«Όποιος έχει τη μύγα, σεληνιάζεται και όχι απλά μυγιάζεται. Η Κλαυδία είναι φωνάρα και είναι ένα υπέροχο τραγούδι. Όταν κι η ίδια λέει μια καταγωγή, εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι ούτε την περηφάνια μας θα κρύψουμε, ούτε τον πόνο μας.
Αυτό που δεν διδασκόμαστε μέσα από τα σχολεία, την περηφάνεια για τον τόπο μας, μας τη δίδαξαν με μία γκάιντα, με μία λύρα, με έναν στίχο τα νέα παιδιά στο σήμερά μας.
Η αγραμματοσύνη εσωτερικά της Τουρκίας είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν γίνεται να ερμηνεύουν κάθε φορά όπως τους συμφέρει τα δικά τους δεδομένα. Γιατί θα μπορούσα κι εγώ να πω "όλος ο Πόντος μιλάει Ποντιακά, οπότε τελειώνετε με την Τραπεζούντα, την Αγιά Σοφιά, την Αμμόχωστο" και όχι μόλις κάποιος τραγουδιστά θα πει τον πόνο του, αμέσως να θυμώνουν. Εμείς διαχρονικά έχοντας τον πολιτισμό που έχουμε, πάντα απαντάμε πολιτισμένα και οι άλλοι βγάζουν τα καραβάκια τους στο Αιγαίο για εκφοβισμό. Πρέπει να δούμε κατά πόσο θα μπορέσουμε επιτέλους να επιβάλλουμε μια αλήθεια και μια δικαίωση μετά από τόσα χρόνια, που οι ίδιοι αρνούνται και εμείς παλεύουμε για αυτό».
ΠΗΓΗ: protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου