δώροβιτς Πολιάνσκυ, γεννήθηκε τό 1863. Τό 1920 χειροτονήθηκε
᾿Επίσκοπος. Στὴν Διαθήκη τοῦ ἁγιωτάτου Πατριάρχου Τύχωνος († 1925)
ἀνεφέρετο ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς ῾Ιεράρχες, οἱ ὁποῖοι κατὰ σειρὰν/τάξιν θὰ ἔπρεπε νὰ γίνουν Τοποτηρηταὶ τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου μετὰτὴν κοίμησί του. Τὴν 12η ᾿Απριλίου τοῦ 1925 ὁ Μητροπολίτης Πέτρος ἀνέλαβε τήν διακυβέρνησι τῆς δεινῶς χειμαζομένης ἀπό τούς ἀθέους Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας.
᾿Απὸ ἐκεῖ τόν ἐξώρισαν πρός τόν ποταμό ῎Ομπ, στό χωριό Χέ, 200 χλμ.ἀπό τό ᾿Ομπδόρσκ.
῾Ο Μητροπολίτης ἔπεσε στά χιόνια, σάν σέ μαξιλάρι. Σηκώθηκε καί κοίταξε γύρω: χιόνια, δάσος, οὔτε ἴχνος ζωῆς... Περπάτησε για πολύ στα χιόνια και στο τέλος κουράσθηκε. ῾Η παγωνιά τοῦ τρυποῦσε τα κόκκαλα. Φοροῦσε μόνον ἕνα παλαιό ἐξώρασο. Κατάλαβε ὅτι το τέλος πλησίαζε και ἔτσι ἄρχισε να προσεύχεται ἐντονώτερα πρίν ἀποθάνη...
῾Η ἀρκούδα ἦλθε, τόν οσφράνθηκε καὶ ξάπλωσε εἰρηνικὰ στὰ πόδια του, ζαρώνοντας, μὲ τήν κοιλιὰ πρός τόν Μητροπολίτη, καὶ ἀφοῦ ἁπλώθηκε, ἄρχισε νὰ ροχαλίζη! ᾿Απὸ τὸ τεράστιο σῶμα της ἐπήγαζε θερμότης καὶ ζωή!...
῾Ο Μητροπολίτης γιὰ λίγο ἐδίστασε, ἀλλά στήν συνέχεια ξάπλωσε στήν γούνα τῆς ἀρκούδας, ἀλλάζοντας μάλιστα ἀρκετές φορές πλευρό πρός τό μέρος της. ῞Οταν ξημέρωσε, ἄκουσε ἀπὸ κάπου μακρυὰ τὸ λάλημα πετεινοῦ, πρᾶγμα ποὺ ἐσήμαινε κατοικημένη περιοχή! Τότε, μὲ πολλὴ προσοχὴ γιὰ νά μήν ξυπνήση τήν ἀρκούδα σηκώθηκε. Καὶ ἡ ἀρκούδα ὅμως, σάν νὰ μήν κοιμήθηκε καθόλου, σηκώθηκε, τινάχθηκε καὶ ἢσυχα κατευθύνθηκε πρός τὸ δάσος!...
ἀστυνομίας, τῆς φοβερῆς «Τσὲ-Κά» (προδρόμου τῆς«Κὰ-Κὲ-Μπέ»).
᾿Ακολούθησαν 12 ἔτη ἀπιστεύτων βασάνων, φυλακῶν, τιμωριῶν, ἐξορίας στίς παγωμένες βόρειες ἀρκτικές περιοχές. Δεκάδες φορές τοῦ προσεφέρθη ἡ «εὐκαιρία» ἀπὸ τούς Σοβιετικούς νὰ ἐγκαταλείψη τήν ῾Ομολογία του καὶ νὰ συνεργασθῆ μαζί τους,μέ δέλεαρ τήν τοποτηρητία ἤ καὶ αὐτόν ἀκόμη τόν Πατριαρχικό Θρόνο, ἀλλά ὁ Μητροπολίτης Πέτρος ἔμεινε πιστός στήν
῾Αγία ᾿Εκκλησία μας.
(*) Περιοδ. «῞Αγιος Κυπριανός», ἀριθ. 258/᾿Ιανουάριος- Φεβρουάριος 1994, σελ.201, 203.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου