ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2024

Με ένα “hi” φλερτάρουμε, με ένα "κλεμμένο" απόφθεγμα αγαπάμε και με ένα διαβάστηκε που δεν απαντήθηκε ποτέ "ξε-φλερτάρουμε" και "ξε-αγαπάμε"...


Χάσαμε το θάρρος και την τόλμη μας φίλοι μου! Χάσαμε τον ανδρισμό μας και "κρυβόμαστε" όλο και περισσότερο πίσω από τις οθόνες μας!!!
Έγιναν οι ζωές μας "άχαρες" και ψεύτικες και φταίμε εμείς γι’ αυτό...
Με ένα “hi” φλερτάρουμε, με ένα "κλεμμένο" απόφθεγμα αγαπάμε και με ένα διαβάστηκε που δεν απαντήθηκε ποτέ "ξε-φλερτάρουμε" και "ξε-αγαπάμε", αγενέστατοι, εγωιστές και... κομπλεξικοί...

Μου λέει ένας φίλος:
-"Το είδα και έκανα τρεις ώρες να της απάντησω για να... μάθει"!!!

Και τι ακριβώς την έμαθες ρε φίλε; Να χάσει την πίστη της στον έρωτα, στους άντρες και στην τελική στους ανθρώπους και στην ίδια την ζωή; Συγχαρητήρια φίλε μου, είσαι... "τεράστιος"!!!

Κάθε συζήτηση πλέον σε ό,τι αφορά τις ερωτικές σχέσεις έχει να κάνει με: Του έκανα like, με έκανε block, τον έκανα unblock, είδε το story μου, έβαλε καρδούλα, έκλεισε το προφίλ του, ήταν online, απάντησε με φατσούλα και ούτω καθεξής…

Τι μας συμβαίνει βρε παιδιά; Που ακριβώς το χάσαμε το παιχνίδι;

Κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Υποκρινόμαστε συναισθήματα ή την έλλειψη αυτών, αντί να πούμε ή να δείξουμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε ή δεν νιώθουμε... Κάποτε μιλούσαμε ξεκάθαρα, με λόγια ή πράξεις, και ξηγημένα, "δεν γουστάρω" ή "σε θέλω"... Τι έγινε τώρα βρε παιδιά;

Οι φάροι της Νορβηγίας


Lighthouse map of Norway-Οι φάροι της Νορβηγίας

Κάποιον δίκαιο είχατε μαζί σας και σας έσωσε...!


 Για το ταξίδι της προσφυγιάς [από τον Πόντο], το 1919, προς την πατρίδα Ελλάδα, αναφέρεται η εξής ιστορία.
Είχε μεγάλη θαλασσοταραχή το καράβι της ομάδας τους κινδύνεψε πολλές φορές να βουλιάξει. Τελικά σώθηκαν.
Ο καπετάνιος, κάνοντάς τον σταυρό του, είπε:
– Κάποιον δίκαιο είχατε μαζί σας και σας έσωσε.
Όλων τα μάτια τότε έπεσαν στην Σοφία [οσία Σοφία (Χοτοκουρίδου) της Κλεισούρας] που απομονωμένη σε κάποια γωνιά του πλοίου, δεν σταμάτησε την προσευχή σε όλο το δύσκολο ταξίδι.
Η διήγηση αυτή υπάρχει και σε μαγνητοταινία, όπου η ίδια αφηγείται το συμβάν.
Λέει:Τα κύματα γέμισαν αγγέλους και παρουσιάζεται η Παναγία.
– Θα χαθεί ο κόσμος, λέει, γιατί είστε πολλά αμαρτωλοί.
– Παναγία μου, εγώ να χαθώ γιατί εγώ είμαι η αμαρτωλή, να σωθεί ο κόσμος.
Το όνομα του καραβιού ήταν “Άγιος Νικόλαος”.
Όταν έφτασαν επιτέλους στην Ελλάδα, η ίδια η Παναγία τής παρουσιάστηκε λέγοντάς την:
– Να ‘ρθεις στο σπίτι μου.
Τότε η Σοφία την ρώτησε:
– Ποια είσαι και πού είναι το σπίτι σου;
– Είμαι στην Κλεισούρα ήταν η απάντηση.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Σοφία Χοτοκουρίδου, Μια λαϊκή ασκήτρια», των εκδόσεων Μυγδονία.

Η ζωή και το έργο του Γιανούλη Χαλεπά | animated video

                         

Πάτερ, ἔχω τόση χαρά, που ντρέπομαι να ζητήσω το φῶς μου πίσω!!!


 ..........Μὲ ἀφορμὴ τὸν τυφλὸ στὴν Ἰεριχὼ...........
Kάποια κοπέλα ἀπὸ τὴν Κύπρο τυφλώθηκε ἐξαιτίας νοσήματος. Ἀνέκαθεν ἦταν δοσμένη στὸ Θεό. Συχνὰ ἦταν τόση ἡ χαρὰ μέσα στὴν καρδιά της ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἔλεγε στὸν πνευματικό της, τὸν π. Παῦλο (μακαριστὸ μητροπολίτη Σιατίστης) καὶ κεῖνος μᾶς τὸ μετέφερε: πάτερ, ἔχω τόση χαρά, ποὺ ντρέπομαι νὰ ζητήσω τὸ φῶς μου πίσω!!!
Μεγάλο δῶρο ἡ ὅραση. Ὅποιος τὴν ἔχασε τὸ γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ τὸν καθένα... Ἀκόμη μεγαλύτερο δῶρο ἡ πνευματικὴ ὅραση. Ἂν δὲν τὴν ἔχεις εἶναι δύσκολο πιὸ πολὺ ἀπὸ τὸ νὰ εἶσαι τυφλός.

Άγιος Ιερομάρτυς Θεόδωρος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας(+3 Δεκεμβρίου)

Eν Πατριάρχαις και Θεόδωρος μέγας,
Kαν τοις αθληταίς τοις διά ξίφους μέγας.

Άγιος Ιερομάρτυς Θεόδωρος  Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας(Μηνολόγιο Βασιλείου Β'(περ.1000)

 Τα θερμά κηρύγματα του Αγίου Θεόδωρου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας (607-609), η ζωντανή του πίστη, η ακούραστη φιλανθρωπία του προς τους φτωχούς, τους ασθενείς και τους εγκαταλελειμμένους, τραβούσαν σαν δίχτυα μεγάλο πλήθος ειδωλολατρών και τους έφερναν στους κόλπους της χριστιανικής Εκκλησίας.

 Γι' αυτό κινήθηκαν με θανάσιμο μίσος εναντίον του οι Ιερείς της ειδωλολατρίας, μαζί με τους άρχοντές τους.
 Και κάποια μέρα, υποκίνησαν πλήθος ειδωλολατρών, μεταξύ δε αυτών μέθυσους και εγκληματίες, και επετέθηκαν κατά του αρχιεπισκόπου Θεοδώρου, τη στιγμή που επέστρεφε από συνοικία, που είχε πάει με δύο Ιερείς για να παρηγορήσει ψυχές και να μοιράσει ελεημοσύνη. Αφού λοιπόν τον έπιασαν, τον έδειραν, τον έφτυσαν, του φόρεσαν ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι και τον τριγυρνούσαν στους δρόμους και τις πλατείες. Όταν το πληροφορήθηκαν οι αρχές, έστειλαν στρατιωτικό απόσπασμα και τον οδήγησαν στον κριτή. 


Αυθημερόν, μετά την τυπική διαδικασία, επειδή ο Θεόδωρος έμενε αμετακίνητος στην ομολογία του Χριστού, καταδικάστηκε σε θάνατο. Και βεβαίωσε την πίστη και την αγάπη του, αφού υπέστη καρτερικά και γενναία, όχι μόνο τα προηγούμενα μαρτύρια, αλλά και το μαρτύριο του αποκεφαλισμού. 
Το δε τίμιο λείψανο του, τάφηκε στη δική του πόλη την Αλεξάνδρεια.

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2024

Πάρα πολλά τα ενεργήματα του Θεού δια του Αγ.Πορφυρίου τα οποία θυμίζουν Προφήτες της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.


Πολλά πράγματα δεν εξηγούνται με την ανθρώπινη λογική. Υπερβαίνουν αυτή. Ούτε αναλύονται με φιλοσοφίες, είναι ανώτερα αυτών.
Θαυμαστά συνέβησαν με τον σύγχρονο μας Όσιο Πορφύριο, το μικρό τσομπανόπουλο της Β΄ Δημοτικού, τον διορατικό Γέροντα ο οποίος όλη σχεδόν την ζωή του την έζησε απαλύνοντας τον ανθρώπινο πόνο και προσφέροντας παρηγοριά στους πάσχοντες. Όχι σε κάποιο ερημικό μέρος αλλά μέσα στην φοβερή ερημιά της πόλης, στο κέντρο της Αθήνας, στην Πολυκλινική της Ομόνοιας.
Πάρα πολλά τα ενεργήματα του Θεού δι' αυτού τα οποία θυμίζουν Προφήτες της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.
Αυτός ο αγράμματος ομιλεί και διδάσκει την Αλήθεια με ξένες γλώσσες σε άθεους Ευρωπαίους Καθηγητές Πανεπιστημίου και τους κάνει Χριστιανούς και Μοναχούς μάλιστα κάποιους.
Θεραπεύει στο Όνομα του Χριστού ανίατες ασθένειες και γεμάτος φως διαπερνά τον χώρο και τον χρόνο, φανερώνοντας κρυμμένα λόγια και έργα.
Έχουν καταγραφεί εκατοντάδες θαυμαστές μαρτυρίες για τα όσα ο Θεός εργάστηκε μαζί του.

Ένα από αυτά μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση, ίσως άγνωστο σε πολλούς.
Ιερά Μονή Γιάζακ
Το 1983 το αθεϊστικό καθεστώς της πρώην Γιουγκοσλαβίας επιχειρεί να διαλύσει ένα γυναικείο μοναστήρι, την Ιερά Μονή Γιάζακ της περιοχής Novi Sad

Από την ιστορια των λέξεων: ❝ΕΚΚΛΗΣΙΑ❞


ΗΔΗ κατά την ελληνιστ. περίοδο (2ος αι. μ.Χ.), η λ. “εκκλησία ” άρχισε να χρησιμοποιείται με τη σημερινή σημ. «ναός». Η λ. στη χριστιανική θρησκεία έχει τις σημ. «το σύνολο των χριστιανών, το σώμα των πιστών», «ναός» και «ο θεσμός Εκκλησία» (με στένωση της σημ. στον κλήρο, την ιεραρχία και τις εκκλησιαστικές δομές). Η ελληνική λ. επιβιώνει μέσω του λατ. τύπου “ecclesia ” σε λατινογενείς γλώσσες, πβ. γαλλ. “église ” (από τη δημώδη λατινική παραλλαγή “eclesia ”), ισπ. “iglesia ”.

Η λ. ‘ eclesia ’ με τη σημ. «ναός» αντικατέστησε σταδιακά τη λατ. λ. “basilica ” ( = η “βασιλική ” ο γνωστός τύπος χριστιανικού ναού, πβ. ‘ βασιλική μετά τρούλου’), η οποία ως τότε δήλωνε στοά στο forum στη Ρώμη, στη ρωμαϊκή αγορά, ή σπουδαίο δημόσιο κτήριο για δικαστηριακή χρήση ή εμπορικές δραστηριοτήτες, και, εν συνεχεία, ιδίως μετά την κατασκευή της Βασιλικής που έχτισε στο α’ μισό του 4ου αι. στην Ιερουσαλήμ ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Μέγας –πρόκειται για τον σημερινό ναό του Παναγίου Τάφου-, απέκτησε βαθμηδόν τη σημ. «οίκος λατρείας, ναός», καθώς ως τύπος οικοδομήματος απετέλεσε το αρχιτεκτονικό πρότυπο κατασκευής των χριστιανικών ναών.

Στην ελληνόφωνη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ήδη από τον 4ο αι., μαρτυρείται, παράλληλα προς τη λ. ‘ εκκλησία ’ αλλά λιγότερο συχνά από αυτή, η χρήση της λ. “κυριακόν ” με τη σημ. «λατρευτικός χώρος, ναός», από το “κυριακόν δώμα ” ή “κυριακός οίκος / τόπος ”, δηλ. ο οίκος του Κυρίου. Η λ. αυτή πέρασε στους Γότθους και στους Σλάβους (πιθ. στους Σλάβους μέσω των Γότθων) δίνοντας τους παλαιότερους γερμ. τύπους ‘ kirihha, kiricha, kirika ’ κ.ά., από τους οποίους προέρχεται το σημερινό γερμ. “Kirche ”, αλλά και το αγγλ. “church ” και τα σλαβικά “tserkov, ” “tsrkva ” κ.ά.
Έτσι, για τη σημ. «χριστιανικός ναός», στις ρομανικές γλώσσες έχουμε λέξεις προερχόμενες από τη λ. ‘ εκκλησία ’, ενώ στις γερμανικές και σλαβικές από τη λ. ‘ κυριακόν ’.

Από Γ. Μπαμπινιώτη, Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας

Η υπομονή του Αγίου Πορφυρίου ήταν ιώβειος


 Έμφραγμα μυοκαρδίου, προσθιοπλαγιοδιαφραγματικό με πλαγία ισχαιμία, χρονία νεφρική ανεπάρκεια, έλκος δωδεκαδαχτύλου με γαστρορραγίες, χειρουργηθείς καταρράχτης με αποβολή του φακού και τύφλωση, έρπη ζωστήρα στο πρόσωπο, σταφυλοχειροκοκκική δερματίτιδα στο χέρι του, βουβωνοκήλη με συχνή περίσφιξη, χρονία βροχίτιδα, αδένωμα υποφύσεως στο κρανίο μέσα.
Όλες αυτές τις αρρώστιες τις είχε....Η υπομονή του ήταν ιώβειος...

Η νηστεία εἶναι μέσον. Σκοπός εἶναι ἡ ἀγάπη...(Αγ.Πορφύριος)

Μακαριστός π. Ἀνανίας Κουστένης

Μοῦ ’χε πεῖ κάτι πολὺ συγκλονιστικό,ὅταν ζοῦσε.
 «Ἤμουνα», λέει, «στὴν ἐκκλησία. Καὶ καταλάβαινα ὅτι στὴν πλατεῖα τῆς Ὁμονοίας» ―ὅπως ἦταν τότε, ὄχι ὅπως εἶναι τώρα― «κάποιος εἶχε μεγάλη δυσκολία. Ἦταν γυναῖκα. Χρειαζόταν βοήθεια. Κινδύνευε νὰ πεθάνει. Καὶ τί κάνω; Ἀφήνω τὴ δουλειά μου καὶ τρέχω στὴν Ὁμόνοια.

 Πράγματι, πάνω σ’ ἕνα παγκάκι, ἦταν μιὰ νεαρὰ ἡμιλιπόθυμη. Πῆγα, μόλις μὲ εἶδε, ἤθελε νὰ σηκωθεῖ, ἀλλὰ δὲν μποροῦσε. Τὴν καθησύχασα, τῆς μίλησα, μοῦ ’πε μερικὰ ἀπὸ τὰ δικά της, τὴ συνέφερα, καὶ ὕστερα τὴν πῆρα ἀπ’ τὸ χεράκι καὶ τὴν πῆγα στὴν Πολυκλινική. Στὸν Ἅγιο Γεράσιμο. Καὶ λέω στὴ νεωκόρο, ἦταν Δεκαπενταύγουστος, νηστεία τῆς Παναγίτσας, λέω, λοιπόν:
 "Πάρε τὴν κοπέλα, νὰ τὴν πᾶς στὸ σπίτι σου, ν’ ἀλλάξει, νὰ ξεκουραστεῖ, πάρε κι ἕνα κοτόπουλο ἀπέξω, νὰ φάει. Γιατὶ ἔχει πολλὲς μέρες νὰ φάει καὶ δὲν μπορεῖ ν’ ἀντέξει. Νὰ φᾶς κι ἐσύ, ὅμως, γιατὶ ντρέπεται μόνη της νὰ φάει."»
 ―Μοῦ θυμίζει τὸν ἅγιο Σπυρίδωνα, μὲ τὴν κόρη του καὶ τὸν ξένο. 
Λοιπόν. «"Μά", λέει, "παππούλη, εἶναι Δεκαπενταύγουστος." 

Κακιστοκρατία

Άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο ότι ο Economist προτείνει για λέξη της χρονιάς την ‘κακιστοκρατία’ (ως αντίθετη της αριστοκρατίας). 

 Η εκφωνήτρια θεωρούσε τη λέξη καινούργια, αλλά αναζητώντας την διαδικτυακά μαθαίνω ότι πρωτοχρησιμοποιήθηκε από έναν Άγγλο ιεροκήρυκα το 1644, για να περιγράψει την επικράτηση και κυριαρχία των χειρίστων. 

 Η Wikipedia μας πληροφορεί ακόμη ότι στο νεότερο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε για αυταρχικούς ηγέτες διαφόρων χωρών, και πιο πρόσφατα για τον Τραμπ στην πρώτη του προεδρική θητεία. 

Τώρα ξαναβγήκε στην επιφάνεια με την επανεκλογή του τελευταίου στις ΗΠΑ και με τις μέχρι τώρα επιλογές του για το υπουργικό του συμβούλιο.
 Δεν έχουμε παρά να περιμένουμε να δούμε κατά πόσον ο χαρακτηρισμός αυτός θα επαληθευθεί στην πράξη.

 Προς το παρόν ας καμαρώσουμε που η ελληνική γλώσσα για άλλη μια φορά αναδεικνύει την χρησιμότητά της, έστω και σε ξένα χέρια (που φαίνεται να την τιμούν περισσότερο από πολλούς αυτόχθονες).

Στις 2 Δεκεμβρίου ο Πορφύριος μετάλλαξε τη γη με τον Παράδεισο.

«Ἰωάννην τόν Καλυβίτην, Πορφύριε, ζηλώσας, Ἄθωνι ἔδραμες ἀσκήσει βιώσας» (στίχος συναξαρίου)
(Καθώς ζήλεψες, Πορφύριε, τον Ιωάννη τον Καλυβίτη, έτρεξες στον Άθωνα να ζήσεις με άσκηση - 

 «Αυτός ο όσιος πατέρας μας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Ιωάννης της νήσου Ευβοίας από γονείς ευσεβείς, ονομαζόταν δε κατά κόσμον Ευάγγελος. 

 Από παιδί βόσκοντας τα λίγα πρόβατα του πτωχού πατέρα του μελετούσε τακτικά τον βίο του αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη. Γεννήθηκε έτσι στην καρδιά του φλεγερός πόθος για να ανέβει στον Άθωνα και να μονάσει εκεί. 

Με την ευδοκία και την πρόνοια του Θεού τα κατάφερε, καταφεύγοντας στην καλύβη του αγίου Γεωργίου στα Καυσοκαλύβια. Εκεί ασκούμενος με άκρα εγκράτεια επέδειξε χαρούμενη αδιάκριτη υπακοή στους Γέροντές του, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο, κι αφού έζησε με άκρα ταπείνωση και καθάρισε τον εαυτό του, τόσο που να γίνει θεοειδής, αξιώθηκε να λάβει νεότατος το χάρισμα της διοράσεως. Κατ’ οικονομία του αγίου Θεού ασθένησε βαριά, ώστε να μην μπορεί να παραμείνει πια στον Άγιον Όρος, οπότε και στάλθηκε από τους γέροντές του σε μοναστήρι έξω από το Όρος.

 Στη συνέχεια αφού μόνασε σε διάφορες μονές της νήσου Ευβοίας και υπηρέτησε τον λαό του Θεού ως άριστος λειτουργός και διακριτικός πνευματικός, ήλθε στην Αθήνα υπηρετώντας πια στον μικρό ναό της Πολυκλινικής Αθηνών πολύ κοντά στην Ομόνοια. Εκδαπανώντας ταπεινά τον εαυτό του για χάρη όσων έπασχαν σωματικά και ψυχικά, αξιώθηκε μεγαλύτερης χάρης από τον Παράκλητο, γιατί δέχθηκε επιπλέον τα χαρίσματα της ιάσεως των ασθενειών και της εκβολής των δαιμονίων με την ταπεινή μυστική προσευχή και τη σημείωση του τιμίου Σταυρού. Για κάποιο χρόνο ασκήτευσε και στην Ιερά Μονή του αγίου Νικολάου στα Καλλίσια Πεντέλης Αττικής. Στη δύση του επιγείου βίου του αξιώθηκε από τον Κύριο να ανεγείρει ιερό γυναικείο ησυχαστήριο, επ’ ονόματι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και περικαλή ναό αυτού στο Μήλεσι Αττικής.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιερατικής του διακονίας ευεργέτησε πολλαπλώς αμέτρητα πλήθη ανθρώπων, θεραπεύοντας τις ψυχικές και σωματικές ασθένειές τους από κοντά και από απόσταση, οδηγώντας τους σε μετάνοια και σωτηρία, προλέγοντας τα μέλλοντα να γίνουν όσες φορές τους συνέφερε, και εκβάλλοντας δαιμόνια.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2024

Τώρα κατάλαβες τι θα πει προσευχή;

 Μαρτυρία ιερομονάχου Μεθοδίου,ηγουμένου Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Καψά Σητείας,Κρήτη.

....Θυμάμαι μία μέρα που αισθάνθηκα την ανάγκη να μιλήσω μαζί του, (Αγ.Πορφύριο) του τηλεφώνησα και σήκωσε το τηλέφωνο μία γυναίκα που τον διακονούσε και αμέσως μου λέει :
-Πριν από λίγα λεπτά μου είπε ο παππούλης ότι σε λίγο θα χτυπήσει το τηλέφωνο. Μου είπε να το σηκώσω, γιατί είναι ο π.Μεθόδιος από την Κρήτη. Είστε εσείς ο πατέρας Μεθόδιος;
Ξαφνιάστηκα γιατί δεν είχαμε συνεννοηθεί και μόλις συνήλθα της είπα :
-Ναι εγώ είμαι.
Αργότερα έμαθα από τον κύριο Εμμανουήλ Καπετανάκη ότι αυτή η γυναίκα λεγόταν Ξένη Μακρυγιάννη και ήταν μουσικός. Εκείνη την ημέρα ήταν στο κελί του Αγίου και τον ερώτησε:
- Γέροντα θέλω να μου πεις τι είναι η προσευχή.
-Κάθισε...Υπάρχει στην Κρήτη ένας ασκητής, στην Ι.Μ.Καψά, και λέγεται π.Μεθόδιος. Τώρα θα κάνω προσευχή και θα μας πάρει τηλέφωνο. 
Σήκωσε τα χέρια του και προσευχήθηκε σιωπηλός.Τότε ήταν που αισθάνθηκα την ανάγκη και του τηλεφώνησα. Αφού μίλησα με τον Άγιο, είπε στην Ξένη :
-Τώρα κατάλαβες τι θα πει προσευχή; Άντε τώρα σύρε στο καλό.
Η Ξένη έγινε μοναχή και είναι σήμερα ηγουμένη στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου στο Σικάγο.

Ο ΟΣΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
ΑΓΙΟΠΑΥΛΙΤΙΚΟ ΙΕΡΟ ΚΕΛΛΙ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ "ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ"ΤΟΜΟΣ Α' ΣΕΛ 169

Μπήκαμε στον Δεκέμβρη και το δάσος μπαίνει σε... ''εορταστικό πνεύμα''...


Μπήκαμε στον Δεκέμβρη και το δάσος μπαίνει σε ''εορταστικό πνεύμα'', με όλα τα "στολίδια" του να παίρνουν θέση!

Σταυρομύτες Loxia curvirostra - Photo: Γιώτα Μπουρνέλη

Το...σύμπαν έχει τέλος -Άγιος Πορφύριος

Κάποτε, βγήκε από το κελλί του Αγίου ένας επιστήμονας αστροφυσικός και ήταν εντυπωσιασμένος με τις αποκαλύψεις που του έκανε ο Άγιος…

Είχαν αρχίσει να μιλάνε για τα ουράνια σώματα, για τα άστρα και για το μυστήριο του σύμπαντος. Αφού είπανε διάφορα, ο Άγιος ρώτησε:
- Τώρα με τί ασχολείστε; Τί σας απασχολεί;
- Ερευνούμε εάν έχει κάποιο τέλος το σύμπαν ή όχι.
- Έχει.
- Τί έχει;
- Έχει τέλος.
- Και εσύ που το ξέρεις;
- … Πήγα!
Το φαινομενικό άπειρο διάστημα έχει ένα τέλος, διότι άπειρος είναι μόνο ο Θεός. Έτσι του λύθηκε η απορία.

Μαρτυρία κ. Παναγιώτη , Κόρινθος
«Όσιος Πορφύριος ο προφήτης, Μαρτυρίες», τόμος Α', έκδοση Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων Άγιον Όρος
https://orthodoxia.online/orthodoxia/agios-porfyrios-to-syban-echei-telos/

Η ΕΛΙΑ-Κωστής Παλάμάς


Από το παλιό Αναγνωστικό! Τότε που τα παιδιά μάθαιναν γράμματα

Ο Άγιος Πορφύριος είχε τα μάτια του Χριστού μας γιατί είχε την καρδιά Του(τον τρόπο αγάπης Του)!


Απόψε το βραδάκι, πρώτα ο Θεός, θα αγρυπνήσουμε για τον Άγιο μας Πορφύριο….
Έτσι ως αντίδωρο ευγνωμοσύνης κι αγάπης λίγο κόπο, λίγο από τον ύπνο μας….
Ο Άγιος Πορφύριος είναι ο ‘’βλέπων’’...
Δεν είναι που έβλεπε που υπάρχει νερό κάτω στην γη,τι συνέβαινε στο παρελθόν της ιστορίας,τι είναι γραμμένο στην ‘’αυριανή σελίδα’’ της ζωής μας, τι κουβαλούσαν οι άνθρωποι που τον πλησίαζαν στο νου και την καρδούλα τους….

Είναι που είχε μπρος του τις αμαρτίες του…..Θα μου ποιες αμαρτίες είχε ο άγιος;
Αυτό συνέβαινε σε όλους τους ανθρώπους του Θεού, όσο πιο πολύ πλησίαζαν προς τον Θεό και το Φως Του τόσο έβλεπαν τα σκοτάδια τους μέσα τους, όσο πιο πολύ γευόντουσαν την ευσπλαχνία Του τόσο αισθάνονταν χρεωμένοι της αγάπης Του…
Πολλές φορές σιγοψιθύριζε έναν στίχο από την ακουλουθία της Μεταλείψεως:
''Οἶδα, Σῶτερ, ὅτι ἄλλος,ὡς ἐγώ, οὐκ ἔπταισέ σοι
οὐδὲ ἔπραξε τὰς πράξεις,ἃς ἐγὼ κατειργασάμην.
Ἀλλὰ τοῦτο πάλιν οἶδα,ὡς οὐ μέγεθος πταισμάτων,
οὐχ ἁμαρτημάτων πλῆθος,ὑπερβαίνει τοῦ Θεοῦ μου
τὴν πολλὴν μακροθυμίαν,καὶ φιλανθρωπίαν ἄκραν·....
''

Ο Άγιος μας είχε τα μάτια του Χριστού μας 
και παραμέριζε σαν Εκείνον κάθε

Γι αυτούς που διασπούν τήν ενότητα μεταξύ Σταυρού καί Αναστάσεως...

                             

Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.Ἰερόθεος σὲ κήρυγμά του ἀνήμερα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ Ἀποστόλου καὶ Πρωτοκλήτου, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα σταυστὴν Πάτρα, μεταξὺ ἄλλων ἀνέφερε:

«Ὅσοι διασποῦν αὐτὴν τὴν ἑνότητα μεταξὺ Σταυροῦ καὶ Ἀναστάσεως, δὲν ἀντιλαμβάνονται οὔτε τὸ μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, οὔτε τὸ Μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε τὸ Μυστήριον τοῦ Μαρτυρίου τῶν χριστιανῶν ποὺ ἀγαποῦν τὸ Μυστήριον τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ἀκόμη δὲν ἀντιλαμβάνονται τὸ Μυστήριον τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς δόξης τῶν Μυστηρίων ὡς Κάθαρσης, Φωτισμοῦ καὶ Τελείωσης.



Οὔτε φυσικὰ μποροῦν νὰ καταλάβουν τὸν συνδυασμὸ τῆς ….θεολογίας τοῦ Σταυροῦ καὶ θεολογίας τῆς Δόξης.

Ἑπομένως, μιὰ θεολογία ποὺ διασπᾶ τὸ Μυστήριο τοῦ Σταυροῦ ἀπὸ τὸ Μυστήριο τῆς Δόξης τῆς Ἀναστάσεως εἶναι μιὰ ψευδο-μόρφωση στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία.
Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ δὲν ἀντιλαμβάνονται το πὼς μεταμορφώνονται οἱ Ἅγιοι ἐν Χριστῷ, μετατρέποντας τὴν ἰδιοτέλεια σὲ ἀνιδιοτέλεια, τὴν φιλαυτία σὲ κενωτικὴ ἀγάπη, διὰ τῆς μεθέξεως τοῦ Μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεως στὴν προοπτικὴ τῶν ἐσχάτων.»

Γιατί είμαι Ορθόδοξος;-π.Ζαχαρίας Ζαχαρίου