Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου
Είχε πολλα δωματια.Σε κάθε δωμάτιο υπήρχε ένας πολεμιστής.Τον έλεγαν παιδί με καρκίνο.
Το καθε παιδι φορουσε μια πανοπλια.Τη λενε διψα για ζωη.
Γυρω του ειχε ολακερο στρατο.Τους ελεγαν γιατρους, νοσηλευτες, γονεις.
Ηταν ορθιο το παιδι και στο χερι του κρατουσε σπαθι.Το ελεγαν στατω με oρους κυτταροστατικων.
Απο τα ματια του ξεπηδουσαν φλογες.Τις λενε ελπιδα, πιστη, δυναμη.
Το στομα του ουρλιαζε.Νομισαν οτι ηταν πονος.
Οχι.
Δεν πονανε οι πολεμιστες.Ουρλιαζε στον εχθρο.
Το παιδι πολλες φορες εκανε πισω.Εκανε πισω να παρει φορα.
Το παιδι ηταν ο Δαυιδ.Το παιδι νικησε τον Γολιαθ.
Ο Γολιαθ ειναι ο καρκινος.Ο καρκινος εφυγε ντροπιασμενος.
Γιατι δεν ηξερε με ποιον εμπλεξε.Κανενα παιδι δεν θελει να γινει αγγελος.
Το παιδι θελει να μεινει παιδι.
Οταν περνατε εξω απο ενα τετοιο καστρο, καντε μια προσευχη.
Ακομα κι αν ειστε αθεοι.Βοηθαει το παιδι.
Το καθε παιδι φορουσε μια πανοπλια.Τη λενε διψα για ζωη.
Γυρω του ειχε ολακερο στρατο.Τους ελεγαν γιατρους, νοσηλευτες, γονεις.
Ηταν ορθιο το παιδι και στο χερι του κρατουσε σπαθι.Το ελεγαν στατω με oρους κυτταροστατικων.
Απο τα ματια του ξεπηδουσαν φλογες.Τις λενε ελπιδα, πιστη, δυναμη.
Το στομα του ουρλιαζε.Νομισαν οτι ηταν πονος.
Οχι.
Δεν πονανε οι πολεμιστες.Ουρλιαζε στον εχθρο.
Το παιδι πολλες φορες εκανε πισω.Εκανε πισω να παρει φορα.
Το παιδι ηταν ο Δαυιδ.Το παιδι νικησε τον Γολιαθ.
Ο Γολιαθ ειναι ο καρκινος.Ο καρκινος εφυγε ντροπιασμενος.
Γιατι δεν ηξερε με ποιον εμπλεξε.Κανενα παιδι δεν θελει να γινει αγγελος.
Το παιδι θελει να μεινει παιδι.
Οταν περνατε εξω απο ενα τετοιο καστρο, καντε μια προσευχη.
Ακομα κι αν ειστε αθεοι.Βοηθαει το παιδι.
3 σχόλια:
....τα παιδια ΕΙΝΑΙ αγγελοι...οι μεγαλοι δεν θελουν να γινουν αγγελοι....
Εδώ είναι να προσευχομαστε με όλη τη δυναμη της ψυχής μας. Είναι να μην δακρύζεις με τόσους αγγέλους που υποφέρουν;
Αυτά τα παιδιά αποτελούν κάτοικητηρια της Χαρίτος του Αγίου πνεύματος.
Μέσα σε αυτές τις ψυχές φωλιάζει και αναπαύεται ο ίδιος ο Θεός
Έχουν άμεση οπτική επαφή με τον ίδιο τον δημιουργό γιατί ο άπειρος Θεός
Δεν χωράει να κατοικεί σε ναούς χειροποίητους αλλά στην μεγάλη φιλοξενη
Αγνή και καθαρή ζεστη ψυχούλα αυτών των αγγέλων. Γιατί είναι άγγελοι.
Να που βρίσκουν τη δύναμη το κουράγιο την υπομονή και το θάρρος να σηκώνουν
Αυτόν τον δυσβάσταχτο βαρύ σταυρό. Πόσο μικρός ασήμαντος τραγικά γελοίος φαντάζει ο κόσμος των δοκησίσοφων μεγάλων μπροστά στο μεγαλείο της λάμψης ενος αφοπλιστικού
Γεμάτου αφέλεια παιδικού χαμόγελου. Ανάγκη προσευχής έχουμε εμείς από αυτά και όχι αυτά από εμάς.
Δημοσίευση σχολίου