TO ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΘΑΒΩΡ

Μία μαρτυρία της μοναχής Αικατερίνης

Σε κάθε δεσποτική και θεομητορική εορτη έχουμε μεγάλη χαρά οπουδήποτε κι αν γιορτάζουμε.Αλλά στους Άγιους Τόπους πολλαπλασιάζονται.Εκεί αισθάνεσαι σαν να πετάς στα σύννεφα.Μερικές φορές δε ξέρεις τι σου συμβαίνει,εάν βρίσκεσαι στη γη ή στον ουρανό.Κι αυτό δε συμβαίνει μονο σε μένα αλλά σε ολους όσους συμμετεχουν σ¨αυτές τις γιορτές.Μαζι με την αφή του Αγίου Φωτός μια από τις μεγαλύτερες γιορτές είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος.Εκεί στο Όρος Θαβώρ στις 6/19 Αυγούστου,εμφανίζεται μια αόρατη θαυμαστή πλευρά αυτής της γιορτής όπου σε μια οποιαδήποτε εκκλησία του κοσμου δε μπορείς να δεις εκτός αν στο αποκαλύψει ο Θεός σε προσωπικό επίπεδο.Εκεί τη νύχτα τις 5/18 προς 6/19 Αυγούστου κατά τη Θ.Λειτουργία μπροστά σε χιλιάδες πιστούς και άπιστους κατεβαίνει πανω από το ιερό βουνο ένα σύννεφο.Οι άπιστοι-όπως πολλούς από αυτούς έχω ακούσει- λένε ότι δεν είναι παρά ένα μετερεωλογικό φαινόμενο.

Αυτό το σύννεφο ομώς είναι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα σύννεφα που κατεβαίνουν το πρωί πάνω από τα βούνα μας.Αρχίζοντας η αγρυπνία βλέπεις στην κορυφή του βούνου,προς τη Ναζαρέτ,μες το σκοτάδι της νύχτας κάτι πορτοκαλί.Αυτό κινείται κάθετα προς την εκκλησία και στέκεται εκεί σαν μία πορτοκαλί γλώσσα μέχρι στις δώδεκα-μία σε μεγάλη απόσταση από το Όρος Θαβώρ.

Και όταν αρχίζει η Θεια Λειτουργία, ειδικά τη στιγμή του 
Χερουβείκου,έρχεται το σύννεφο προς το βουνό και αρχίζει να παίρνει διάφορα σχήματα και τότε αρχίζουν να κόβονται από το σύννεφο κομματια στρόγγυλα ή μακρόστενα και παίρνουν τη μορφή πουλιών ή αγγέλων και έρχονται πάνω από τον τρούλο της εκκλησίας.

Εκεί υπάρχει μία όπως σ’όλα τα κτίσματα της περιοχής όπου ανεβαίνει ο κόσμος και επικαλείται το Άγιο Πνεύμα.Τα λογια είναι φτωχά για τι αισθάνεσαι όταν αυτά τα κομματάκια,απαλά σα βαμβάκι,έρχονται και τ’αγγίζεις με τα χέρια σου,τα αισθάνεσαι στο πρόσωπό σου.Σου’ρχεται ν’ανέβεις σ’αυτό το κομμάτι να φύγεις και να μη σ’ενδιαφέρει τίποτα.

Ταυτόχρονα με αυτό το θαύμα ένα άρωμα εξαίσιο σα λιβάνι απλώνεται στον αέρα αλλά δεν είναι λιβάνι,σα ρητίνη αλλά δεν είναι ρητίνη.Είναι ένας συνδυασμός ανατολίτικων κωνοφώρων και λιβανιού.Φυσικά και εδώ βρίσκονται αυτοί που αμφιβαλλουν λέγοντας ότι κάποιο κόλπο έκαναν οι Έλληνες ή ότι είναι μετερεωλογικό φαινόμενο.Μα εδώ πρόκειται για μια γενική εκδήλωση χαράς.Τα πάντα σκιρτούν από χαρά,πράγμα που δε συμβαίνει σ’άλλα βουνά υπό οποιεσδήποτε μετερεωλογικές συνθήκες.

Φυσικά κατεβαίνοντας από το Θαβώρ,μετά από την αγρυπνία,με τους Έλληνες, τους Άραβες,τους Βουλγάρους,τους Ρωσους και τους Ρουμάνους να ψάλλουν το «Μετεμορφώθης εν τω όρει Χριστέ ο Θεός» δεν επιθυμείς τίποτα το εγκόσμιο,παρά να ζεις έτσι αιωνίως.

Σ’αυτή την περίπτωση όπως και με το Άγιο Φως αυτά τα θαύματα ,αυτήν την παρηγοριά,τα δίνει ο Θεος τελικά γι’αυτούς που πιστεύουν,γιατί όπως λέει η Αγια Γραφή ''ήρθα να δώσω σ’αυτους που έχουν και ήρθα να πάρω απ’αυτούς που δεν έχουν''.Δηλαδή ο Θεος ''παίρνει απ’αυτους που έχουν λίγη πίστη και αρχίζουν να σχολιάζουν και να αμφισβητούν το Θεό,την παρουσία Του και τις ενέργείες Του.Ενω σ’αυτόυς που λένε ''Πιστεύω Κύριε βοήθει μου τη απιστία''αποκαλυπτει την πιο μεγάλη χαρά

Πράγματι ,εκεί στο Όρος Θαβώρ καταλαβαίνεις γιατί ο Απ.Πέτρος είπε στο Χριστό ότι δε θέλει να φύγει από εκεί.Πραγματικά δε σου’ρχεται να φύγεις από το Θαβώρ.Ολες οι εγκόσμιες εκδηλώσεις ωχριουν μπροστα στο τι γίνεται στο Ορος Θαβώρ.

Υ.Γ. Στο Ορος υπάρχουν τρεις εκκλησίες από τις οποίες μόνο μία είναι ορθοδοξη[ελληνική].Από τις μαρτυρίες των αυτοπτών μαρτύρων το φωτεινό σύννεφο κατεβαίνει μόνο πάνω από την Ορθόδοξη Εκκλησία .