Ή μητέρα του οδήγησε τον μικρό υιό της στον στάρετς Σεραφείμ όταν ακόμη ήταν 6 ετών. Σε ηλικία 22 ετών αρρώστησε βαρεία και για τρία χρόνια υπέφερε χωρίς ελπίδα θεραπείας από τους ιατρούς.
Τον Σεπτέμβριο του 1831 ήλθε από την επαρχία του Σιμπίρσκ στον στάρετς Σεραφείμ στο Σάρωφ ό όποιος και τον έθεράπευσε θαυματουργικά με την προσευχή του.
Στόν άγιο Σεραφείμ ό Κύριος και ή Αγία Μητέρα του απεκάλυψαν όλη την ζωή του Μοτοβίλωφ από την γέννηση ως τον θάνατο του, καί του φανέρωσε το μέλλον του καί της Ρωσίας.
Όπλισμένος με τίς οδηγίες του αγίου Σεραφείμ ό Μοτοβίλωφ επήγε για το Βορόνεζ στον ενάρετο Επίσκοπο Αντώνιο... Ευρισκόμενος εκεί τον πληροφόρησε ό Σεβασμιώτατος ότι έκοιμήθη ό Στάρετς Σεραφείμ, οπότε με μεγάλο πόνο ψυχής ό Νικόλαος Μοτοβίλωφ άνεχώρησε για το Σάρωφ. "Εφθασε εκεί δυο ήμερες μετά τον ενταφιασμό του στάρετς Σεραφεΐμ. Εκεί αργότερα βρήκε εκ μέρους του στάρετς ένα επιθανάτιο μήνυμα: «Πέστε του πώς αυτό πού ελπίζει να αποκτήσει δεν είναι γι' αυτόν. Μια άλλη του προορίζεται».
Ό Νικόλαος Μοτοβίλωφ παρ' όλη την γενναιόδωρη φύση του, την αφοσίωση του στην Παναγία από ευγνωμοσύνη για τη θεραπεία του, την προσκόλληση του στον άγιο Σεραφείμ του οποίου ήταν φίλος καί «ταπεινός υπηρέτης» καί «τροφός» της «κοινότητος» του Ντιβέγιεβο, αγαπούσε τίς περιπλανήσεις με το έλκηθρο, όσο και τα μακρινά προσκυνήματα. Καίτοι ό κόσμος τον τραβούσε καθόταν πολλούς μήνες στο Ντιβέγιεβο καί έπήγαινε μόνο στην εκκλησία.
Κατά την διάρκεια μιας πολυήμερης παραμονής του στο Ντιβέγιεβο γνώρισε την Ελένη Μελιούκωφ, ανεψιά των μοναζουσών Παρασκευής καί Μαρίας πού ανατράφηκε από την παιδική της ηλικία στο μοναστήρι. Ό πλούσιος καί ευγενής Μοτοβίλωφ παντρεύτηκε αυτή την κοπέλα από αγροτική οικογένεια καί την έφερε στα κτήματα του στο Σιμπίρσκ. Με αυτόν τον γάμο διατηρήθηκαν καί αυξήθηκαν οι δεσμοί πού τον ένωναν με τον στάρετς Σεραφείμ καί την Κοινότητα του Ντιβέγιεβο.
Προς το τέλος της ζωής του ό Νικόλαος Μοτοβίλωφ, βλέποντας παντού μέσα στον κόσμο το πνεύμα το κοσμικό του αντίχριστου, πραγματοποιούσε συχνότερα μακρινά προσκυνήματα σε αγιασμένα μέρη της τεράστιας Ρωσίας.
"Ενα μήνα πρίν από το θάνατο του, ό Μοτοβίλωφ είδε ένα όνειρο πού το διηγήθηκε στη γυναίκα του. Ή Βασίλισσα του Ουρανού του παρουσιάσθηκε καί του υποσχέθηκε πώς σε λίγο θα τον οδηγούσε σ' ένα προσκύνημα, μέσα σε μια άγνωστη περιοχή, οπού θα του έγνώριζε αγίους, για τους όποιους δεν είχε ποτέ ακούσει να μιλούν.
Μετά άπ' αυτό το όνειρο οι δυνάμεις του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν. Πέθανε ειρηνικά στα κτήματατου στο Σιμπίρσκ στις 17 Ιανουαρίου του 1879 σε ηλικία 71 ετών, και ενταφιάσθηκε στο Ντιβέγιεβο, όπως το είχε προβλέψει ό στάρετς Σεραφείμ. Μετά τον θάνατο του Μοτοβίλωφ ή σύζυγος του Ελένη ήλθε και πάλι στο μοναστήρι, όπου είχε περάσει τα παιδικά και τα νεανικά της χρόνια, καί έγινε μοναχή.
Ή διήγηση της συνομιλίας του πατέρα Σεραφείμ με τον Μοτοβίλωφ, κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1903, την ημέρα πού ανακηρύχθηκε άγιος. Θάλεγε κανείς πώς, από τον ουρανό ψηλά, ό στάρετς δημοσίευσε ό ίδιος το έσχατο μήνυμα του.
Πηγή-«Αποκαλυπτικό υπόμνημα του Νικολ.Μοτοβίλωφ και ο Αγ.Σεραφείμ του Σαρώφ»
Εκδ.''Ορθόδοξος Κυψέλη''
2 σχόλια:
Το Κείμενο είναι Ωραίο. Καλή Χρονιά να Έχουμε.
ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ! ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ!
Δημοσίευση σχολίου