Ο π.Αντριαν Φαγκατσεάνου(κατά κόσμον Αλέξανδρος) γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 1912 στην κοινότητα Ντελένι στο Τσερναούτσι.Ο πατέρας του Μιχαήλ ήταν ιερέας.Ο Αλέξανδρος όμως ακολούθησε άλλον δρόμο.Όταν τελείωσε το λύκειο,το 1931 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου του Τσερναούτσι απ'όπου απεφοίτησε με επιτυχία,έχοντας ενεργή συμμετοχή στις πολιτικές και κοινωνικές ζυμώσεις της εποχής.Μετά το τέλος των σπουδών του εργάστηκε στο υπουργείο εσωτερικών μέχρι το 1941 και για 2 χρόνια ήταν διευθυντης του τομέα εθνικής ασφαλείας.Κατηγορήθηκε από τον δικτάτορα Αντονέσκου για''ύποπτες επαναστατικές ενέργειες''και φυλακίστηκε.Τον Ιούνιο του 1941 ο Αντονέσκου ελευθέρωσε τους πολιτικούς κρατουμένους με την προυπόθεση όμως να πολεμήσουν στο μέτωπο.Ο Αλέξανδρος(π.Αντριαν)διάλεξε να πολεμήσει και τραυματίστηκε σοβαρά στο Στάλινγκράντ.Μετά τον παραλίγο θάνατό του γύρισε στον δρόμο της πίστεως και μετά την απελευθέρωση εγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή του Τσερναούτσι και εκάρη μοναχός στη Μονή Πούτνα.Από το καλοκαίρι του 1945 μέχρι το καλοκαίρι του 1946 φυλακίστηκε για τη δραστηριότητά του ως πρώην στέλεχος του Υπουργείου Εσωτερικών.
Το 1947 βρίσκεται στο Βουκουρέστι όπου συμμετείχε στις περίφημες συναντήσεις της «Φλεγομένης Βάτου»(πνευματική κίνηση όπου συμμετείχε η αφρόκρεμα της θεολογικής διανόησης,η πλειοψηφία των οποίων βασανίστηκαν φριχτά και πέθαναν στις κομμουνιστικές φυλακές).Εκεί γνωρίστηκε με τον μετέπειτα μάρτυρα π.Σάντου Τούντορ(μετέπειτα μοναχός Δανιήλ) ο οποίος άσκησε σημαντική επίδραση πάνω του.Από το 1952 μέχρι το 1964 πέρασε από τις πιο σκληρές κομμουνιστικές φυλακές.
Μετά την απελευθερωσή του, τον δέχθηκε στη Μονή Λάινιτσι ο μεγάλος πνευματικός Καλινίκ Καραβάν ενώ για χρόνια μόνασε στη Μονή Αντίμ του Βουκουρεστίου.Το 2003,στα 91 του χρόνια αποφάσισε να ζήσει σαν ερημίτης στη σκήτη Λόκουριλε,κοντά στη Μονή Λάινιτσι,όπου και ακόμη ζει.
Το 1947 βρίσκεται στο Βουκουρέστι όπου συμμετείχε στις περίφημες συναντήσεις της «Φλεγομένης Βάτου»(πνευματική κίνηση όπου συμμετείχε η αφρόκρεμα της θεολογικής διανόησης,η πλειοψηφία των οποίων βασανίστηκαν φριχτά και πέθαναν στις κομμουνιστικές φυλακές).Εκεί γνωρίστηκε με τον μετέπειτα μάρτυρα π.Σάντου Τούντορ(μετέπειτα μοναχός Δανιήλ) ο οποίος άσκησε σημαντική επίδραση πάνω του.Από το 1952 μέχρι το 1964 πέρασε από τις πιο σκληρές κομμουνιστικές φυλακές.
Μετά την απελευθερωσή του, τον δέχθηκε στη Μονή Λάινιτσι ο μεγάλος πνευματικός Καλινίκ Καραβάν ενώ για χρόνια μόνασε στη Μονή Αντίμ του Βουκουρεστίου.Το 2003,στα 91 του χρόνια αποφάσισε να ζήσει σαν ερημίτης στη σκήτη Λόκουριλε,κοντά στη Μονή Λάινιτσι,όπου και ακόμη ζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου