Ενα κρίνο δίπλα στην άσφαλτο!
Πόσο αξία νιώθω να έχει! Μεγάλη!
Πιό πολύ κι από όλα τα κρίνα μέσ'το λιβάδι!
Ετσι κι εσύ!...
Ο αγώνας που κάνεις μέσα στο κέντρο
μιάς πολύβουης πόλης είναι ...διαμαντένιος! Χρυσός!
Τι κι αν ήσουν με αγγέλους;...Δεν έχει αξία!
Εκεί που σε καταπατούν στην άσφαλτο
της ζωής, εκεί που σε καταρρακώνουν....,
εκεί αγιάζεις!
Δεν αγιάζεις με αγγέλους αλλά με πίσσα γύρω σου,
και σκόνη, βρωμιά, βουή και φασαρία,
καυσαέρια κυνηγητού,κατάκρισης και διωγμούς.
Αρκεί να μην σε πάρει η πίσσα από κάτω
και σε λιώσει, σε κάψει.....σε εξαφανίσει...
Δίπλα και μέσα σε όλα τα δεινά....θα βγούμε
παιδί μου νικητές!
Εχουμε Σύμμαχο Τρανό!
Δώσε τα ωραία σου χρώματα...μη λυγίζεις!
Σ'αγαπώ...παιδί μου καλό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου