Ο παπά Νικόλας δεν γνώριζε τι θα πεί πρωινό ρόφημα ή συνεχής βαθύς ύπνος. Και είχε το ιερό συνήθειο να μνημονεύει με τις ώρες τα ονόματα των νεκρών πρώτα και ύστερα των ζωντανών.Τις ώρες αυτές βρισκόταν πάντα όρθιος, συχνά νηστικός ή νήστευε απο μέρες κι ηταν εξαντλημένος.
-Τι είναι αυτά τα μποξαδάκια που φυλάγεις στον κόρφο σου παππούλη; Και εκείνος αποκρίθηκε:
-Τα γράμματα μου είναι και τα συμβόλαια. Αυτά έχω εγώ για περιουσία.
-Και στην εκκλησία γιατί βρίσκεσαι συνέχεια;
-Και του λόγου σου κυρ Σπύρο μου οταν ανοίγεις το κατάστημα σου στην Ερμού, γιατί μένεις με τις ώρες εκειδά;
-Το ίδιο πράμα είναι παπά -Νικόλα;
-Ετσά κι ακόμα πιο αναγκαίο! Για μένα η εκκλησία είναι το σπίτι μου και οι ακολουθίες η τροφή μου. Πές το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδυνό μου!.
- Ο παπακαλόγερος Νικόλαος Πλανάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου