Η αρχαία ιστορία της Καισάρειας του Φιλίππου .

Οι πρώτοι Χαναναίοι λάτρευαν τον Βάαλ στην Πανιάδα , και οι άνθρωποι ρίχτοντο στις «Πύλες της Κολάσεως» για να προσδιορίσουν την ενοχή για ένα έγκλημα. Άγρια νερά ξεπήδησαν από μια πολύ μεγάλη πηγή αυτής της ασβεστολιθικής σπηλιάς. Στην αρχαιότητα, το νερό κινούνταν γρήγορα και θα προωθούσε τα πτώματα πάνω στα βράχια, και ο θάνατος ήταν εγγυημένος. Τα νερά γεμάτα ανθρώπινα ή ζωικά πτώματα πρέπει να ήταν ένα τρομακτικό θέαμα.
Το Σπήλαιο του Πανός σήμερα .

Για τους αρχαίους Έλληνες που εγκαταστάθηκαν σε αυτήν την περιοχή, το σπήλαιο στην Καισάρεια του Φιλίππου ήταν η πύλη του κάτω κόσμου, όπου οι θεοί γονιμότητας κατοικούσαν κατά τη διάρκεια του χειμώνα και στη συνέχεια επέστρεφαν στη γη κάθε άνοιξη. Οι άνθρωποι πίστευαν επίσης ότι το σπήλαιο κρατούσε τις «Πύλες στον Άδη».

Την εποχή του Ιησού, ο πιο σημαντικός θεός στην Καισάρεια του Φιλίππου ήταν ο Παν, ο Έλληνας θεός των βοσκών και των αγρίων. Τα οπίσθια τετράγωνα, τα πόδια και τα κέρατα του Παν είναι σαν μια αίγα ενώ το πάνω μέρος του ήταν από έναν άνδρα. Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο Παν γεννήθηκε σε αυτό το σπήλαιο και συχνά συνδέεται με τη μουσική και τη γονιμότητα. Κάθε άνοιξη, οι άνθρωποι της Καισάρειας του Φιλίππου ασχολούνται με κακές πράξεις, συμπεριλαμβανομένης της πορνείας και της σεξουαλικής αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπων και αιγών για να δελεάσουν την επιστροφή του Παν.

Όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν αυτήν την περιοχή, ο Ηρώδης ο Μέγας την έδωσε στον γιο του Φίλιππο που ξαναχτίστηκε η πόλη, την ονόμασε μετά από τον εαυτό του και πρόσθεσε έναν ρωμαϊκό ναό. Κατά τα πρώτα χρόνια της ρωμαϊκής κατοχής, οι ντόπιοι συνέχισαν να εστιάζουν τη λατρεία τους στον Παν και άλλους Έλληνες θεούς στα ιερά και τους ναούς.

Κόγχες στον ασβεστόλιθο όπου τοποθετήθηκαν Ελληνικά αγάλματα που φαίνονται ακόμα και σήμερα .

Τα ερείπια των ναών υπάρχουν ακόμη και σήμερα, και οι επισκέπτες μπορούν να δουν την επιγραφή της αφιέρωσης στον Παν μέσα στη μεγαλύτερη θέση. Στην αρχαιότητα, τα αγάλματα τοποθετήθηκαν από τους Έλληνες στις μεγάλες κόγχες που ήταν λαξευμένες στον ασβεστόλιθο του τεράστιου γκρεμού. Οι πιο εξέχοντες ήταν ο Ναός του Παν και ο Ναός των Κατσίκων Χορού.

Ναός των αιγών χορού .
Ναι, τότε υπήρχαν κατσίκες χορού. Μια μεγάλη αγορά ήταν σε μικρή απόσταση από την περιοχή του ναού, όπου τα κατσίκια πουλήθηκαν για θυσία στον Παν. Μια ορχήστρα κοντά στο ναό παρείχε μουσική και οι λάτρεις «χορεύουν» με τις κατσίκες πριν τους οδηγήσουν για θυσία.

  Στο πίσω μέρος ενός ναού βρισκόταν το Σπήλαιο του Παν. Ήταν στους πρόποδες ενός γκρεμού όπου ρέει νερό πηγής απευθείας από το στόμα του σπηλαίου. Αυτό το γρήγορο ρεύμα, η αρχή του Ιορδάνη ποταμού, δημιουργήθηκε από εβδομήντα δύο πηγές που προέρχονταν από το βάθος του βουνού. Τα νερά ήταν τόσο βαθιά που οι αρχαίοι δεν μπορούσαν να υδραυλίσουν τα βάθη και ως εκ τούτου το θεωρούσαν απύθμενο. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι σεισμοί κατέστρεψαν το σπήλαιο και η σύγχρονη μηχανική έχει εκτρέψει τα νερά, οπότε δεν βλέπουμε πλέον τους εξαγριωμένους χείμαρρους νερού.

Σπήλαιο του Παν ή οι πύλες της κολάσεως . Του Άδη σήμερα .
Σε αυτό το σπήλαιο οι προσκυνητές έριξαν τις σφαγμένες αίγες τους στα ισχυρά νερά. Η θυσία έγινε αποδεκτή από τον Παν εάν η αίγα βυθιζόταν . Εάν η κατσίκα επέπλεε, αυτό σήμαινε ότι ο Παν είχε απορρίψει την προσφορά τους και οι προσκυνητές ήταν υποχρεωμένοι να αγοράσουν άλλην αίγα και να προσπαθήσουν ξανά. Τα πτώματα της αίγας θάβοντο στον Ιερό Ναό των Αιγών. Τα νερά του σπηλαίου του Παν ήσαν πάντα χρωματισμένα κόκκινα από το αίμα.

Ο Ιησούς έφερε τους μαθητές του στην Καισάρεια Φιλίππων πριν από το τελευταίο του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ, όπως περιγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Ήταν μαζί για σχεδόν τρία χρόνια και ακολουθούσαν πλήθη όπου κι αν πήγαινε. Εδώ, σε αυτήν τη βορειοανατολική περιοχή του Ισραήλ που δεν σύχναζαν οι ευσεβείς Εβραίοι, ο Ιησούς θα είχε λίγο χρόνο να προετοιμάσει τους μαθητές του για το αναπόφευκτο.

.......Ἐλθὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισάρειας του Φιλίππου ἠρώτα τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου; 14 οἱ δὲ εἶπον· Οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἰερεμίαν ἢ ἕνα τῶν προφητῶν. 15 λέγει αὐτοῖς· Ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγετε εἶναι; 16 ἀποκριθεὶς δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. 17 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ’ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 18 κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς......

Η διδασκαλία του Ιησού στην Καισάρεια του Φιλίππου θα ήταν η πρώτη φορά που μίλησε για τη μελλοντική του εκκλησία, και φαίνεται περίεργο γιατί ο Ιησούς επέλεξε αυτή την ειδωλολατρική τοποθεσία για ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα και αποκαλύψεις του. Ο Ιησούς, ωστόσο, ήταν ένας επιδέξιος, σκόπιμος δάσκαλος και αφηγητής. Πρέπει να έχει επιλέξει αυτήν την περιοχή για μια ισχυρή οπτική απεικόνιση των μελλοντικών προκλήσεων και ευθυνών των μαθητών. Στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, η Καισάρεια Φιλίππου, τότε γνωστή ως Μπανιάς, ήταν στη βάση του όρους Χερμών και ήταν ένα ειδωλολατρικό κέντρο της λατρείας του Βάαλ. Τελικά, η λατρεία του Bάαλ , αντικαταστάθηκε με τη λατρεία των Ελλήνων θεών της γονιμότητας και του Καίσαρα.

Στην Καισάρεια του Φιλίππου, ο Ιησούς και οι μαθητές του στέκονταν μπροστά από τον μεγαλύτερο σχηματισμό βράχου στο Ισραήλ με ειδωλολατρικά αγάλματα και τουλάχιστον δεκατέσσερις ναούς στο βάθος. Χωρίς να καταλάβει τη μοναδικότητα αυτού του οπτικού πλαισίου, ένα άτομο που διαβάζει το κατά Ματθαίο 16:13 μπορεί να φανταστεί το σκηνικό .

ΠΗΓΗ