ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Κερκύρας κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ για τη νέα χρονιά 2019
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ὑπάρχουν στήν ζωή μας τρεῖς τρόποι γιά νά δοῦμε τόν χρόνο: ὁ κοσμικός, ὁ λειτουργικός καί ὁ ἐσχατολογικός.
Ὁ κοσμικός ἔχει νά κάνει μέ τήν ἱστορία, στήν ὁποία μετέχουμε ὅλοι μας. Ὡς ἄνθρωποι ἔχουμε κατά κόσμον ἀρχή καί τέλος. Καλούμαστε νά ζήσουμε, νά δημιουργήσουμε, νά προκόψουμε, νά συναντηθοῦμε μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, νά χαροῦμε ὅ,τι ἡ ζωή καί ὁ πολιτισμός μᾶς προσφέρουν.
Ὁ λειτουργικός ἔχει νά κάνει μέ τόν χρόνο στόν ὁποῖο ἐμεῖς λατρεύουμε τόν Θεό ὡς κοινότητα καί παλεύουμε γιά τήν ἁγιότητα. Ὁδοδεῖκτες τοῦ τρόπου αὐτοῦ εἶναι οἱ Ἄγιοι κάθε ἡμέρας, οἱ ὁποῖοι χωρίς νά ἀπορρίπτουν τήν ζωή καί τήν ἱστορία, βλέπουν τά πάντα στήν προοπτική τοῦ Εὐαγγελίου, δηλαδή τῆς ἀγάπης γιά τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Καί ὅλα στήν ζωή τους γίνονται λειτουργία, δηλαδή προσφορά, θυσία, δοξολογία στόν Θεό, καί στόν τόπο τοῦ ναοῦ καί στήν κάθε στιγμή τῆς ζωῆς.
Ὁ ἐσχατολογικός εἶναι ὁ ἄχρονος χρόνος τῆς αἰωνιότητος, στόν ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι καλούμαστε νά συμμετάσχουμε προσδοκώντας τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων μας, ἀλλά καί προγευόμενοι ἐν πνεύματι τόν Παράδεισο τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό, τήν ἀναφαίρετη ἀγάπη. Δι’ αὐτῆς ἐλεύθερα καλούμαστε νά συναντηθοῦμε καί μέ τόν πλησίον μας. Καί ἐπειδή ὁ Θεός δέν ἐπιβάλλει, μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά ἐπιλέξουμε τήν κόλαση τῆς μοναξιᾶς, τῆς ἀπουσίας δηλαδή κοινωνίας μαζί Του καί μέ τόν πλησίον, τόν πνευματικό θάνατο, ὁ ὁποῖος δυστυχῶς γίνεται αἰώνιος.
Σήμερα οἱ περισσότεροι βλέπουμε τήν ζωή μας κυρίως στήν προοπτική τοῦ κοσμικοῦ τρόπου θεάσεως τοῦ χρόνου. Τά πάντα γίνονται γιά νά μήν εἴμαστε μόνοι, γιά νά δικαιώνουμε τό ἐγώ μας, γιά νά ἀπολαμβάνουμε, ὅπως μᾶς θέλουν νά μᾶς πείσουν, τήν στιγμή. Ἔτσι λησμονοῦμε ὅτι ὁ χρόνος εἶναι «καιρός εὐπρόσδεκτος» (Β’ Κορ. 6, 2), γιά νά ζήσουμε στήν Ἐκκλησία τόν τρόπο πού ὁδηγεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Νά παλέψουμε δηλαδή γιά τήν καλοσύνη, τήν ἀγάπη, τήν συγχώρηση, τίς ἀρετές τῆς ἁγιότητος ἡ ὁποία εἶναι ὁ στόχος πού δίνει νόημα γνησιότητας στόν χρόνο μας καί μᾶς ἐπιτρέπει ὅ,τι δέν μᾶς βλάπτει πνευματικά, νά τό χαροῦμε.
Μόνο στήν Ἐκκλησία ὁ χρόνος γίνεται χαρά καί βιώνεται στήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας. Μέ ἀποφασιστικότητα λοιπόν ἄς οἰκοδομήσουμε τήν πνευματική μας ταυτότητα, αὐτήν ἡ ὁποία συνδυάζει τήν πίστη στόν Τριαδικό Θεό καί τό πρότυπο τῆς ἁγιότητος, καί τότε τά πάντα θά γίνουν νέα, ἀληθινά, χαρούμενα στήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος!
Χρόνια πολλά! Καλή κι εὐλογημένη νά εἶναι ἡ νέα χρονιά, ἀδελφοί! Ὁ Θεός νά δίνει τό φῶς Του σέ ἐσᾶς καί στούς οἰκείους σας!
Ὑπάρχουν στήν ζωή μας τρεῖς τρόποι γιά νά δοῦμε τόν χρόνο: ὁ κοσμικός, ὁ λειτουργικός καί ὁ ἐσχατολογικός.
Ὁ κοσμικός ἔχει νά κάνει μέ τήν ἱστορία, στήν ὁποία μετέχουμε ὅλοι μας. Ὡς ἄνθρωποι ἔχουμε κατά κόσμον ἀρχή καί τέλος. Καλούμαστε νά ζήσουμε, νά δημιουργήσουμε, νά προκόψουμε, νά συναντηθοῦμε μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους, νά χαροῦμε ὅ,τι ἡ ζωή καί ὁ πολιτισμός μᾶς προσφέρουν.
Ὁ λειτουργικός ἔχει νά κάνει μέ τόν χρόνο στόν ὁποῖο ἐμεῖς λατρεύουμε τόν Θεό ὡς κοινότητα καί παλεύουμε γιά τήν ἁγιότητα. Ὁδοδεῖκτες τοῦ τρόπου αὐτοῦ εἶναι οἱ Ἄγιοι κάθε ἡμέρας, οἱ ὁποῖοι χωρίς νά ἀπορρίπτουν τήν ζωή καί τήν ἱστορία, βλέπουν τά πάντα στήν προοπτική τοῦ Εὐαγγελίου, δηλαδή τῆς ἀγάπης γιά τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Καί ὅλα στήν ζωή τους γίνονται λειτουργία, δηλαδή προσφορά, θυσία, δοξολογία στόν Θεό, καί στόν τόπο τοῦ ναοῦ καί στήν κάθε στιγμή τῆς ζωῆς.
Ὁ ἐσχατολογικός εἶναι ὁ ἄχρονος χρόνος τῆς αἰωνιότητος, στόν ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι καλούμαστε νά συμμετάσχουμε προσδοκώντας τήν ἀνάσταση τῶν σωμάτων μας, ἀλλά καί προγευόμενοι ἐν πνεύματι τόν Παράδεισο τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό, τήν ἀναφαίρετη ἀγάπη. Δι’ αὐτῆς ἐλεύθερα καλούμαστε νά συναντηθοῦμε καί μέ τόν πλησίον μας. Καί ἐπειδή ὁ Θεός δέν ἐπιβάλλει, μᾶς δίνει τήν δυνατότητα νά ἐπιλέξουμε τήν κόλαση τῆς μοναξιᾶς, τῆς ἀπουσίας δηλαδή κοινωνίας μαζί Του καί μέ τόν πλησίον, τόν πνευματικό θάνατο, ὁ ὁποῖος δυστυχῶς γίνεται αἰώνιος.
Σήμερα οἱ περισσότεροι βλέπουμε τήν ζωή μας κυρίως στήν προοπτική τοῦ κοσμικοῦ τρόπου θεάσεως τοῦ χρόνου. Τά πάντα γίνονται γιά νά μήν εἴμαστε μόνοι, γιά νά δικαιώνουμε τό ἐγώ μας, γιά νά ἀπολαμβάνουμε, ὅπως μᾶς θέλουν νά μᾶς πείσουν, τήν στιγμή. Ἔτσι λησμονοῦμε ὅτι ὁ χρόνος εἶναι «καιρός εὐπρόσδεκτος» (Β’ Κορ. 6, 2), γιά νά ζήσουμε στήν Ἐκκλησία τόν τρόπο πού ὁδηγεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Νά παλέψουμε δηλαδή γιά τήν καλοσύνη, τήν ἀγάπη, τήν συγχώρηση, τίς ἀρετές τῆς ἁγιότητος ἡ ὁποία εἶναι ὁ στόχος πού δίνει νόημα γνησιότητας στόν χρόνο μας καί μᾶς ἐπιτρέπει ὅ,τι δέν μᾶς βλάπτει πνευματικά, νά τό χαροῦμε.
Μόνο στήν Ἐκκλησία ὁ χρόνος γίνεται χαρά καί βιώνεται στήν προοπτική τῆς αἰωνιότητας. Μέ ἀποφασιστικότητα λοιπόν ἄς οἰκοδομήσουμε τήν πνευματική μας ταυτότητα, αὐτήν ἡ ὁποία συνδυάζει τήν πίστη στόν Τριαδικό Θεό καί τό πρότυπο τῆς ἁγιότητος, καί τότε τά πάντα θά γίνουν νέα, ἀληθινά, χαρούμενα στήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος!
Χρόνια πολλά! Καλή κι εὐλογημένη νά εἶναι ἡ νέα χρονιά, ἀδελφοί! Ὁ Θεός νά δίνει τό φῶς Του σέ ἐσᾶς καί στούς οἰκείους σας!
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
†Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου