Ο γέροντας με τη συνήθη χαρά μας υποδέχτηκε με τη σύζυγό μου.
"Πάρτε το σκαμνί", είπε, αγκάλιαζoντας με. "Καθίστε δίπλα μου".
- Τι ψαλμούς διαβάζετε; Με ρώτησε. Ήμουν αμήχανος: στο κανόνα μου, ούτε καν κανόνα αλλά κανονίσκο, καθαρά κοσμικό,δεν είχε ψαλμούς.
"Ξέρω", απάντησα, το "Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου", "Έλεησόν με ο Θεός".
- Και ποια αλλά;
- Πατέρα, διάβαζω όλους τους ψαλμούς αν και όχι απ' εξω, τους ξέρω όλους αλλά ο κανόνας μου είναι μικρός...
Ο γέροντας διέκοψε την αυτοδικαιωση μου:
- Όχι δεν είναι αυτό που θέλω να σας ρωτήσω, το ποιος είναι ο κανόνας σας, αλλά για το αν διαβάζετε τον Ψαλμό 26 - "Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου;
- Όχι, πατέρα, δεν διαβάζω.
"Λοιπόν, ακουστε τι θα σας πω!
" Κάποτε μου είπατε ότι ο εχθρός σας ρίχνει τα βέλη του. Μη φοβάστε! Ούτε ένα δεν θα σε αγγίξει, μην φοβάστε κανένα σκουπίδι: τα σκουπίδια θα παραμείνουν σκουπίδια. Μόνο πάρτε τη συμβουλή μου ως κανόνα. Να διαβάζετε το πρωί και το βράδυ πριν από τον κανόνα σας τους δύο ψαλμούς, είναι ο 26ος και ο 90ος, και πριν από αυτούς το " Θεοτόκε Παρθένε... ". Αν κάνετε έτσι όπως σας λέω, ούτε φωτιά θα σας αγγίξει ούτε νερό θα σας πνίξει ...
Με αυτά τα λόγια, ο γέροντας σηκώθηκε από την καρέκλα του, με αγκαλιασε με κάποια ιδιαίτερη δύναμη, και δε μίλησε αλλά φώναξε:
- Θα σου πω και παραπάνω: ουτε βόμβα δε θα σας πειράξει .
Εγώ φιλησα το χέρι του γέροντα και εκείνος με αγκάλιασε, έσκυψε στο αυτί μου, αναφώνησε και πάλι δυνατά:
«Και η βόμβα δεν θα σας πειράξει!» Και μη δίνετε σημασία σε σκουπίδια: τι μπορεί να σε κάνει ένα σκουπίδι; .. Λοιπόν, γι' αυτό ήθελα να μιλήσω μαζί σας ». Λοιπόν, τώρα πηγαίνετε με την ευχή του Κυρίου!
Και με αυτά τα λόγια ο γέροντας μας άφησε ειρηνικά να φύγουμε.
Ήξερα τον άνθρωπο ή μάλλον την γυναίκα την οποία υπαινίσσοταν ο γέροντας, όταν έλεγε τα σκουπίδια: η γυναίκα αυτή προσκολλήθηκε στο όμορφο φυλλοβόλο δέντρο της Οπτίνας, σαν λειχήνα, και ξεγελουσε τους προσκυνητές της Οπτίνας με την ψεύτικη αγιότητα της και χρησιμοποιοντας το όνομα των γερόντων της Οπτίνας κορόιδευε τον κόσμο. Εγώ την κατάλαβα, και εκείνη με εκδικουνταν όπως και όπου μπορούσε. Ο Θεός να είναι μαζί της! ..
"Και η βόμβα δεν θα σας πειράξει! .." Η πρόρηση του πάτερ Ιωάννης εκπληρώθηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα της M.V.Smirnova-Orlova, η Ελενα Αλεξαντροβένα της είπε ότι μια φορά, μια βόμβα εξερράγη δίπλα τους, αλλά δεν χτυπήθηκαν καθόλου.
ΨΑΛΜΟΣ 26ος
Κύριος φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω;
ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ᾿ ἐμὲ κακοῦντας τοῦ φαγεῖν τὰς σάρκας μου, οἱ θλίβοντές με καὶ οἱ ἐχθροί μου, αὐτοὶ ἠσθένησαν καὶ ἔπεσαν.
ἐὰν παρατάξηται ἐπ᾿ ἐμὲ παρεμβολή, οὐ φοβηθήσεται ἡ καρδία μου· ἐὰν ἐπαναστῇ ἐπ᾿ ἐμὲ πόλεμος, ἐν ταύτῃ ἐγὼ ἐλπίζω.
μίαν ᾐτησάμην παρὰ Κυρίου, ταύτην ἐκζητήσω· τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, τοῦ θεωρεῖν με τὴν τερπνότητα Κυρίου καὶ ἐπισκέπτεσθαι τὸν ναὸν τὸν ἅγιον αὐτοῦ.
ὅτι ἔκρυψέ με ἐν σκηνῇ αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν μου, ἐσκέπασέ με ἐν ἀποκρύφῳ τῆς σκηνῆς αὑτοῦ, ἐν πέτρᾳ ὕψωσέ με.
καὶ νῦν ἰδοὺ ὕψωσε κεφαλήν μου ἐπ᾿ ἐχθρούς μου· ἐκύκλωσα καὶ ἔθυσα ἐν τῇ σκηνῇ αὐτοῦ θυσίαν ἀλαλαγμοῦ, ᾄσομαι καὶ ψαλῶ τῷ Κυρίῳ.
εἰσάκουσον, Κύριε, τῆς φωνῆς μου, ἧς ἐκέκραξα· ἐλέησόν με καὶ εἰσάκουσόν μου.
σοὶ εἶπεν ἡ καρδία μου· ἐξεζήτησέ σε τὸ πρόσωπόν μου· τὸ πρόσωπόν σου, Κύριε, ζητήσω.
μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ μὴ ἐκκλίνῃς ἐν ὀργῇ ἀπὸ τοῦ δούλου σου· βοηθός μου γενοῦ, μὴ ἀποσκορακίσῃς με καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς με, ὁ Θεός, ὁ σωτήρ μου.
ὅτι ὁ πατήρ μου καὶ ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δὲ Κύριος προσελάβετό με.
νομοθέτησόν με, Κύριε, ἐν τῇ ὁδῷ σου καὶ ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ εὐθείᾳ ἕνεκα τῶν ἐχθρῶν μου.
μὴ παραδῷς με εἰς ψυχὰς θλιβόντων με, ὅτι ἐπανέστησάν μοι μάρτυρες ἄδικοι, καὶ ἐψεύσατο ἡ ἀδικία ἑαυτῇ.
πιστεύω τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ Κυρίου ἐν γῇ ζώντων.
ὑπόμεινον τὸν Κύριον· ἀνδρίζου, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία σου, καὶ ὑπόμεινον τὸν Κύριον.
Δόξα... καὶ νῦν... Ἀλληλούΐα
ΨΑΛΜΟΣ 90ος
Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ῾Υψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται.
ἐρεῖ τῷ Κυρίῳ· ἀντιλήπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου, ὁ Θεός μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν,
ὅτι αὐτὸς ρύσεταί σε ἐκ παγίδος θηρευτῶν καὶ ἀπὸ λόγου ταραχώδους.
ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐτοῦ ἐπισκιάσει σοι, καὶ ὑπὸ τὰς πτέρυγας αὐτοῦ ἐλπιεῖς· ὅπλῳ κυκλώσει σε ἡ ἀλήθεια αὐτοῦ.
οὐ φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας,
ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου, ἀπὸ συμπτώματος καὶ δαιμονίου μεσημβρινοῦ.
πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους σου χιλιὰς καὶ μυριὰς ἐκ δεξιῶν σου, πρὸς σὲ δὲ οὐκ ἐγγιεῖ·
πλὴν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου κατανοήσεις καὶ ἀνταπόδοσιν ἁμαρτωλῶν ὄψει.
ὅτι σύ, Κύριε, ἡ ἐλπίς μου· τὸν ῞Υψιστον ἔθου καταφυγήν σου.
οὐ προσελεύσεται πρὸς σὲ κακά, καὶ μάστιξ οὐκ ἐγγιεῖ ἐν τῷ σκηνώματί σου.
ὅτι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου·
ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν πόδα σου·
ἐπὶ ἀσπίδα καὶ βασιλίσκον ἐπιβήσῃ καὶ καταπατήσεις λέοντα καὶ δράκοντα.
ὅτι ἐπ᾿ ἐμὲ ἤλπισε, καὶ ρύσομαι αὐτόν· σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τὸ ὄνομά μου.
κεκράξεται πρός με, καὶ ἐπακούσομαι αὐτοῦ, μετ᾿ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει· ἐξελοῦμαι αὐτόν, καὶ δοξάσω αὐτόν.
μακρότητα ἡμερῶν ἐμπλήσω αὐτὸν καὶ δείξω αὐτῷ τὸ σωτήριόν μου
Δόξα... καὶ νῦν... Ἀλληλούΐα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου