Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας μέσα από την μουσική/τραγούδια

  Για ακόμη μια φορά μείναμε άναυδοι από την απίστευτη βαρβαρότητα νέων παιδιών, που χωρίς κανέναν απολύτως λόγο στέρησαν βίαια την ζωή ενός συνανθρώπου μας. Μα ό,τι σπέρνουμε θερίζουμε! Αυτό είμαστε! Κυριολεκτικά και μεταφορικά είμαστε κανίβαλοι.

  Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας μέσα από την μουσική/τραγούδια που ακούμε και που είναι στο προσκήνιο. Είμαστε ό,τι ακούμε! Όταν σχεδόν όλα τα σημερινά τραγούδια (χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό και μουσικότητα-στην ουσία σκόρπιοι θόρυβοι) εκθειάζουν την επιθετικότητα, την «μαγκιά» του να κάνεις παρανομία, του να πηδήξεις του αλλουνού την γκόμενα, του να εκδικηθείς τον/την πρώην σου, του να κάνεις χρήση ουσιών, του να «σπάσεις το κεφάλι» του άλλου, του να πλακωθείς με τον μπάτσο, του να βγάλεις μαχαίρι κ.ο.κ, και μάλιστα όλα αυτά να λέγονται εν μέσω βίντεοκλιπς που πιο πολύ ομοιάζουν κάτι μεταξύ πορνό και μαφιόζικης συμμορίας, ε τότε γιατί απορούμε με την αδικαιολόγητη και υπέρμετρη επιθετικότητα; Είμαστε στην αρχή μιάς ολοένας και αυξανόμενης ιδιότυπης εγκληματικότητας. Αυτά, πλέον, είναι τα πρότυπα.

  Κάποτε ο Τσιτσάνης, ο Καζαντζίδης, ο Χιώτης, η Πάνου, η Μοσχολιού, ο Χατζηχρήστος, ο Μητσάκης, ο Βιολάρης, η Λίντα, η Μπέλου, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, ο Μπιθικώτσης κλπ μέσα από τα τραγούδια τους έβγαζαν το παράπονό τους, τον καημό τους, το πώς βίωναν ένα χωρισμό-αποχωρισμό, το πώς επιδρούσε στον ψυχισμό τους μια δύσκολη κατάσταση, αναδείκνυαν τα δικά τους λάθη πρωτίστως και δεν κατεύθυναν τον ακροατή σε πράξεις εκδίκησης, δεν υποβίβαζαν την ανθρώπινη ύπαρξη, δεν στρέφονταν με μίσος εναντίον του άλλου.

  Πολλές φορές διέκρινες μετάνοια και μεταμέλεια μέσα στους στίχους, απαραίτητο συστατικό στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις. Η συντριπτική πλειοψηφία εκείνων των ακουσμάτων (με ρυθμό, μουσικότητα, μελωδικότητα, φωνητικές ικανότητες) εμπεριείχαν μια ευγένεια και μια άμιλλα που καθόριζε την στάση ζωής μας και τις σχέσεις μας. Σήμερα είναι ουτοπικό να τα ψάχνουμε αυτά στα τραγούδια. Αν ακούσετε το τί κυκλοφορεί θα ΦΡΙΞΕΤΕ!!!!Τελικά ο καθρέπτης μιάς κοινωνίας είναι η μουσική που ακούει. Είπαμε, είμαστε ό,τι ακούμε…

πηγή