π.Ιωάννης Παπαδημητρίου
Είναι φορές που το κομμάτι είναι τόσο μελαγχολικό,νιώθεις ''τα δάκτυλα'' σου
(τη δύναμη της ψυχής σου)τόσο βαριά.....
Βλέπεις είναι και ο ήχος από τις πληγές τόσο φάλτσος μα και τόσο αληθινός
(λίγοι άνθρωποι κοντά σου τον αντέχουν).....
(λίγοι άνθρωποι κοντά σου τον αντέχουν).....
Και να που ξεπροβάλει ανάμεσα από τις ρωγμές του μέσα σου ο Άγιος που ευλαβείσαι,ρυθμίζει λίγο τα ''μπάσα'' της ζωής,λίγο τα ''πρίμα'' της ψυχής σου,προσθέτει διακριτικά εκείνες τις πανέμορφες συγχορδίες του ''Ουρανού'',και χτυπά άλλη μελωδία και αλλάζει η ατμόσφαιρα μέσα σου και γύρω σου,γλυκοχαράζει στο νου και την καρδιά σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου