Νομίζω πως η κατάσταση τα λέει όλα: Η Παναγιά η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΑ, κλαίει απαρηγόρητα εδώ και 3+ χρόνια. Αλλά, προφανώς, κανείς δεν λαμβάνει το μήνυμα.
Το μόνο "απίστευτο" είναι το γεγονός ότι ο Θεός δεν μας έχει εξαφανίσει ακόμα. Γιατί έτσι όπως πάμε, δεν ξέρω αν έχει νόημα να παραμείνουμε ζωντανοί πλέον. Κάθε μέρα βουλιάζουμε πιο βαθειά στο βούρκο. Με σύμμαχο το δαιμονκό ΝΑΤΟ, αντίχριστους και αφορισμένους ηγέτες, και "επισκόπους" αιρετικούς χριστομάχους και μασόνους, πολεμάμε ορθόδοξους λαούς, σχίζουμε την Εκκλησία σε κομμάτια, προωθούμε κάθε τι αντίχριστο (εκτρώσεις, ανωμαλία, διαστροφή, ψηφιακές ταυτότητες, ψηφιακό χρήμα, δαιμονικά μπόλια, παγκοσμιοποίηση, τηλεαποβλάκωση, αλληλοφαγωμάρα, κτλ), και ετοιμαζόμαστε για πλήρη ένωση με τον αντίχριστο πάπα.
Κατά τ' άλλα, οι περισσότεροι από εμάς τους "χριστιανίζονες", ολημερίς ασχολούμαστε με το πότε θα πάρουμε την Πόλη. Όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε... Καταντήσαμε σαν τους Εβραίους και δεν το πήραμε είδηση: αιρετικοί ως το κόκκαλο, εκτός Εκλησίας, αντίχριστοι, προφανέστατα πλανεμένοι και δαιμονισμένοι, και έχοντες διάφορες εμμονές με παλιά μας μεγαλεία. Και το μόνο που μας εξοργίζει είναι όταν δυο τραίνα συγκρούονται μετωπικά και σκοτωνονται μερικές ντουζίνες άτομα σε κλάσματα δεπτερολέπτου. Λες και όλα όσα ανέφερα παραπάνω δεν σκοτώνουν άτομα καθημερινά...
Υ.Γ.: Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι είμαι κανένας που προσεύχεται ολημερίς, η ότι είμαι κανένας άγιος, αλλά αυτά που βλέπω και ζω μου έχουν σηκώσει τις τρίχες. Αν δεν ήξερα καλά τι είναι ο χριστιανισμός, και έβλεπα τους χριστιανούς της Ελλάδος, ειλικρινά θα πήγαινα να γίνω ταλιμπάν για να αποκεφαλίζω χριστιανούς. Η κακία που έχω ζήσει από τους Έλληνες είναι τεράτια, και ειδικά από τους "χριστιανούς" της Ελλάδας. Και φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος. Και η μπαζωμένη συνείδησή που κουβαλούν τους καθιστά δημόσιο κίνδυνο. Γράφω "τους" και όχι "μας", γιατί έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες πλέον για το αν ανήκω σε αυτό το "έθνος" και σε αυτήν την "εκκλησία".
2 σχόλια:
Αχ Παναγία μου τι έρχεται......
Νομίζω πως η κατάσταση τα λέει όλα:
Η Παναγιά η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΑ, κλαίει απαρηγόρητα εδώ και 3+ χρόνια.
Αλλά, προφανώς, κανείς δεν λαμβάνει το μήνυμα.
Το μόνο "απίστευτο" είναι το γεγονός ότι ο Θεός δεν μας έχει εξαφανίσει ακόμα.
Γιατί έτσι όπως πάμε, δεν ξέρω αν έχει νόημα να παραμείνουμε ζωντανοί πλέον. Κάθε μέρα βουλιάζουμε πιο βαθειά στο βούρκο.
Με σύμμαχο το δαιμονκό ΝΑΤΟ, αντίχριστους και αφορισμένους ηγέτες, και "επισκόπους" αιρετικούς χριστομάχους και μασόνους, πολεμάμε ορθόδοξους λαούς, σχίζουμε την Εκκλησία σε κομμάτια, προωθούμε κάθε τι αντίχριστο (εκτρώσεις, ανωμαλία, διαστροφή, ψηφιακές ταυτότητες, ψηφιακό χρήμα, δαιμονικά μπόλια, παγκοσμιοποίηση, τηλεαποβλάκωση, αλληλοφαγωμάρα, κτλ), και ετοιμαζόμαστε για πλήρη ένωση με τον αντίχριστο πάπα.
Κατά τ' άλλα, οι περισσότεροι από εμάς τους "χριστιανίζονες", ολημερίς ασχολούμαστε με το πότε θα πάρουμε την Πόλη. Όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε... Καταντήσαμε σαν τους Εβραίους και δεν το πήραμε είδηση: αιρετικοί ως το κόκκαλο, εκτός Εκλησίας, αντίχριστοι, προφανέστατα πλανεμένοι και δαιμονισμένοι, και έχοντες διάφορες εμμονές με παλιά μας μεγαλεία.
Και το μόνο που μας εξοργίζει είναι όταν δυο τραίνα συγκρούονται μετωπικά και σκοτωνονται μερικές ντουζίνες άτομα σε κλάσματα δεπτερολέπτου. Λες και όλα όσα ανέφερα παραπάνω δεν σκοτώνουν άτομα καθημερινά...
Υ.Γ.:
Προσωπικά, δεν μπορώ να πω ότι είμαι κανένας που προσεύχεται ολημερίς, η ότι είμαι κανένας άγιος, αλλά αυτά που βλέπω και ζω μου έχουν σηκώσει τις τρίχες.
Αν δεν ήξερα καλά τι είναι ο χριστιανισμός, και έβλεπα τους χριστιανούς της Ελλάδος, ειλικρινά θα πήγαινα να γίνω ταλιμπάν για να αποκεφαλίζω χριστιανούς.
Η κακία που έχω ζήσει από τους Έλληνες είναι τεράτια, και ειδικά από τους "χριστιανούς" της Ελλάδας. Και φαίνεται πως δεν είμαι ο μόνος. Και η μπαζωμένη συνείδησή που κουβαλούν τους καθιστά δημόσιο κίνδυνο. Γράφω "τους" και όχι "μας", γιατί έχω αρχίσει να έχω αμφιβολίες πλέον για το αν ανήκω σε αυτό το "έθνος" και σε αυτήν την "εκκλησία".
Δημοσίευση σχολίου