Ο πολεμος ομως του 1974 μας στερησε τα παντα.Ζουμε για 42 χρονια τώρα μακρυά νοσταλγοντας την Αγια μερα που θα ερθη η ελευθερια μας και παλι.Ο καθένας από εμάς κουβαλά τον δικό του σταυρό για 42 ολόκληρα χρόνια !Πώς πέρασαν άραγε τόσες μέρες… τόσες νύχτες…
Ζήσαμε την κόλαση του πολέμου, τη φωθκιά του θανάτου που θέριζε αθώους αμέριμνους ανθρώπους, νέους, γέρους, παιδιά.
Αξεχαστες μνημες χαραγμενες στο μυαλο και στην καρδια πληγες που δεν σταματησαν να αιμορραγουν.Ζουμε περιμενοντας και ελπιζοντας στην ελευθερια τις αγαπημενης μας πατριδας.
Σας παραθετω καποιες φωτογραφιες απο το πανηγυρι του χωριου μου και την καταντια που βρισκεται σημερα μετα την εισβολη του τούρκου κατακτητη το 1974.
Από το facebook(Π.Δημητρίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου