Κυριακή προ Χριστού Γεννήσεως-«Πίστει παρώκησεν Ἀβραάμ εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας»

Κήρυγμα Αποστολικό Κυριακής προ Χριστού Γεννήσεως 

Αγαπητοί μου αδελφοί, πλησιάζει η κοσμοχαρμόσυνος και κοσμοσωτήριος εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Σωτήρος μας Χριστού. «Τά σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται», ψάλλει η Αγία μας Εκκλησία και ο Απ. Παύλος με το Αποστολικό του Ανάγνωσμα έρχεται να μας υπενθυμίσει το γεγονός της πίστεως που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση και ιστορική πορεία της Παλαιάς Διαθήκης μέσα από τα πρόσωπα, με πρώτο πρόσωπο τον Πατριάρχη Αβραάμ.

Η πίστη ήταν εκείνη που έκανε τον Αβραάμ να υπακούσει στην εντολή του Θεού, να φύγει από την χώρα του και τους συγγενείς του και να ακολουθήσει μια πορεία άγνωστη με μόνη την εμπιστοσύνη στην εντολή του Θεού: «πίστει παρώκησεν εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν ἐν σκηναῖς κατοικήσας».

Ο σκοπός που διαβάζεται αυτό το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, είναι διότι αναφέρεται σε όλους εκείνους τους Πατριάρχες και Δικαίους της Παλ. Διαθήκης με πρώτον τον Αβραάμ, διότι με την ζωή, τον αγώνα, τις θυσίες τους και την πίστη τους, προετοίμασαν έναν λαό τον Ισραηλιτικό, ώστε εξ αυτού να προέλθει και να γεννηθεί ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός.

Τιμά λοιπόν σήμερα αδελφοί μου η Εκκλησία αυτά τα πρόσωπα. Ιδιαίτερα τιμά τους κατά σάρκα προπάτορες του Ιησού Χριστού μας, αλλά και όλους τους πατριάρχες, προφήτες και δικαίους μέχρι τον Ιωσήφ τον μνήστορα της Υπεραγίας Θεοτόκου μας.

Είναι θαυμαστή και μεγάλη η πίστη όλων αυτών των ανθρώπων διότι εξαιτίας αυτής της πίστεως, κατόρθωσαν έργα μεγάλα, άλλοι πέθαναν μαρτυρικά, άλλοι λιθοβολήθηκαν, σφαγιάστηκαν με μαχαίρι, φυλακίσθηκαν, γύριζαν με κατσικίσια δέρματα εξ αιτίας της φτώχειας και των διωγμών, θλιβόμενοι και κακουχούμενοι και όλα αυτά για τον αγώνα τους προκειμένου να εκπληρωθούν οι επαγγελίες του ερχομού του Χριστού μας στον κόσμο για σωτηρία: «ἔτι δε δεσμῶν καί φυλακῆς ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν».

Ο Απ. Παύλος μας λέγει «ὧν οὐκ ἦν ἅξιος ὁ κόσμος». Ο κόσμος δεν ήταν άξιος να έχει τέτοιους ανθρώπους με τέτοιους αγώνες και θυσίες για την σωτηρία του. Από την άλλη πλευρά εξ αιτίας της πίστεως, υπήρξαν και τα πρόσωπα εκείνα της Παλ. Διαθήκης, που εξαιτίας της πίστεώς τους κατόρθωσαν ηρωικά και άξια θαυμασμού γεγονότα «οἵ διά τῆς πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός…»

Βλέπουμε ότι η πίστη όλων αυτών, ήταν το αποτέλεσμα της δικής μας σωτηρίας, αφού όλοι αυτοί οι άνθρωποι παρ’ όλους τους αγώνες και τις θυσίες τους, οι ίδιοι δεν γνώρισαν την επαγγελόμενη σωτηρία: «καί οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά τῆς πίστεως, οὐκ ἐκομίσαντο τήν ἐπαγγελίαν τοῦ Θεοῦ περί ἡμῶν κρεῖττον τι προβλεψαμένου, ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσι».

Ο ερχομός του Χριστού μας στον κόσμο είναι η πραγματοποίηση των επαγγελιών του Θεού για την σωτηρία όλων των ανθρώπων. Αυτή η υπόσχεση του Θεού αφορούσε και τους πριν και τους μετά τούτους. Δηλαδή τους ανθρώπους της εποχής προ Χριστού και τους μετά την εποχή του Χριστού. Όλοι αυτοί οι δίκαιοι της παλαιάς Διαθήκης δεν γνώρισαν αυτό που εμείς γνωρίσαμε και ζούμε. Τον ερχομό του Χριστού μας, την βασιλεία Του επί της γης, που είναι η Εκκλησία Του.

Εμείς ζούμε την χάρη, αυτοί την προσδοκούσαν. Τώρα περιμένουμε την του Κυρίου παρουσία ώστε και εκείνοι και εμείς να συζήσουμε από κοινού στην κοινή Βασιλεία όπου «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός». Αμήν!

Γραπτό κήρυγμα Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας (18–12–2022)