ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2016

''Πάν­τες οἱ θέ­λον­τες εὐ­σε­βῶς ζῆν ἐν Χρι­στῷ Ἰ­η­σοῦ δι­ω­χθή­σον­ται».

Αποστολικό ανάγνωσμα Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου(Β’ Τιμ. 3, 10-15)
 Οἱ ἔ­σχα­τοι και­ροί, στοὺς ὁ­ποί­ους ζοῦ­με, δι­α­κρί­νον­ται ἀ­πὸ τὸ ὅ­τι με­γά­λη με­ρί­δα ἀν­θρώ­πων ἐ­πι­λέ­γουν νὰ ζήσουν κλει­σμέ­νοι στὸν ἑ­αυ­τό τους, μὴ λαμ­βά­νον­τες ὑ­πό­ψη τὸν λό­γο τοῦ Θε­οῦ.
 Ἀ­πευ­θυ­νό­με­νος ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος στὸν μα­θη­τή του Τι­μό­θε­ο δί­νει τὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ αὐ­τῶν τῶν ἀν­θρώ­πων καὶ λέ­ει ὅ­τι εἶ­ναι: «φί­λαυ­τοι, φι­λάρ­γυ­ροι, ἀ­λα­ζό­νες, ὑ­πε­ρή­φα­νοι, βλά­σφη­μοι, γο­νεύ­σιν ἀ­πει­θεῖς, ἀ­χά­ρι­στοι, ἀ­νό­σι­οι, ἄ­στορ­γοι, ἄ­σπον­δοι, διά­βο­λοι, ἀ­κρα­τεῖς, ἀ­νή­με­ροι, ἀ­φι­λά­γα­θοι, προ­δό­ται, προ­πε­τεῖς, τε­τυ­φω­μέ­νοι, φι­λή­δο­νοι μᾶλ­λον ἢ φι­λό­θε­οι».
Οἱ ἄν­θρω­ποι αὐ­τοί, οἱ φί­λαυ­τοι καὶ φι­λή­δο­νοι, θέ­τουν σὲ δεύ­τε­ρη μοῖρα τὴν ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ καὶ ἔ­τσι γί­νον­ται ἀ­χά­ρι­στοι πρὸς αὐ­τόν. Ὁ ἀ­χά­ρι­στος, ὅ­μως, πρὸς τὸν Θε­ό, θὰ εἶ­ναι τέ­τοιος καὶ πρὸς τοὺς συ­ναν­θρώ­πους του. Τοὺς ἐ­πι­βου­λεύ­ε­ται, τοὺς ἐκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται, τοὺς ἀν­τι­με­τω­πί­ζει χω­ρὶς στορ­γὴ καὶ τοὺς δι­α­βάλ­λει συ­νε­χῶς, προ­σπα­θῶν­τας νὰ κα­λύ­ψει τὴ δι­κή του ἀ­νε­πάρ­κει­α μέ­σα ἀ­πὸ τὸν ἐ­ξευ­τε­λι­σμὸ τῆς ὑ­πό­λη­ψης τοῦ συ­ναν­θρώ­που του.


 Οἱ φί­λαυ­τοι καὶ ἀ­φι­λάν­θρω­ποι ἄν­θρω­ποι δι­α­κη­ρύσ­σουν τὴν πί­στη τους στὸν Θε­ό, ὅ­μως, ἡ ζω­ὴ καὶ τὰ ἔρ­γα τους μαρ­τυ­ροῦν γιὰ τὸ ἀν­τί­θε­το. Ὁ­μο­λο­γοῦν ὅ­τι εἶ­ναι Χρι­στια­νοί, ὅ­τι γνω­ρί­ζουν τὰ πε­ρὶ τοῦ χρι­στι­α­νι­σμοῦ, ἔ­χουν δη­λα­δή «μόρ­φω­σιν εὐ­σε­βεί­ας», ἀλ­λὰ κα­τὰ πα­ρά­δο­ξο τρό­πο δὲν ζοῦν σύμφωνα μὲ τὶς ἐν­το­λὲς τοῦ Χρι­στοῦ. Ἄ­ρα, μπο­ρεῖ νὰ χα­ρα­κτη­ρι­στοῦν, ὄ­χι ὡς ἀ­λη­θι­νοὶ μα­θη­τὲς τοῦ τα­πει­νοῦ Χρι­στοῦ, ἀλ­λὰ ὡς κατ᾽ ἐ­πί­φα­ση Χρι­στια­νοί. 
Ὄν­τως, πῶς μπο­ρεῖ ὁ φι­λάρ­γυ­ρος, ὁ φί­λαυ­τος, ὁ προ­πε­τής, ὁ ἀ­φι­λάν­θρω­πος, ὁ ἀ­νή­θι­κος, νὰ εἶ­ναι πράγ­μα­τι πι­στός; Ἀ­φοῦ δὲν κά­νει ὅ­σα ἁρ­μό­ζουν στοὺς ἀ­να­γεν­νη­μέ­νους ἀν­θρώ­πους, ἀλ­λὰ ζεῖ προ­σκολ­λη­μέ­νος στὴν πλά­νη τοῦ κό­σμου, τό­τε ἡ πί­στη του εἶ­ναι ἁ­πλὴ γνώ­ση καὶ θε­ω­ρί­α, εἶ­ναι ὡ­σὰν τὸ νε­κρὸ καὶ ἄ­ψυ­χο σῶ­μα, ἀ­πὸ τὸ ὁ­ποῖ­ο ἀ­που­σι­ά­ζει ἡ ζω­ή. Καὶ οἱ δαί­μο­νες στὸ κά­τω κά­τω -κα­τὰ τὸν ἅ­γι­ο Ἰ­ά­κω­βο τὸν Ἀ­δελ­φό­θε­ο- πι­στεύ­ουν ὀρ­θά, ὅ­μως, δὲν ζοῦν κα­τὰ τὰ προ­στάγ­μα­τα τοῦ ἀ­γα­θοῦ Θε­οῦ˙ γι᾽ αὐ­τὸ δὲν ὠ­φε­λοῦν­ται ἀ­πὸ αὐ­τὴ τὴ θε­ω­ρη­τι­κὴ γνώ­ση καὶ δὲν σώ­ζον­ται.

 Ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος, με­τὰ τὴν ἀ­να­φο­ρὰ στὰ χα­ρα­κτη­ρι­στι­κὰ αὐ­τῶν τῶν ἀν­θρώ­πων, προ­τρέ­πει τὸν Τι­μό­θε­ο νὰ ἀ­πο­μα­κρυν­θεῖ ἀ­πὸ κον­τά τους. Οἱ ἄν­θρω­ποι τοῦ­τοι εἶ­ναι κά­κι­στα πα­ρα­δείγ­μα­τα γιὰ τοὺς ἄλ­λους. Μὲ τὰ λό­γι­α τους ἑλ­κύ­ουν κά­ποιον, ἀλ­λὰ μὲ τὶς πρά­ξεις τους τὸν σκαν­δα­λί­ζουν καὶ τὸν ἀ­πω­θοῦν. Ἡ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ὅ­μως, ποὺ συ­νε­πά­γε­ται ἡ πί­στη στὸν Χρι­στὸ εἶ­ναι ἐν­τε­λῶς δι­α­φο­ρε­τι­κή.
 Ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος γιὰ νὰ δι­δά­ξει τὴν ἐν Χρι­στῷ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δὲν μέ­νει στὴ θε­ω­ρί­α, ἀλ­λὰ προ­σφέ­ρει ὡς ὑ­πό­δειγ­μα τὸν ἴ­διο τὸν ἑ­αυ­τό του, λέ­γον­τας στὸν Τι­μό­θε­ο: «Σὺ δὲ πα­ρη­κο­λού­θη­κάς μου τῇ δι­δα­σκα­λί­ᾳ, τῇ ἀ­γω­γῇ, τῇ προ­θέ­σει, τῇ πί­στει, τῇ μα­κρο­θυ­μί­ᾳ, τῇ ἀ­γά­πῃ, τῇ ὑ­πο­μο­νῇ, τοῖς δι­ωγ­μοῖς, τοῖς πα­θή­μα­σιν, οἷά μοι ἐ­γέ­νον­το ἐν Ἀν­τι­ο­χεί­ᾳ, ἐν Ἰ­κο­νί­ῳ, ἐν Λύ­στροις, οἵους διω­γμοὺς ὑ­πή­νεγ­κα». 
Ἡ πί­στη ἦ­ταν στὸν ἀπόστολο Παῦ­λο πα­ράλ­λη­λη μὲ τὴ μαρ­τυ­ρί­α ὑ­πὲρ τοῦ Χρι­στοῦ. Ἡ δὲ μαρ­τυ­ρί­α δὲν ἦ­ταν τί­πο­τα ἄλ­λο ἀ­πὸ τὴ δι­κή του ζω­ή, τὴν ἀ­γά­πη, τὴ μα­κρο­θυ­μί­α, τοὺς διω­γμοὺς καὶ τὰ πα­θή­μα­τα ὑ­πὲρ τοῦ Χρι­στοῦ.

 Βέ­βαι­α ὁ Χρι­στὸς δὲν ἀ­φή­νει κα­νέ­να νὰ πει­ρα­στεῖ καὶ νὰ ὑ­πο­φέ­ρει πέ­ραν τῶν δυ­νά­με­ών του. Γι᾽ αὐ­τὸ καὶ ὁ ἀ­πό­στο­λος Παῦ­λος δι­α­βε­βαι­ώ­νει τὸν Τι­μό­θε­ο ὅ­τι ὁ Χρι­στὸς τὸν ἐ­νί­σχυ­ε καὶ τὸν λύ­τρω­νε: «καὶ ἐκ πάν­των με ἐρ­ρύ­σα­το ὁ Κύ­ρι­ος». 
Ταυ­τό­χρο­να, ὅ­μως, προ­ε­τοι­μά­ζει τὸν μα­θη­τή του γιὰ τὴν πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τοῦ χρι­στι­α­νι­σμοῦ, λέ­γον­τάς του ὅ­τι «πάν­τες οἱ θέ­λον­τες εὐ­σε­βῶς ζῆν ἐν Χρι­στῷ Ἰ­η­σοῦ δι­ω­χθή­σον­ται». 
Ὄν­τως, οἱ ἀ­λη­θι­νοὶ μα­θη­τὲς τοῦ Χρι­στοῦ, οἱ πι­στοί, δὲν ἀ­νή­κουν σὲ αὐ­τὸ τὸν κό­σμο καὶ δὲν ζοῦν ὅ­πως οἱ λοι­ποὶ ἄν­θρω­ποι. Ἡ ζω­ή τους εἶ­ναι μί­α συ­νε­χὴς δο­κι­μα­σί­α: «Πει­ρα­τή­ρι­ον ὁ βί­ος τοῦ ἀν­θρώ­που ἐ­πὶ τῆς γῆς», κα­τὰ τὸν Ἰ­ώβ. Οἱ χρι­στια­νοὶ ἔ­χουν θλί­ψη σὲ αὐ­τὸ τὸν κό­σμο καὶ δι­έρ­χον­ται ἀ­πὸ τὴ στε­νὴ ὁ­δὸ γιὰ νὰ φτά­σουν στὸν προ­ο­ρι­σμό τους, δη­λα­δὴ στὴν ἀ­τε­λεύ­τη­τη μα­κα­ρι­ό­τη­τα τῆς βα­σι­λεί­ας τοῦ Θε­οῦ.

Ὁ Χρι­στια­νός, ἐν­τασ­σό­με­νος στὸ σῶ­μα τοῦ Χρι­στοῦ, τὴν Ἐκ­κλη­σί­α, δὲν νο­εῖ­ται νὰ εἶ­ναι φί­λαυ­τος καὶ ἀ­φι­λάν­θρω­πος, ἀλ­λὰ μό­νο φι­λό­θε­ος. Ἡ ζω­ὴ τοῦ Χρι­στια­νοῦ μοιά­ζει μὲ τὴν ἀν­τί­στοι­χη ἑ­νὸς ἀ­θλη­τῆ, ὁ ὁ­ποῖ­ος κα­τε­βαί­νει στὸν στί­βο γιὰ νὰ ἀ­γω­νι­στεῖ. Στὸν ἀ­γῶνα δὲν χω­ρᾶ οὔ­τε δει­λί­α οὔ­τε δι­σταγ­μός, πα­ρὰ μό­νο με­τρᾶ ἡ προ­σπά­θει­α γιὰ τὸν τερ­μα­τι­σμό. Καὶ βέ­βαι­α εἶ­ναι ἐν­τε­λῶς ἄ­κομ­ψο νὰ ἐγ­κα­τα­λεί­ψει ὁ ἀ­θλη­τὴς τὸν ἀ­γῶ­να, δι­ό­τι τό­τε ἀ­πο­τυγ­χά­νει τοῦ σκο­ποῦ του. Ὅ,­τι ζη­τοῦ­σε νὰ πε­τύ­χει μὲ τὴν ἄ­σκη­ση καὶ τὶς στε­ρή­σεις τὸ χά­νει σὲ μί­α στιγ­μή, δι­ό­τι δει­λι­ά­ζει μπρὸς στὸν κό­πο καὶ ἐ­πι­λέ­γει τὴν ἀ­νά­παυ­ση. Ἡ ἀ­νά­παυ­ση ἀ­να­μέ­νει τὸν ἀ­θλη­τὴ μό­νο στὸ τέρ­μα τοῦ δρό­μου.

Τὸ ἴ­διο ἀ­κρι­βῶς ἰ­σχύ­ει καὶ γιὰ τὸν Χρι­στια­νό, ὁ ὁ­ποῖ­ος ὀ­φεί­λει νὰ δι­α­τρέ­ξει τὸ στά­δι­ο τοῦ βί­ου ὀρ­θὰ καὶ μὲ γεν­ναι­ό­τη­τα˙ νὰ μὴν δει­λι­ά­σει στὴν τή­ρη­ση τῶν ἐν­το­λῶν τοῦ Θε­οῦ, ἀλ­λὰ νὰ ἀ­γω­νι­στεῖ, μι­μού­με­νος τὴν τα­πεί­νω­ση τοῦ Τε­λώ­νη καὶ ὄ­χι τὴν ἀ­πό­νοι­α καὶ τὴν αὐ­το­δι­καί­ω­ση τοῦ Φα­ρι­σαί­ου, καὶ τοι­ου­το­τρό­πως νὰ ἀ­πο­φύ­γει τὸ πνευ­μα­τι­κὸ ναυ­ά­γι­ο καὶ νὰ δι­α­σω­θεῖ.

1 σχόλιο:

ΙΣΙΔΩΡΟΣ είπε...

ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΥΓΕΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ...Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ και ο Φυλακας Αγγελοσ μας, ΝΑ ΜΑΣ ΕΥΛΟΓΕΙ και ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, ΑΠΟ ΤΟΥ ΝΥΝ ΚΑΙ ΕΩΣ ΤΟΥ ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΦΘΑΡΤΟΥ ΓΗΙΝΟΥ ΑΙΩΝΟΣ....ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΤΕ, ΕΦΌΣΟΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ... ΣΥΝΕΧΙΣΕ, ΑΔΕΛΦΕ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ, ΝΑ ΠΟΙΜΕΝΕΙΣ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΤΟΥ...ΑΛΗΘΕΙΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΑΝΑΓΚΗ, ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ... ΙΣΙΔΩΡΟΣ