Εκεί, ο Γρηγόριος Λιακατάς με 350 περίπου παλληκάρια από το Αιτωλικό και όλη την ευρύτερη περιοχή του Ασπροποτάμου είχαν αναλάβει την υπεράσπιση του Ντολμά.
Οι 2000 Τουρκάραβες κατέσφαξαν όλους τούς υπερασπιστές του Ντολμά και ανάμεσά τους και τον οπλαρχηγό Γρηγόρη Λιακατά μαζί μέ όλους τούς συγγενείς του που πολέμαγαν στο πλευρό του. Σώθηκαν μόνο τέσσερεις Έλληνες.
Οι απώλειες του εχθρού ήταν εκατοντάδες αγαρηνοί.
Ο Ντολμάς δεν μπόρεσε να αντέξει. Την 1η Μαρτίου του 1826 το Αιτωλικό έπεσε.
Το σώμα του ατρόμητου καπετάνιου αποτελούνταν από 80 περίπου παλληκάρια, μόνο συγγενείς και ανήψια που έδωκαν όρκο να βαστήξουν και να πεθαίνουν πλάι του. Στην φονική μάχη του Ντολμά όλο το Λιακατέικο που αριθμούσε 36 ξεκληρίστηκε.
«Ε, ωρέ παιδιά, οι πολλοί και οι ναζιάρηδες δουλειά δεν κάνουν. Εμείς οι ολίγοι, όπου ευρέθημεν εδώ, ημείς θα βαστάξουμε, και αν ο Θεός βοηθήσει και νικήσουμε, η τιμή μένει εις ημάς και η ατιμία εις εκείνους. Μένετε λοιπόν να βαστάξουμεν; Ή πέστε μου να πάρω τα μέτρα μου. Βοήθεια άλλη, βλέπετε, καμίαν δεν έχουμε.», ήταν τα τελευταία λόγια του Γρηγόρη του Λιακατά προκειμένου να εμψυχώσει όσους έμειναν να πολεμήσουν στο πλευρό του στον Ντολμά και στον Πόρο.
Αντλούμε θάρρος από τη λεβεντιά και την αυταπάρνηση των Αγωνιστών μας. Υποκλινόμαστε μπροστά στις θυσίες των Ηρώων μας.
Είθε ποτέ η λήθη να μην σκεπάσει τις μορφές τους.
Του Στρατηγού Γρηγόρη Λιακατά και των συναγωνιστών του ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ!
τους κλέφτες τι τους κάνατε , τον Καπετάν Γρηγόρη
-Αυτός πήγε και κλείσθηκε μέσα στο Μεσολόγγι,
μας είπαν πως λαβώθηκε μεσ’ το δεξί το μάτι
κι λεν πως δεν θα ξαναρθεί ,δεν θα τον ξαναδούμε.
Για κλάψτε δέντρα και κλαδιά κι εσείς κρυοβρυσούλες,
τι χάσανε την κλεφτουριά, τον καπετάν Γληγόρη
Τρεις σταυραετοί ροβόλαγαν απ’ τ’Αγραφα σταλμένοι,
Ο ένας πάει στ’ Αντελικό στο Βασιλάδι ο άλλος
Και ο τρίτος ο καλύτερος στο Μεσολόγγι μπήκε.
Ντάπια σε ντάπια περπατεί, ταμπούρι σε ταμπούρι.
Ρωτάει την ντάπια του Μακρή ,στη ντάπια του Δεσπότη
Γεια σας χαρά σας βρε παιδιά . Καλώς το παλικάρι.
-μην είδατε τον Λιακατά τον καπετάν Γρηγόρη
-Αϊτέ μου αυτός δεν είναι εδώ , και δω μην τον γυρεύεις,
μον’ πέτα στ’ Αντελικό και πέρασε τον πόρο.
Εκεί θα βρεις πολλά κορμιά ,σφαγμένα σκοτωμένα.
Κι ποιο είν το πιο λεβέντικο το ξανθομουστακάτο,
εκείνο είναι το κορμί του καπετάν Γρηγόρη.
Ρωτά την τάπια του Μακρή την τάπια του Δεσπότη,
-Μην είδατε τον Λιακατά τον καπετάν Γρηγόρη
Σύρε πουλάκι μ’ στ’ Αντολικό και κοίταξε τριγύρω,
Κι αγνάντεψε προς τον Ντουλμά κι αντίκρυ από τον πόρο.
Εκεί θα δεις άσπρα κορμιά και κόκαλα στη άμμο,
κι αν μπορείς διάλεξε τον καπετάν Γρηγόρη.
Ψηλά απ’ τον Ασπροπόταμο πετάει στο Μεσολόγγι,
Χρυσός αϊτός τριγύριζεν έξω από το Μεσολόγγι,
γεράκι με δυό γράμματα από τους Λιακαταίους.
Γυρίζ’ εδώ γυρίζ’ εκεί γυρίζ’ όλη την χώρα.
Μην είδατε τον Λιακατά, τον καπετάν Γρηγόρη
Πουλίμ’ αυτός δεν είναι εδώ ,κι εδώ μην τον γυρεύεις
πέτα προς το Ανατολικό ,και πέρασε τον πόρο,
και εκεί θα βρεις κορμιά σφαγμένα ,σκοτωμένα,
κι’ όποιο δεις λεβέντικο και ξανθομουστακάτο,
εκείνο είναι το κορμί του καπετάν Γρηγόρη.
Ένας αετός τριγύριζε μέσα στο Μεσολόγγι
κοιτάει τα ντάπια του Μακρή τα ντάπια του Δεσπότη
κι αγνάντεψε την Κλείσοβα κατά το Μακρυνόρος
Ψάχνει να βρει τον Λιακατά τον καπετάν Γρηγόρη
που κράτησε την Κλείσοβα με ογδόντα παλικάρια.
ψές κατά το δειλινό εψές κατά το βράδυ,
τρεις λυγερές το λέγανε και πικροτραγουδούσαν.
Η μια ήταν η Στουρνάραινα, του Μάρκου Μπότσαρη η άλλη.
Κι η τρίτη η μικρότερη ήταν του καπετάν Γρηγόρη.
εκεί που μοιρολογάει και ομορφοτραγουδούσε,
πουλάκι πήγε κ’ έκατσε εκεί στα γόνατά της .
Πες μας, πες μας, πουλάκι μου κάνα καλό χαμπέρι.
– Τι να σου πω κυρούλα μου τι να σου μολογήσω
Εψές προψές που διάβαινα το έρμο Μεσολόγγι,
άκουσα πώς βαρέθηκε ο καπετάν Γρηγόρης.
Τον κλαιν τα δέντρα, τα κλαριά τον κλαιν οι κρύες βρύσες,
τον κλαίνε και στα Κούτσανα οι καπετανοπούλες.
Κείμενο: Μωραΐτες εν Χορώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου