Ἦταν πολὺ φυσικὸ τὰ δεινᾶ τῶν χριστιανῶν, μὲ τὴν ἀτελείωτη παράτασή τους μέσα σ’ ἕνα κλειστὸ σχεδὸν ἀπὸ παντοῦ ὀρίζοντα, νὰ κάμπτουν τὴν ψυχικὴ ἀντοχὴ πολλῶν χριστιανῶν, νὰ κλονίζουν τὴν πίστη τους καὶ τελικὰ νὰ προκαλοῦν τὴν συνειδητὴ ἤ καὶ προσποιητὴ προσέλευσή τους στὸν ἱσλαμισμὸ.
.
Οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς τους – ἰδίως ἀνάμεσα σὲ συμπαγεῖς μουσουλμανικούς πληθυσμούς ἦταν τόσο δύσκολες καὶ ἡ βαθμιαῖα διαφοροποίηση τῶν φόρων μεταξὺ χριστιανῶν καὶ μουσουλμάνων ραγιάδων τόσο αἰσθητὴ, ὥστε ἡ προσέλευσή τους στὸν ἱσλαμισμὸ (ποὺ ἀποτελοῦσε τὴν μοναδικὴ διέξοδο ἀπὸ τὰ δεινᾶ) νὰ εἶναι μεγάλος πειρασμὸς.
.
Οἱ σωζόμενες σχετικὲς μὲ τοὺς ἐξισλαμισμοὺς παραδόσεις μικρὴ μόνον ἱδέα τῆς τραγωδίας ἐκείνης εἶναι δυνατὸν νὰ δώσουν. Οἱ περισσότερες μαρτυροῦν τὴν κάμψη τῆς ψυχικῆς ἀντοχῆς καὶ τὴν ἀπελπισία τῶν κατοίκων, τὴν ὁποῖα ὄξυνε κάπου κάπου ἀκόμη περισσότερο ἡ δογματικὴ ἀκαμψία, ἴσως καὶ ἡ ἀναλγησία καὶ τὸ πεῖσμα τῶν ἐκκλησιαστικῶν ποιμένων.
.
Ἀξιοσημείωτο ἐπίσης εἶναι ὁ βίαιος ἤ ἐκούσιος ἐξισλαμισμὸς κοριτσιῶν καὶ γενικὰ γυναικῶν καὶ ὁ γάμος τους μὲ μουσουλμάνους…. ἴσως ἐκεῖ ὅπου οἱ μουσουλμάνοι μνημονεύονται ἀπὸ τὸν Ἐβλιὰ Τσελεμπὴ ὡς «Ἑλληνοπρεπεῖς» ἤ ὅτι μιλοῦν τὴν ἑλληνικὴ, πρέπει νὰ ὑποθέσουμε ὅτι εἶναι γόνοι ἐξισλαμισμένων ἤ ὅτι ἔχουν μητέρες Ἑλληνίδες.
.
Ἡ ἐκούσια προσέλευση ἑνὸς χριστιανοῦ στὸν μουσουλμανισμὸ ἀποτελοῦσε μεγάλο γεγονὸς τῆς θρησκευτικῆς ζωῆς τῶν μουσουλμάνων, ἀληθινὴ νίκη, καὶ γιορταζόταν πανηγυρικὰ. Ὁ νέος μουσουλμάνος ἐπιβεβαίωνε τὴν νέα του πίστη καταπιέζοντας καὶ τυραννώντας τοὺς ὁμοεθνεῖς του. Ὁ τῦπος τοῦ ἀρνησιθρήσκου χαρακτηρίζεται ἐπιγραμματικὰ ἀπὸ τὸν Βενετὸ βάϊλο Matteo Zane: «… ἦταν οἱ πιὸ ἀλαζονικοὶ καὶ οἱ πιὸ μοχθηροὶ ἄνθρωποι ποὺ μπορεῖ κανεῖς νὰ φανταστῆ, ἄνθρωποι ποὺ ἔχασαν μαζὶ μὲ τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ κάθε ἀνθρωπιὰ».
.
Οἱ Τοῦρκοι, ὕστερ’ ἀπὸ τὶς ἀλλεπάλληλες κατακτήσεις καὶ τὶς ἐπιμειξίες τους μἐ Ἑλληνίδες καὶ «ὕστερ’ ἀπὸ τὴν προσέλευση ὁλόκληρων πληθυσμῶν τῆς Μ. Ἀσίας καὶ τῆς Βαλκανικῆς, ἱδίως τῶν ἑλληνικῶν χωρῶν, στὸν ἱσλαμισμὸ, ἔχασαν τὸν καθαρὸ ἀνθρωπολογικὰ μογγολικὸ τῦπο τῆς φυλῆς τους. Πραγματικὰ, ἄν ἐξαιρέση κανεῖς τούς Τουρκομάνους καὶ τούς Γιουρούκους, οἱ ἄλλοι παρουσιάζουν ἀνθρωπολογικούς χαρακτῆρες μᾶλλον τῶν κατοίκων τῆς ΝΑ Εὐρώπης παρὰ τοῦ Τουρκεστὰν. Ἀπόγονοι Ἑλλήνων εἶναι πρὸ πάντων οἱ τοῦρκοι τῶν μικρασιατικῶν παραλίων (ἱδίως τοῦ νότου), τὰ ὁποῖα εἶχαν πάντοτε κατάστικτο ἑλληνικὸ πληθυσμὸ . Ἀνθρωπολογικὰ λοιπὸν ἐξεταζόμενοι οἱ δυὸ λαοὶ, ὅπως ἔχουν διαμορφωθῆ σήμερα, ἔχουν φυλετικὴ συγγένεια.
.
Οἱ ἐξισλαμισμένοι χριστιανοὶ, καὶ ἱδίως οἱ Ἕλληνες κατὰ τὸν 14° αἰῶνα, εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἔγιναν τὰ σπουδαιότερα στελέχη καὶ ἐρείσματα τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας εἴτε ὡς ἀνώτατοι ἀξιωματοῦχοι τοῦ κράτους, στρατιωτικοὶ καὶ πολιτικοὶ, εἴτε ὡς πειθαρχημένοι, φανατικοὶ καὶ ἐμπειροπόλεμοι στρατιῶτες, ἀφοῦ ἀναβαπτίστηκαν μέσα στὴν συναισθηματικὴ κολυμβήθρα ἑνὸς νέου κόσμου ἰδεῶν, τοῦ μουσουλμανικοῦ• εἶναι ἀκόμη ἐκεῖνοι ποὺ ἔδωσαν τὰ ἀποφασιστικὰ καὶ τελειωτικὰ χτυπήματα ἐναντίον τῆς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας καὶ ἔγιναν οἱ ἀμείλικτοι διῶκτες τῶν ὁμοεθνῶν καὶ [ἄλλωτε] ὁμοθρήσκων τους, ἐκεῖνοι ποὺ συνετέλεσαν κυρίως στὴν ἐξάπλωση, ὁργάνωση καὶ στερέωση τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας….
.
.
Διαβᾶστε ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο γιὰ τοὺς ἐξισλαμισμοὺς καὶ τὸ παιδομάζωμα ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου