Σιγά- σιγά φθάσαμε σ' αυτά τα χρόνια, που δεν ξέρεις από πού θα βρεις βοήθεια, λόγο σωστικό, κρυστάλλινο νερό αλήθειας, βίωμα πατερικό.
Αλλοιώνουν την πίστη μας με εμετικές θολοθεολογίες, που δηλητηριάζουν την ψυχή. Αμπελώνας και μπαξές είναι η μυρωμένη αγιότητα των παλαιών και νέων Γεροντάδων μας και Μητέρων μας, που δεν ήξεραν τίποτε άλλο από τον Χριστό τους, τον φλογερό έρωτα της ψυχής τους, που τον βίωναν καθημερινά με κομποσχοίνι, δάκρυα και γλυκιά προσμονή του θανάτου.
Ας δοξάζουμε τον Χριστό μας, που μας αξίωσε να αγαπήσουμε αυτές τις ψυχές και να τις έχουμε παρηγοριά μας.
Ευλογημένο Καλοκαίρι.
Από Ο.Μοναχή- φωτογραφία Μιχάλης Πάου Photography
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου