Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας, Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας
Ὁ Γέροντας Κύριλλος, ὁ γνήσιος καὶ ἀκραιφνὴς τηρητὴς τοῦ Εὐαγγελίου τῆς ἀγάπης, ὁ εὐσυμπάθητος, φιλακόλουθος καὶ φιλόσιος Καθηγούμενος τοῦ ἁγιοτρόφου Μοναστηριοῦ τοῦ Ὁσίου Δαβὶδ τῆς Εὐβοίας, ὑπῆρξε διάδοχος καὶ ἰσοστάσιος στοὺς ἀγῶνες τῆς ἀρετῆς τοῦ Ὁσίου Ἰακώβου.
Πάντοτε χαμογελαστός, προσηνής, πρᾶος, μὲ θαυμάσιο μνημονικό, ἀφοῦ θυμόταν, λόγῳ προσευχῆς βέβαια, ὅλα τὰ ὀνόματα τῶν οἰκογενῶν τοῦ καθενός μας, ἔδειχνε ὅτι ἦταν κατοικητήριο τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Καὶ πῶς νὰ μὴν ἦταν ἀφοῦ εἶχε μόνιμο συνοδὸ στὴν ζωή του τὸν Χριστό μας, τὴν πηγὴ τῆς χαρᾶς, στὸν ὁποῖο εἶχε ἐνοικιάσει ὅλα τὰ διαμερίσματα τῆς καρδιᾶς του. Ἕνα τραγούδι τῶν κατηχητικῶν μας χρόνων λέγει: «Ὁ Χριστὸς εἶναι ποὺ δίνει τὴν χαρὰ καὶ τὴν εἰρήνη». Καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει ὅτι στοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τοὺς χαρίζει τοὺς γλυκύτατους καρπούς του ποὺ εἶναι «χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (Γαλ. ε΄ 22), ἀρετὲς ποὺ θησαύριζε στὴν καρδιά του ὁ Γέροντας Κύριλλος.
Ἡ χαρὰ εἶναι ἀπόρροια τῆς ἑνώσεώς μας καὶ τῆς ἐπικοινωνίας μας μὲ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο Ἰησοῦ. Μᾶς τὸ τονίζει καὶ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «Χαίρετε, ἐν Κυρίῳ πάντοτε» (Φιλιπ. δ΄4). Καὶ ἡ χαρά μας αὐτὴ εἶναι ἀτέλειωτη, ὅταν νοιώθουμε ὅτι εἰσακούονται οἱ προσευχές μας καὶ ἡ εἰρήνη καὶ ἡ χαρὰ τοῦ Θεοῦ ὡς δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς δίδονται ἀπὸ τὸν οὐρανό, ὁπότε ἡ χαρά μας εἶναι πλήρης, εἶναι «πεπληρωμένη» (Ἰωάν. ιστ΄ 24). Αὐτὴν τὴν χαρὰ εἶχε μόνιμα ὁ Γέροντας Κύριλλος, ποὺ παρὰ τὰ προβλήματα ποὺ ἀντιμετώπιζε, διοικητικά, πνευματικῶν του παιδιῶν, ὑγείας, πάντοτε χαμογελοῦσε δείχνοντάς μας ὅτι ἡ χαρά του ἦταν πηγαία, ἀφοῦ «καρδίας εὐφραινομένης τὸ πρόσωπον θάλλει» (Παρ. ιε΄ 13).
Εἶχε ὁ γελαστὸς καὶ ὁλοφώτεινος Γέροντας τὴν δυνατότητα νὰ διαχωρίζει τὸ ἀληθινὸ ἀπὸ τὸ ὑποκριτικό, τὸ καθαρὸ ἀπὸ τὸ ἀκάθαρτο, τὸ ἀγαθὸ ἀπὸ τὸ πονηρό, τὸ γνήσιο ἀπὸ τὸ νόθο, τὸ αὐθόρμητο ἀπὸ τὸ ἐπιτηδευμένο.
.jpg)
.jpg)
