Ἄγνωστοι ἔγραψαν μισαλλόδοξα συνθήματα κατά τῆς Ἑλλάδος, κατά τῆς θρησκείας καί κατά τῆς οἰκογενείας, στόν περίβολο τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου στήν Λάρισα – «Τό πάθος γιά τό πρω…κό εἶναι δυνατότερο ἀπό τόν ἁγιασμό» «Στό διάολο ἡ οἰκογένεια, στό διάολο ἡ θρησκεία, στό διάολο ἡ πατρίς, νά πεθάνει ἡ Ἑλλάδα, ἀρκεῖ νά ζήσουμε ἐμεῖς»
Η ΒΕΒΗΛΩΣΙΣ τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου στήν Λάρισα στόν ὁποῖο μίλησε χθές βράδυ ὁ Μητροπολίτης τῆς περιοχῆς κ.κ. Ἱερώνυμος γιά τό ἐπίμαχο θέμα τοῦ γάμου τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν, εἶναι ἕνα θλιβερό γεγονός.
Στήν οὐσία, ἔχουμε νά κάνουμε μέ ψυχές ἄδειες. Μέ ψυχές γεμᾶτες θυμό. Μέ ψυχές χωρίς συναισθήματα. Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά σκάψει βαθιά μέσα στήν κοινωνία καί ἀντιλαμβανόμενη καί τίς δικές της εὐθῦνες καλεῖται νά κατανοήσει ὅτι αὐτή ἡ γενιά πού παραπατᾶ καί χάνεται χωρίς σταθερή οἰκογένεια καί χωρίς σχολεῖο δέν ἀνασταίνεται μέ ἠθικολογίες περί ἁμαρτίας. Ἄλλη πρέπει νά εἶναι ἡ προσέγγισίς της. Αὐτό εἶναι τό δῶρο πού τῆς ἔκαναν ἄθελά της μέσα στό σόκ πού τῆς προκάλεσαν οἱ αὐθάδεις νεαροί καί νεαρές. Τά συνθήματα πού γράφτηκαν στόν ναό τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου πρέπει νά γίνουν ἀντικείμενο ἀναλύσεως καί γιατί ὄχι –μιά τολμηρή πρόταση– ἀκόμη καί κηρύγματος. Κηρύγματος κατανοήσεως ὅμως, ὄχι μίσους. Πρέπει νά ἀνακαλύψουμε τά αἴτια τοῦ θυμοῦ. Διότι θυμός κρύβεται ὄπισθεν τοῦ πάθους.
Η ΒΕΒΗΛΩΣΙΣ τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου στήν Λάρισα στόν ὁποῖο μίλησε χθές βράδυ ὁ Μητροπολίτης τῆς περιοχῆς κ.κ. Ἱερώνυμος γιά τό ἐπίμαχο θέμα τοῦ γάμου τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν, εἶναι ἕνα θλιβερό γεγονός.
Θλιβερό γεγονός, τό ὁποῖο ἀπηχεῖ τήν γενικώτερη ἔλλειψη σεβασμοῦ πού ἐπικρατεῖ σέ μιά πατρίδα πού κατισχύει τό θράσος.
Ἡ ἔλλειψις σεβασμοῦ εἶναι αἰσθητή παντοῦ:
Ἀπέναντι στά θρησκευτικά σύμβολα (ὁ Ὑπουργός Οἰκονομικῶν κ. Κωστῆς Χατζηδάκης ἔκανε ἀνόητους ἀστεϊσμούς γιά τά παγκάρια τῶν Ἱερῶν Ναῶν χθές στό TikTok), ἀπέναντι στούς δασκάλους τούς ὁποίους προπηλακίζουν γονεῖς στά σχολεῖα ὅταν τιμωροῦν τά ἀπείθαρχα τέκνα τους, ἀκόμη καί στήν διαχείριση τοῦ δημοσίου χρήματος ὅπως ἔδειξε τό χυδαῖο σκάνδαλο τῆς κοινωνικῆς κουζίνας στόν Πειραιᾶ. Ἡ βεβήλωσις τοῦ ἱεροῦ ναοῦ εἶναι ἕνα θλιβερό γεγονός, τό ὁποῖο ἐκθέτει τίς «προοδευτικές» πολιτικές καί κοινωνικές δυνάμεις τοῦ τόπου πού ἄλλες φορές πρωτοστατοῦσαν σέ διαμαρτυρίες σέ κάθε καταγγελία βεβηλώσεως συμβόλων ἤ λατρευτικῶν χώρων ἄλλων θρησκειῶν. Εἰδικῶς τοῦ Ἰσλάμ.
Χθές, μέ ἐξαίρεση τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο κ. Παῦλο Μαρινάκη, ὁ ὁποῖος θεώρησε τήν βεβήλωση τῆς Λάρισας βαθιά προσβλητική «ἀπέναντι στήν θρησκεία μας» (τούς λειτουργούς τῆς ὁποίας καταδιώκει ἡ Πολιτεία στήν δικαιοσύνη –τόσος σεβασμός ἀπέναντι στήν θρησκεία «μας»), ὅλα τά ὑπόλοιπα «προοδευτικά» κόμματα εἴτε δέν ἀντέδρασαν εἴτε ἀντέδρασαν πολύ καθυστερημένα. Προφανῶς γιά νά μήν δυσαρεστήσουν τούς φερόμενους ὡς gay πού ἔγραψαν τά ἀπαράδεκτα συνθήματα στούς τοίχους καί τόν περίβολο τῆς ἐκκλησίας. Τόσο οἱ ἀντιδράσεις τῆς Κυβερνήσεως ὅσο καί οἱ σιωπές τῆς προοδευτικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, ἡ ὁποία καλύπτει μέ τήν ἀφωνία της τό μῖσος τῶν συνθημάτων, εἶναι ἐξόχως ἀποκαλυπτικές.
Ἡ Κυβέρνησις τήν ἀνάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενη κατεδίκασε τήν πράξη καί χαρακτήρισε τήν Ἐκκλησία «λατρευτικό χῶρο». Ντράπηκε νά τήν πεῖ «Ἐκκλησία», ἐνῷ ἀπέφυγε νά ἀναφέρει στήν ἀνακοίνωσή της τήν λέξη «Ὀρθοδοξία». Δέν θά ἐπισημαίναμε τήν ἔλλειψη τῆς ἀναφορᾶς στήν «Ἐκκλησία» (θά τό θεωρούσαμε τυχαία παράλειψη) ἄν δέν εἴχαμε παρατηρήσει ὅτι πρόκειται γιά τό δεύτερο κροῦσμα.
Χθές, μέ ἐξαίρεση τόν κυβερνητικό ἐκπρόσωπο κ. Παῦλο Μαρινάκη, ὁ ὁποῖος θεώρησε τήν βεβήλωση τῆς Λάρισας βαθιά προσβλητική «ἀπέναντι στήν θρησκεία μας» (τούς λειτουργούς τῆς ὁποίας καταδιώκει ἡ Πολιτεία στήν δικαιοσύνη –τόσος σεβασμός ἀπέναντι στήν θρησκεία «μας»), ὅλα τά ὑπόλοιπα «προοδευτικά» κόμματα εἴτε δέν ἀντέδρασαν εἴτε ἀντέδρασαν πολύ καθυστερημένα. Προφανῶς γιά νά μήν δυσαρεστήσουν τούς φερόμενους ὡς gay πού ἔγραψαν τά ἀπαράδεκτα συνθήματα στούς τοίχους καί τόν περίβολο τῆς ἐκκλησίας. Τόσο οἱ ἀντιδράσεις τῆς Κυβερνήσεως ὅσο καί οἱ σιωπές τῆς προοδευτικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, ἡ ὁποία καλύπτει μέ τήν ἀφωνία της τό μῖσος τῶν συνθημάτων, εἶναι ἐξόχως ἀποκαλυπτικές.
Ἡ Κυβέρνησις τήν ἀνάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενη κατεδίκασε τήν πράξη καί χαρακτήρισε τήν Ἐκκλησία «λατρευτικό χῶρο». Ντράπηκε νά τήν πεῖ «Ἐκκλησία», ἐνῷ ἀπέφυγε νά ἀναφέρει στήν ἀνακοίνωσή της τήν λέξη «Ὀρθοδοξία». Δέν θά ἐπισημαίναμε τήν ἔλλειψη τῆς ἀναφορᾶς στήν «Ἐκκλησία» (θά τό θεωρούσαμε τυχαία παράλειψη) ἄν δέν εἴχαμε παρατηρήσει ὅτι πρόκειται γιά τό δεύτερο κροῦσμα.
Τήν περασμένη Πέμπτη ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Γιῶργος Γεραπετρίτης σχολιάζοντας στήν Βουλή ἀναφορά τοῦ Προέδρου τῆς «Νίκης» σέ βανδαλισμούς χριστιανικῶν ναῶν στήν Ἑλλάδα ὅπου τό 97% τῶν ἐπιθέσεων κατά τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ἐξαπολύονται σέ Ἐκκλησίες, γενίκευσε τό σχόλιό του καί χαρακτήρισε τίς Ἐκκλησίες «λατρευτικούς χώρους». Παρέλκει νά ἐπισημάνει κανείς ὅτι τά μέσα τοῦ κυρίαρχου συστήματος στά μέσα κοινωνικῆς δικτυώσεως ὑπεβλήθησαν γιά πολλές ὧρες μετά τό συμβάν. Στίς δέ ἱστοσελίδες τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητος, λέξη!
Τό γεγονός αὐτό ὅμως ἐκτός ἀπό θλιβερό ἀποτελεῖ καί μία εὐλογία γιά τήν Ἐκκλησία μας. Δῶρο ἀνέλπιστο. Γιατί ἀπό τήν ἔνταση καί τήν ὀξύτητα τῶν συνθημάτων ἀντελήφθη τήν ἔκταση τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ πού ἐπικρατεῖ στήν νεολαία μας. Δυστυχῶς τό θέμα δέν εἶναι μόνο δογματικό. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος πού ἀνοίγει μέ τήν καθιέρωση αὐτῶν τῶν προτύπων. Οὐδείς συναισθηματικός δεσμός γιά τήν πατρίδα. Πατρίδα κάποιων εἶναι, σύμφωνα μέ τά συνθήματά τους, τό πάθος. Γίνεται συστηματική δουλειά ἐδῶ καί χρόνια κατά τῆς Ἑλλάδος ὡς ἑνιαίας ἐθνικῆς ὀντότητας μέ συνθήματα τοῦ τύπου «στό διάολο ἡ πατρίς, νά πεθάνει ἡ Ἑλλάδα, ἀρκεῖ νά ζήσουμε ἐμεῖς.» Γίνεται συστηματική δουλειά ἐδῶ καί χρόνια ὑπέρ τῆς φιληδονίας καί κατά τῆς ἐσωτερικῆς συναισθηματικῆς πληρότητος. Κανένα ἀπό τά συνθήματα πού γράφτηκαν στούς τοίχους δέν μιλοῦσαν γιά τήν ἀγάπη. Τό σύνθημα πού ἐγράφη «τό πάθος γιά τό πρωκτικό εἶναι δυνατότερο ἀπό τόν ἁγιασμό» ἀποκαλύπτει πλήρως τά ἀδιέξοδα τοῦ συγγραφέως του.
Τό γεγονός αὐτό ὅμως ἐκτός ἀπό θλιβερό ἀποτελεῖ καί μία εὐλογία γιά τήν Ἐκκλησία μας. Δῶρο ἀνέλπιστο. Γιατί ἀπό τήν ἔνταση καί τήν ὀξύτητα τῶν συνθημάτων ἀντελήφθη τήν ἔκταση τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ πού ἐπικρατεῖ στήν νεολαία μας. Δυστυχῶς τό θέμα δέν εἶναι μόνο δογματικό. Αὐτός εἶναι ὁ δρόμος πού ἀνοίγει μέ τήν καθιέρωση αὐτῶν τῶν προτύπων. Οὐδείς συναισθηματικός δεσμός γιά τήν πατρίδα. Πατρίδα κάποιων εἶναι, σύμφωνα μέ τά συνθήματά τους, τό πάθος. Γίνεται συστηματική δουλειά ἐδῶ καί χρόνια κατά τῆς Ἑλλάδος ὡς ἑνιαίας ἐθνικῆς ὀντότητας μέ συνθήματα τοῦ τύπου «στό διάολο ἡ πατρίς, νά πεθάνει ἡ Ἑλλάδα, ἀρκεῖ νά ζήσουμε ἐμεῖς.» Γίνεται συστηματική δουλειά ἐδῶ καί χρόνια ὑπέρ τῆς φιληδονίας καί κατά τῆς ἐσωτερικῆς συναισθηματικῆς πληρότητος. Κανένα ἀπό τά συνθήματα πού γράφτηκαν στούς τοίχους δέν μιλοῦσαν γιά τήν ἀγάπη. Τό σύνθημα πού ἐγράφη «τό πάθος γιά τό πρωκτικό εἶναι δυνατότερο ἀπό τόν ἁγιασμό» ἀποκαλύπτει πλήρως τά ἀδιέξοδα τοῦ συγγραφέως του.
Στήν οὐσία, ἔχουμε νά κάνουμε μέ ψυχές ἄδειες. Μέ ψυχές γεμᾶτες θυμό. Μέ ψυχές χωρίς συναισθήματα. Ἡ Ἐκκλησία ὀφείλει νά σκάψει βαθιά μέσα στήν κοινωνία καί ἀντιλαμβανόμενη καί τίς δικές της εὐθῦνες καλεῖται νά κατανοήσει ὅτι αὐτή ἡ γενιά πού παραπατᾶ καί χάνεται χωρίς σταθερή οἰκογένεια καί χωρίς σχολεῖο δέν ἀνασταίνεται μέ ἠθικολογίες περί ἁμαρτίας. Ἄλλη πρέπει νά εἶναι ἡ προσέγγισίς της. Αὐτό εἶναι τό δῶρο πού τῆς ἔκαναν ἄθελά της μέσα στό σόκ πού τῆς προκάλεσαν οἱ αὐθάδεις νεαροί καί νεαρές. Τά συνθήματα πού γράφτηκαν στόν ναό τοῦ Ἁγίου Ἀχιλλείου πρέπει νά γίνουν ἀντικείμενο ἀναλύσεως καί γιατί ὄχι –μιά τολμηρή πρόταση– ἀκόμη καί κηρύγματος. Κηρύγματος κατανοήσεως ὅμως, ὄχι μίσους. Πρέπει νά ἀνακαλύψουμε τά αἴτια τοῦ θυμοῦ. Διότι θυμός κρύβεται ὄπισθεν τοῦ πάθους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου