Ό άγιος Κασσιανός ό Ρωμαίος, στον έκτο περί των οκτώ λογισμών της κακίας
λόγων του, αναφέρει πώς από την αργία γεννιέται ή περιέργεια, από την
περιέργεια ή αταξία καί από την άταξίά κάθε κακία. Ή περιέργεια λοιπόν
συνδέεται με την αργία καί πιστά την ακολουθεί. Είναι, κατά τον καταπληκτικό
στίς παρομοιώσεις όσιο Ιωάννη της Κλίμακος, ή κόλλα που μας κρατάει
προσκολλημένους στα γήινα.
Εΐναι αλήθεια πώς ό αργός καί περίεργος με κάτι εύκολο θέλει ν' ασχολείται, ώστε
Εΐναι αλήθεια πώς ό αργός καί περίεργος με κάτι εύκολο θέλει ν' ασχολείται, ώστε
να δικαιολογεί την ύπαρξη καί την παρουσία του. Αθετώντας την εκτέλεση των
θείων εντολών καί άλλων σοβαρών εργασιών, ψάχνει καί βρίσκει μια απατηλή
ενασχόληση με τους άλλους καί τα πράγματα. Θεωρεί ολοκλήρωση τη φροντίδα
καί τίς ερωτήσεις για τα πολλά, φοβούμενος κι αποφεύγοντας συστηματικά τα
επώδυνα. Ή περιέργεια καί ή φυγοπονία, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας,
χαρακτηρίζουν τον εργάτη των παθών. Αντιθέτως ό φίλος του Θεού μεριμνά πάντα
πώς ν' αρέσει στόν Κύριο κι αυτή εΐναι ή κύρια φροντίδα του.
Ή περιέργεια επίσης φανερώνει τη φιλαυτία του άνθρώπου, καθώς καί την
Ή περιέργεια επίσης φανερώνει τη φιλαυτία του άνθρώπου, καθώς καί την
υπερηφάνεια του. Ή περιέργεια τΰπτει καί τους θεωρούμενους ευφυείς καί πολύ
τους ευφάνταστους, οι όποιοι είναι κι εΰκολώτερα επιρρεπείς στην πολυλογία καί
την ΰψηλοφροσύνη. Ή ηδονή της λεξιθηρίας, των λογοπαιγνίων, της επιδείξεως
γνώσεων, είναι δείγμα περίεργων, πού ασχολούνται πολύ με τους άλλους, πού
θέλουν ν' αρέσουν στους άλλους, πού θέλουν να κυριαρχούν των συζητήσεων. Έτσι
φθάνουν, ασχολούμενοι συνεχώς με τους άλλους, να μην ασχολούνται διόλου με
τον εαυτό τους, να μη δέχονται συμβουλές καί κρίσεις, παρά μόνο εύκολα να δίνουν.
Ό άββάς Δωρόθεος ασχολείται με μια σπανιώτερη περίπτωση περιέργειας.
Ό άββάς Δωρόθεος ασχολείται με μια σπανιώτερη περίπτωση περιέργειας.
Αναφέρει: Τυχαίνει καμιά φορά να υποψιαστεί κάποιος κάτι καί τα πράγματα να
αποδείξουν ότι ήταν άληθινό. Καί γι' αυτό ακριβώς ισχυρίζεται ότι, επειδή θέλει να
όιορθώσει τον εαυτό του, πάντοτε κινείται με καχυποψία καί περιέργεια, κάνοντας την ακόλουθη σκέψη:
«"Αν μιλάει κανείς εναντίον μου κι εγώ τον άκοϋσω, θα καταλάβω ποιο είναι το
σφάλμα που με κατηγορεί καί θα διορθωθώ».
Ό μέγας άββάς αμέσως καταδικάζει τον σκεπτόμενο έτσι, τον θέλει μάλιστα
δαϊμονόκινητό. "Αν έχει πράγματι διάθεση διορθώσεως, ας μετανοήσει όταν του
υποδείξουν το λάθος του κι ας μην αυξάνει καί δικαιολογεί έτσι την περιέργεια του.
Είναι καλή καί απαραίτητη ή γνώση καί ή φιλομάθεια. "Ομως όσο κακή είναι ή
άγνωσία καί ή αμάθεια, τόσο προσοχή θέλει ή ακατάπαυστη περιέργεια καί ή από
αυτή πολυπραγμοσύνη καί διάχυση. Οι πολλοί, μάταιοι, άτακτοι καί βλαπτικοί
λογισμοί σκοτίζουν το νου καί δεν τον αφήνουν να εννοήσει κι εκείνο πού
πρέπει.'Ας συγκεντρώνεται ό άνθρωπος στον εαυτό του κι ας άσχολείται μέ τ'
απαραίτητα καί αναγκαία.Τα τόσα καθημερινά μηνύματα, οι ειδήσεις καί οι
.μεταβολές του κόσμου, όσο κι αν θέλουμε, δεν τα προλαβαίνουμε όλα. Με σύνεση
ας συγκεντρωνόμαστε στα χρήσιμα καί ουσιαστικά ωφέλιμα. "Ας γίνουμε σαν
τους σοφούς εκείνους επιστήμονες πού κατορθώνουν τα μεγάλα ασχολούμενοι με τα μικρά.
'Ας εξειδικευθούμε να γνωρίσουμε τα βάθη των καρδιών μας.Όπως λέγει ο
'Ας εξειδικευθούμε να γνωρίσουμε τα βάθη των καρδιών μας.Όπως λέγει ο
πάνσοφος άγιος Νικόδημος ό Αγιορείτης:
"Ας είσαι προσεκτικός εραστής εις το να καταλάβης τα πνευματικά και
ουράνια...Και βέβαια θέλεις εϋαρεστήσει πολύ τον Θεόν, ό οποίος έχει δια τους
εκλεκτούς καί ήγαπημένους του εκείνους, πού τον αγαπούν και σπουδάζουν να
κάμουν το θέλημά Του
''Η ειρήνη των αρετών και η ταραχή των παθών''-Εκδ.Τήνος-''Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου