«Κάποτε ό πρεσβύτερος ενός κοινοβίου έδιωξε από την εκκλησία έναν αδελφό, πού έπεσε σε κάποιο αμάρτημα. Τότε ό άββάς Βησσαρίων σηκώθηκε και βγήκε μαζί με τον τιμωρημένο αδελφό, λέγοντας- κι εγώ είμαι αμαρτωλός».
Το ότι όλοι οι χριστιανοί είναι συνυπεύθυνοι στην αμαρτία, οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι τους αποτελούν μια οργανική ενότητα. Ή ενότητα αύτη είναι το σώμα του Χριστού, δηλαδή ή Εκκλησία.
Ή προσβολή όμως του αδελφού, πού γίνεται με την κατάκριση και την καταλαλιά, αποτελεί προσβολή εναντίον του Χρίστου, γιατί με τη συμπεριφορά αύτη απορρίπτεται ένα μέλος του. Γι' αυτό ό Ησαΐας φτάνει να πει, ότι ή μετάνοια εκείνου πού καταλαλεί και κατακρίνει είναι μάταιη «γιατί απέρριψε ένα μέλος του Χριστού».
Το ότι όλοι οι χριστιανοί είναι συνυπεύθυνοι στην αμαρτία, οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι τους αποτελούν μια οργανική ενότητα. Ή ενότητα αύτη είναι το σώμα του Χριστού, δηλαδή ή Εκκλησία.
Ή προσβολή όμως του αδελφού, πού γίνεται με την κατάκριση και την καταλαλιά, αποτελεί προσβολή εναντίον του Χρίστου, γιατί με τη συμπεριφορά αύτη απορρίπτεται ένα μέλος του. Γι' αυτό ό Ησαΐας φτάνει να πει, ότι ή μετάνοια εκείνου πού καταλαλεί και κατακρίνει είναι μάταιη «γιατί απέρριψε ένα μέλος του Χριστού».
Ηλία Α. Βουλγαράκη,
''Σύ τί κρίνεις τον Άδελφόν σου;''
Εκδοσεις Μαΐστρος,
2 σχόλια:
Συγκλονιστικό πάτερ. Την ευχή σας!
Κύριε φύλαξέ μας από την κατάκριση!
Δημοσίευση σχολίου