Τέτοιοι στύλοι θα υπάρχουν μέχρι την συντέλεια του κόσμου, ό,τι και να γίνη. Οραματίζονται στο μέλλον μια παγκόσμια ενωμένη Εκκλησία, με όλους τους ανθρώπους ενωμένους με τον δεσμό της αγάπης. Οι αιρετικοί των διαφόρων αποχρώσεων είναι γι' αυτούς «οι αδελφοί τους Χριστιανοί», από τους οποίους τους εχώρισαν οι εγωϊσμοί και οι στενοκεφαλιές, παρωχημένων εποχών.
Παραδέχονται ότι υπάρχουν και δογματικές διαφορές, αλλά πως αυτές θα υπερπηδηθούν από την αγάπη, ή για να μιλήσουμε πιο ανοιχτά, θα ξεχαστούν από την «αγάπη».
Τι σχέση όμως έχει άρα γε αυτή η δακρύβρεκτος «αγάπη» με την αγάπη του Θεού; Πώς μπορούν να ισχυρίζονται χωρίς να ντρέπονται, ότι έχουν περισσότερη αγάπη στην καρδιά τους από αυτήν που είχαν οι Άγιοι, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να υπερπηδήσουν μ' αυτήν τους φράχτες που τους χώριζαν από την αίρεση, αλλά απεναντίας τους έκαμαν πιο ψηλούς για να προστατεύσουν τα πρόβατα από τους λύκους;
Αλλά αυτό που παίρνουν για αγάπη πρός τους ανθρώπους δεν είναι στην ουσία παρά αγάπη πρός τον κόσμο. Είναι μια συνθηκολόγησις με το ψέμα ανθρώπων που δεν μπορούν να υποφέρουν τις ταλαιπωρίες του πολέμου με τις δυνάμεις του σκότους. Και το όνειρό τους, αυτή η ειδυλλιακή εικόνα των καλών και αγαπημένων ανθρώπων, που κάνουν να βασιλέψη ο Χριστός επάνω σε τούτη τη γή, αυτός ο πειρασμός της ερήμου, είναι ένα όνειρο καταδικασμένο από τον ίδιο τον Κύριο.
Άς ρίξουν οι υπεραισιόδοξοι μια ματιά στο ΚΔ΄ Κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, για να ιδούν πώς προφητεύει ο Κύριος το τέλος των καιρών.
Όταν ο Κύριος προλέγη ότι η πλάνη θα έχη καλύψει ολόκληρη την γη, ώστε και οι εκλεκτοί να κινδυνεύουν σε κάθε τους βήμα να πλανηθούν από τους ψευτο-χριστιανούς και τους ψευτο-χριστούς που θα βρίσκωνται παντού, πώς εμείς μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον, όταν ο Κύριος προλέγη πολλαπλασιασμό της ανομίας και ψύξη της αγάπης των ανθρώπων;
Υπάρχουν βέβαια οι προοπτικές για την ένωση των «Εκκλησιών», για την ένωση όλων εκείνων που έρχονται στό όνομά Του και πλανούν πολλούς. Αλλά «βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ», «ἰδού προείρηκα ὑμῖν».
Η ένωσις που επιδιώκουν οι ψευτοχριστιανοί των καιρών μας είναι μια από τις πιο τέλειες μηχανορραφίες του ψεύδους, η παγίδα της υποκριτικής ευσεβείας, από την οποία θέλει να μας γλυτώση ο Κύριος, κάνοντάς μας προσεκτικούς. …
Εάν το Ευαγγέλιο το δεχθούν και το ζήσουν όλα τα έθνη της γής, γιατί τότε λέγει ο Χριστός ότι οι ημέρες του τέλους του κόσμου θα είναι όπως οι ημέρες του Νώε, που η αποστασία είχε σκεπάσει όλη τη γή και μόνο μια χούφτα άνθρωποι βρέθηκαν πιστοί στον Θεό και μπήκαν μέσα στην Κιβωτό που συμβολίζει την Εκκλησία;
Το μέλλον λοιπόν δεν θα είναι όσο όμορφο το φαντάζονται «οι απολλύμενοι», οι οποίοι «την αγάπην της αληθείας ουκ ἐδέξαντο εις τὸ σωθῆναι αυτούς».
Θα χαρακτηρίζεται από την αποστασία, την φρικτότερη αποστασία που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Γιατί δεν θα είναι καθαρή και τίμια άρνησις του Θεού αλλά υποκρισία, παραποίησις της πίστεως και της αληθείας. Πολλές φορές οι Χριστιανοί έδειξαν στον κόσμο, με ατράνταχτη λογική, πόσο γελοίοι είναι όσοι γελούν για την πίστη τους. Αλλά τι μ' αυτό; Μήπως η λογική τούς εμποδίζει να πιστέψουν; Είναι οι αναθυμιάσεις από τον βόρβορο της καρδιάς τους που δεν τους αφήνουν να δουν. Ποτέ η λογική μόνη δεν έκανε τον άνθρωπο να νοιώση τίποτε. Ας γελούνε λοιπόν. Το γέλιο τους φέρνει κοντύτερα στον Κύριο τις πιστές ψυχές. Αυτοί που θέλουν να ενώσουν τις χριστιανικές λεγόμενες «Εκκλησίες» δεν πιστεύουν στην Εκκλησία, δεν πιστεύουν στη θρησκεία του Χριστού. Την χρησιμοποιούν απλώς. Την χρησιμοποιούν για τους δικούς τους σκοπούς. Σκοπός τους είναι η επίγεια Πολιτεία στην οποία θέλουν να υποτάξουν όλους τους ανθρώπους.
Αλέξανδρος Καλόμοιρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου