Αρκεί ένα φως, μια σκιά από βασιλικό,ένα βλέμμα προς τον ουρανό.
Στα χωριά, τον λένε «του Θεού».
Στα σπίτια, ανοίγουν παράθυρα να περάσει λίγος αέρας και λίγη ελπίδα.
Είναι ο μήνας της Παναγίας.
Όχι γιατί Τη θυμόμαστε μόνο τότε.
Αλλά γιατί αυτόν τον μήνα την ψάχνουμε πιο πολύ.
Στα δύσκολα.Στα βαθιά.Εκεί που δεν χωράνε πια οι λέξεις.
Μπήκε ο Αύγουστος.
Κι ίσως είναι η στιγμή να σταθούμε λίγο πιο αργά,λίγο πιο αληθινά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου