των αιώνων πριν τη συντέλεια; Γιατί, εφόσον αυτή η επιδημία θα τελειώσει κάποτε –εκτός κι αν πιστεύει ότι δεν θα τελειώσει– και κάποιοι κάνουν εκτιμήσεις για 3 χρόνια, πρέπει εμείς να αλλάξουμε τον κόσμο, που δεν άλλαξε τις προηγούμενες φορές που η ανθρωπότητα αντιμετώπισε πανδημίες και επιβίωσε –δόξα τω Θεώ– ώστε να προλάβουμε μελλοντικές επιδημίες, που δεν ξέρουμε αν θα έρθουν καν και πώς θα έρθουν;
Αν εφαρμόζαμε αυτή τη λογική στην αρχιτεκτονική δεν θέλω να σας πω σε τι σπίτια θα ζούσαμε για να μην πεθάνουμε από ενδεχόμενους σεισμούς 11 ρίχτερ.

*3. Κατηγορεί (στην αρχή του βίντεο είμαστε ακόμη) κάποιους λαϊκούς –όπως συμπεραίνεται εκ των λόγων του- ότι παρέσυραν Επισκόπους, Ηγουμένους και Ηγουμένες, και πολλούς πνευματικούς Πατέρες με τις ιδέες τους και τις απόψεις τους, δημιουργώντας ομάδες γύρω από αυτούς. Πιο μετά, και ουκ ολίγες φορές, κατηγορεί και κάποιους πνευματικούς πατέρες αλλά και Επισκόπους ότι δεν τηρούν τα μέτρα και έτσι διδάσκουν εντός του ναού. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιους έχει υπόψιν του.
Τα ερωτήματα όμως παραμένουν: Γιατί να τους παρασύρουν απαραιτήτως κάποιοι λαϊκοί; Αυτοί δεν έχουν δική τους αντίληψη ώστε να κρίνουν εξ όσων ακούνε, όπως του ανέφερε και σε συγκεκριμένη επιστολή ο π. Αρσένιος, μοναχός του Αγίου Όρους;
Αλλά κι από πότε η Εκκλησία χρέωσε τον οποιονδήποτε θάνατο από ασθένεια, όπως γρίπη ή άλλη λοιμική νόσο, σε κάποιον πιστό, όπως τώρα κατηγορεί αυτός τους άλλους Πατέρες ότι κάνουν; Δηλαδή, αν παλαιότερα εγώ κολλούσα κάποιον γρίπη και εκείνος πέθαινε, εν αγνοία μου προφανώς, χρεώνομαι τον θάνατο εκείνου επειδή δεν είχα κάνει εμβόλιο της γρίπης; Μήπως ν’ αρχίσει η Εκκλησία να ρίχνει επιτίμια και καθαιρέσεις υπ’ αυτό το πρίσμα. Και δεν ξέρω ποιος θα μείνει εντός της Εκκλησίας τελικά...
Ή μήπως μόνο τώρα μπορούν να υιοθετηθούν τέτοιες θεωρίες και άρα να ισχύει μια τέτοιου τύπου καινοφανής «θεολογία»; Θα φανεί και πιο μετά πόσο ασυνεπής είναι μια τέτοια στάση και γραφικά, διότι έκανε το λάθος, το πικρό λάθος για εμένα που τον άκουσα, να διαστρεβλώσει την διδασκαλία της Γραφής.

*4. Αναφέρει ακόμη ότι κάποιοι πνευματικοί Πατέρες μάλιστα επλανήθησαν και οι οποίοι είχαν παράξει πλούσιο και ουσιαστικό έργο μέσα στην Εκκλησία, καμάρια της Εκκλησίας (νομίζω τους αποκάλεσε). Αλλά κατόπιν κατηγορεί όλους όσους διαδίδουν τις πλάνες ότι αυτοί δεν έχουν ενεργοποιημένο το Άγιο Πνεύμα μέσα τους.
Άρα, τι συμβαίνει με τους πνευματικούς αυτούς Πατέρες με το πλούσιο έργο; Δεν είχαν ενεργοποιημένο το Άγιο Πνεύμα μέσα τους; Και πώς κατόρθωσαν να επιτελέσουν το τόσο ουσιαστικό κατ’ αυτόν έργο εντός της Εκκλησίας; Ιδίοις δυνάμεσι; Μα γίνεται τόσο καλό και ουσιαστικό έργο άνευ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο οποίος είπε «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιω. ιε΄ 5);

*5. Αναφέρεται κατόπιν στους πειρασμούς του Κυρίου και στην εντολή να μην εκπειράζουμε τον Θεό. Όπως όμως αναφέρθηκε εν συντομία νωρίτερα, ο πειρασμός του Θεού δεν έχει να κάνει με υποθετικές καταστάσεις, όπου ίσως κάποιος είναι ασυμπτωματικός, ίσως κάποιος κολλήσει κάποιον άλλον, ίσως συμβεί αυτό και ίσως συμβεί το άλλο... Διότι αυτή τη στιγμή εν πολλοίς έχουν παρθεί μέτρα πάνω σε υποθέσεις επιστημόνων για την εξέλιξη μιας αρρώστιας που οι ίδιοι ομολογούν ότι είναι νέα και δεν γνωρίζουν, και όχι αποδείξεις. Κι αυτό κρατήστε το.
Τον Κύριο όμως ο Διάβολος δεν τον πείραξε ώστε να αποπειραθεί να πέσει και έτσι να δοκιμάσει τον Θεό. Δηλαδή, η πράξη του Κυρίου έχει ξεκάθαρο αποτέλεσμα, όχι υποθετικό. Ο θάνατός του ήταν βέβαιος, ή το λιγότερο ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός, πλην παρεκτός της επεμβάσεως του Θεού στην δεδομένη περίπτωση. Γι’ αυτό και του λέει ο Διάβολος ότι όχι μόνο είναι γραμμένο πως δεν θα πεθάνεις, αλλά ούτε πληγή στο πόδι σου θα πάθεις, ένα κόψιμο.
Κι ενώ τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες κάποιος να ιαθεί αν νοσήσει από την φονική αυτή ασθένεια, όπως την λέει ο πατήρ Χριστόδουλος, παρά να αποβιώσει, είναι προφανώς πειρασμός του Κυρίου το να μην τηρήσει κάποιος τα μέτρα και όλες τις υπόλοιπες ανθρώπινες επινοήσεις και πιθανολογίες για το πώς ανακόπτεται η επέλαση της ασθένειας, που βέβαια μέχρι και τώρα δεν έχει ανακοπεί, και ούτε πρόκειται με βάση τα όσα λένε... Άρα πρέπει να έχει υπερβολικά μεγάλη πίστη ο π. Χριστόδουλος στο αλάθητο των επιστημόνων, ή απλώς αγνοεί εξαιρετικά μεγάλο όγκο πληροφοριών και αντιφάσεων των ιδίων επιστημόνων που εμπιστεύεται. Δεν αποκλείεται να συμβαίνουν και τα δύο.

*6. Αναφέρει κατόπιν, για να υποστηρίξει περαιτέρω τον προβληματικό συλλογισμό του, τη φυγή στην Αίγυπτο και λέει ξεκάθαρα ότι ο Θεός ως άνθρωπος πήρε μέτρα για να «μην εκπειράσει τον Θεό Πατέρα».
Σ’ αυτό το σημείο έχουμε πολλά δογματικά λάθη, που πικραίνουν ιδιαίτερα όποιον τ’ ακούει. Διότι, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήταν βρέφος, έως δύο ετών, όπως εξακρίβωσε ο Ηρώδης εκ των Μάγων. Ο Ιωσήφ όμως που ενημερώθηκε για να πραγματοποιήσει την φυγή δεν ενημερώθηκε από τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό ως άνθρωπο, αλλά από άγγελο Κυρίου, τον οποίον άγγελο... έστειλε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ως άνθρωπος για να μην εκπειράσει τον Θεό Πατέρα;
Ή τον άγγελο τον έστειλε η θεότης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που είναι πάντοτε μετά του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος και ουδέποτε υφίσταται αποχωρισμός τους, ή τον έστειλε ο Θεός Πατέρας, που πάλι είναι μετά του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Εν πάση περιπτώσει, ο συλλογισμός αυτός είναι εντελώς προβληματικός και λίαν δυτικής θεολογίας όπου αν τον ξετυλίξει κάποιος παραπέρα, ίσως και να φτάσει στο σημείο που λέει η φραγκολατινική θεολογία ότι ο Χριστός απέθανε για να εξευμενίσει τον θεό Πατέρα ωσάν να ήταν θυμωμένος μόνο ο Θεός Πατήρ με την αμαρτία των πρωτοπλάστων και τα άλλα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος προσπαθούν να ανακόψουν την οργή Του;... Ας μην το συνεχίσω. Είναι πολύ επικίνδυνοι τέτοιοι συλλογισμοί και βλάσφημοι, και δεν τους δέχεται η Μία, Αγία, Αποστολική και Καθολική Εκκλησία.

*7. Στο 45ο λεπτό, ως απόρροια όλων των προηγούμενων ελαττωματικών συλλογισμών, έρχεται το «πρέπει να τηρούμε ευλαβικά τα μέτρα, που είναι νόμος της Πολιτείας και εντολή της Εκκλησίας» (εννοείται της διοικήσεως αυτής).
Έχει ξεχάσει μάλλον ο π. Χριστόδουλος, ή δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα να ερευνήσει, ότι η Εκκλησία, η ΔΙΣ συγκεκριμένα, όταν πρωτοξεκίνησε όλο αυτό το σενάριο που βιώνουμε, είχε εκδώσει απόφαση να τελείται η Θ. Λειτουργία στο διάστημα μίας ώρας το πρωί της Κυριακής, άνευ όρθρου που θα γινόταν αφ' εσπέρας (δηλαδή Σάββατο εσπέρας), την οποία απόφασή της καταστρατήγησε η Πολιτεία και η ΔΙΣ μετά, για λόγους που ακόμη δεν γνωρίζουμε, έστειλε την ΚΥΑ στις Μητροπόλεις και εκείνοι στους Ναούς για τήρηση των μέτρων χωρίς άλλη σύγκλιση της ΔΙΣ και χωρίς νέα εγκύκλιο που να αναιρεί την προηγούμενη.
Δεν χρειάζονται να ειπωθούν πολλά περαιτέρω πάνω σ’ αυτό το θέμα. Όταν η διοίκηση της Εκκλησίας, και μάλιστα ένα συγκεκριμένο όργανο αυτής (που είναι υπό εξέταση το αν έχει βάσει καταστατικού την εξουσία για λήψη τέτοιων αποφάσεων), απαρνείται τη διαχείριση των του οίκου της, δεν έχει νόημα να λέμε μετά περί υπακοής στον Χριστό.

*8. Την επιχειρηματολογία του όμως την στηρίζει και στην Παλαιά Διαθήκη και δη στον τρόπο διαχειρίσεως της λέπρας από τον Τριαδικό Θεό. Λέει συγκεκριμένα ότι η λέπρα δόθηκε ως ασθένεια -χωρίς να την περιορίζει μόνο στην Παλαιά Διαθήκη, φτάνοντας μέχρι και στον περασμένο αιώνα!- ως τιμωρία της αποστασίας του ανθρώπου!!
Δεν ξέρω πού το βρήκε γραμμένο αυτό, διότι πολύ απλά όταν οι Εβραίοι αποστατούσαν μαζικά κατά του Θεού και στρέφονταν στην ειδωλολατρία, δεν πάθαιναν λέπρα. Συνήθως έπεφταν άλλες τιμωρίες, πολύ βαρύτερες και με πολύ πιο ακαριαία και βάναυσα αποτελέσματα. Θάνατοι, αιχμαλωσίες, καταστροφή του Ναού κτλ. Ελάχιστοι σχετικά, στο σύνολο όσων έχουν αποστατήσει, έχουν πάθει λέπρα.
Τώρα αν εννοεί ότι η λέπρα είναι απόρροια της αποστασίας του ανθρώπου και της διακοπής της συνεχούς επικοινωνίας με τον Κύριο που συνέβη στον Παράδεισο εν τω προσώπω του Αδάμ και της Εύας, το ίδιο ισχύει και για όλες τις ασθένειες, αλλά ο Θεός δεν ασχολήθηκε να νομοθετήσει για κάθε μία ασθένεια τι πρέπει να γίνεται.

*9. Αναφέρεται κατόπιν, αφού ακολουθεί αυτόν τον συλλογισμό να αποδείξει τη θέση του δια της λέπρας, στο Λευϊτικό και στο ότι ο Τριαδικός Θεός, δια του ασάρκου τότε Λόγου, έδωσε στον Μωϋσή σαφείς εντολές και οδηγίες για τους λεπρούς, καθότι... λοιμική νόσος!! Αυτή είναι η ερμηνεία του σχετικά με το γιατί ασχολήθηκε ο Θεός να δώσει τόσο σαφείς εντολές γι’ αυτήν την νόσο.
Όμως, με τα ίδια ακριβώς χωρία είναι που καταρρέει και όλη επιχειρηματολογία που επικαλείται, διότι ο Θεός, ενώ όλες τις ασθένειες τις άφησε στους επιστήμονες, αυτή τη συγκεκριμένη την άφησε στους ιερείς που δεν ήταν επιστήμονες, και δεν χρειαζόταν να είναι επιστήμονες ή ιατροί.
Ο παππούς μου έχει μια εξαιρετική ομιλία με τίτλο «Αμαρτία – Λέπρα ψυχής» όπου εξηγεί (και όχι μόνο εκεί, αλλά πολλές φορές που ομιλεί περί ιερωσύνης) ακριβώς ότι η λέπρα επιλέχθηκε ώστε να προτυπώνει την αμαρτία, με τις προεκτάσεις που την αντιλαμβανόμαστε εμείς στην περιόδο της Καινής Διαθήκης, και γι’ αυτό την άφησε ο Κύριος στους ιερείς να τη διαχειρίζονται και όχι στους ιατρούς. Διότι δεν θέλω να πιστεύει κανείς ότι δεν υπήρχαν άλλες ασθένειες την εποχή εκείνη, ή ότι δεν κρυολογούσαν οι άνθρωποι, ή ότι δεν υπήρχαν ιατροί.

10* Το δέκατο σημείο είναι συνέχεια του προηγουμένου αλλά και κάτι που έχει αξία να σχολιαστεί και μόνο του, διότι ο ίδιος ο π. Χριστόδουλος εστιάζει στο ότι ελάμβαναν μέτρα κατά των λεπρών όταν έβλεπαν τα συμπτώματα της λέπρας, όχι πριν. Και μάλιστα, είχε δώσει πολύ λεπτομερείς οδηγίες ο Τριαδικός Θεός για τη διάγνωση της νόσου. Τα ανέφερε και ο ίδιος.
Σήμερα όμως, δεν ασχολούμαστε καν με το αν κάποιος έχει τα συμπτώματα της νόσου, αλλά το εάν βγει θετικό το αποτέλεσμα σε ένα τεστ που δεν ενδείκνυται για την αναγνώριση της νόσου στον άνθρωπο, και που δεν φτιάχτηκε γι’ αυτήν την νόσο, αν και το χρησιμοποιούν εν απουσία άλλου τεστ. Μάλιστα, δεν ασχολούνται καν να βγάλουν κάποιο 100% αξιόπιστο τεστ οι γιατροί ή οι φαρμακοβιομηχανίες ένα χρόνο μετά!
Συν ότι μέχρι να διαγνωστεί ο λεπρός με τα συμπτώματα της λέπρας δεν υπήρχε αποκλεισμός του από οποιαδήποτε δραστηριότητα. Όλα ξεκινούσαν αφότου είχε εκδηλωθεί πλήρως η ασθένεια. Και μάλιστα, αυτό δεν επηρέαζε τους γύρω του. Ενώ σήμερα, χωρίς καν να έχει εκδηλωθεί η ασθένεια, απολύτως υγιής κάποιος, επειδή βγαίνει θετικός σε ένα τεστ (που όπως είπαμε δεν ενδείκνυται γι’ αυτήν τη διάγνωση), περιορίζεται και αυτός και οι γύρω του. Και συμπεριφέρονται όλοι ωσάν να έχουν την ασθένεια, κι ας μην την έχουν!
Ουδεμία σχέση, λοιπόν, με τη διαδικασία που παρέδωσε ο Κύριος στον Μωϋσή.

11* Το δε από πάνω φαίνεται πλέον ξεκάθαρα στο ότι ο λεπρός τότε, όπως είπε και ο π. Χριστόδουλος, ειδοποιούσε τους άλλους ότι είναι ασθενής, ότι είναι λελεπρωμένος. Σήμερα όμως δεν φωνάζουν μόνο όσοι είναι ασθενείςς. Σήμερα φτάσαμε στο σημείο να φωνάζουμε κι όλοι οι άλλοι «είμαι υγιής!». Άρα, πλήρης αντιστροφή και διαστροφή –επιτρέψτε μου να πω– τόσο του γράμματος της Γραφής όσο και το κυριότερον, του Πνεύματος αυτής.

12* Και φτάνουμε κατόπιν όλων αυτών στα δύο τελευταία σημεία, τα πιο θλιβερά όλων, διότι πλέον δεν έχουμε απλώς μια λανθασμένη ερμηνεία αλλά διαστρέβλωση αυτών των λέξεων της Γραφής.
Λέει ξεκάθαρα ο π. Χριστόδουλος (στο 1:08:00 περίπου) ότι όταν ο Κύριος οργίστηκε κατά του Ααρών και της αδερφής αυτών, εκείνου και του Μωϋσέως, της Μαριάμ, και το κείμενο γράφει «καὶ ὀργὴ θυμοῦ Κυρίου ἐπ᾿ αὐτοῖς, καὶ ἀπῆλθε.» (Αρ. ιβ΄9) ότι το και «αὐτοῖς», που είναι γραμμένο σε πληθυντικό αριθμό είναι «αὐτῆς» και αφορά μόνο τη Μαριάμ, που ελεπρώθη εκ των δύο παρότι και οι δύο, Ααρών και Μαριάμ, εκακολόγησαν τον Μωϋσή και ήσαν άξιοι τιμωρίας.
Ο παππούς μου έχει εξηγήσει πολύ όμορφα ότι ο λόγος που ο Ααρών δεν ελεπρώθη έχει να κάνει διότι ακριβώς, όπως ανέφερα ότι έλεγε, ως τύπος της αμαρτίας η λέπρα δεν επηρεάζει την ιερωσύνη και την αρχιερωσύνη. Ο παππούς λέει χαρακτηριστικά τη φράση «η ιερωσύνη δεν λεπρούται», ώστε να καταδείξει ότι οι προσωπικές αμαρτίες του ανθρώπου ιερέως ή επισκόπου δεν επηρεάζουν το Μυστήριο. Και ότι γι’ αυτό ελεπρώθη μόνο η Μαριάμ, παρότι ο Κύριος, όπως λέει και το κείμενο οργίσθηκε και με τους δύο, και όχι μόνο με τη Μαριάμ.
Αλλά ο π. Χριστόδουλος μάλλον τα αγνοεί αυτά και διέστρεψε το κείμενο ώστε να λέει αυτό που θέλει εκείνος για την παρούσα περίπτωση, κάτι που δυστυχώς είναι στοιχείο όχι μόνο πλάνης, αλλά αιρετικής διδασκαλίας. Διότι –και το τονίζω– το κείμενο είναι ξεκάθαρο και έγινε εσκεμμένη διαστρέβλωση αυτού.

*13. Το ίδιο έγινε κατόπιν και στην αναφορά του στον Πέτρο, όχι μια φορά, αλλά δύο ώστε να μην αφήνει υπόνοια πως είναι κάτι που ξέφυγε εν τη ρύμη του λόγου την πρώτη.
Λέει ο Κύριος: «κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.» (Ματθ. ιστ΄ 18) εννοώντας, όπως ερμηνεύουν εξαιρετικά οι Πατέρες και ερμηνευτές της Καινής Διαθήκης, ότι η πέτρα είναι η πέτρα της ομολογίας του στην θεότητα του Χριστού –ότι δεν ήταν απλώς άνθρωπος, αλλά όντως Υιός του Θεού, και όχι ο ίδιος ως άνθρωπος.
Ωστόσο, ο π. Χριστόδουλος είπε ξεκάθαρα όχι μία, αλλά δύο φορές ότι ο Κύριος είπε στον Πέτρο «ότι εσύ είσαι η Πέτρα πάνω στην οποία θα κτίσω την Εκκλησία μου».
Λοιπόν, κατόπιν όλων των παραπάνω, παρατηρεί κανείς, όσο καλόπιστος κι αν είναι, εφόσον λίγο γνωρίζει σε τι αναφέρεται ο πατήρ Χριστόδουλος, ότι έχει επέλθει –το λιγότερο– πλάνη στον εν λόγω κληρικό, και όχι απλώς στα της πανδημίας αλλά ακόμη και σε θέματα γραφικά.
Από ‘κεί και πέρα, δεν υπάρχει ίχνος χαράς ή ικανοποίησης στην διατύπωση των παραπάνω που δείχνουν την αιχμαλωσία ενός ανθρώπου υπό του Διαβόλου, και δη κληρικού πνευματικού που έχει υπό το πετραχήλι του ψυχές Χριστιανών.
Να προσευχηθούμε για την μετάνοια εκείνου αλλά και ημών, και περισσότερο να προσευχηθούμε ο Κύριος να μην επιτρέψει να φτάσουμε να διατυπώσουμε τέτοια λόγια πλάνης σε αδελφούς Χριστιανούς.
Χριστός Ανέστη.
Καλήν απολογία εύχομαι σε όλους μας.

Επίσης και εδώ-Ερωτήσεις επί των δηλώσεων Αρχιμανδρίτη Χριστοδούλου Αγγελόγλου & π. Ευάγγελου Παπανικολάου.