ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ στις Αργυράδες Κερκύρας.
Οσο υπάρχει κι ένας που διατηρεί την μνήμη και την ευφωνία της μητέρας Ελληνίδας γλώσσας, υπάρχει ακόμη ελπίς.Θέλω να βλέπω την λέξη καφενείο-ν με Ν , ακομη κι αν δεν το προφέρουμε υπενθύμιζε ο Ελύτης.
Κι όμως στην φυσική ροή εκφοράς της Ελληνικής το προφέρουμε ασυναισθήτως,ως συστατικό αρμονικό συμπλήρωμα της , διότι υπάρχει εκεί απο την ανάγκη της ίδιας της γλώσσας.
Εις πείσμα όλων των εκσυγχρονιστών προοδευτικαρίων κοσμοπολιτικής και διεθνιστικής ανοησίας.
(Aπό την σελίδα του Νίκου Μοναστηριώτη- Κάζου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου