«Ωσεί θρόμβοι αίματος» (12-4-1992)Το συγκλονιστικό θαύμα σε εικόνα του Ναού του αγίου Ευθυμίου Κυψέλης

Στη Κυψέλη την πρώην καλλιτεχνιούπολη ,που ήταν το ωραιότερο και το ακριβότερο προάστιο των Αθηνών, που για να αγοράσεις ένα σπίτι έπρεπε να δώσεις μιάν όλοκληρη περιουσία , πριν τριάντα τρία χρόνια , έγινε ένα θαύμα στον Ι.Ναό του Αγίου Ευθυμίου ( Ιερέας ήταν τότε ο Μακαριστός π.. Δημητριος Κλούτσος , πνευματικό παιδί του Μητροπολίτη Αυγ.Καντιώτη). 

Η εικόνα του Σωτήρος Χριστού έρρε Αίμα και μύρο .
Χημικοί ήλθαν απ'όλο το κόσμο γιά να εξετάσουν εάν το αίμα ήταν χρώμα ή κάποιο ανθρώπινο τέχνασμα , αλλά διαπίστωσαν έκπληκτοι ότι επρόκειτο για φυσικό ανθρώπινο αίμα .
Η Εκκλήσία ήταν ανοιχτή μέρα - νύχτα και θυμάμαι είχε έλθει ένα γκρούπ Ρώσσων απο το Σίδνευ προσκυνητών της Διασποράς προς τα Ιεροσόλυμα , πως είχε αμέσως διαδοθεί το θαύμα , έκαναν μιά στάση Αθήνα για να προσκυνήσουν γονατιστοί με δάκρυα στα μάτια την Θαυματουργή Εικόνα του Ιησού Χριστού .
Παραθέτουμε απόσπασμα από την συγκλονιστική ομιλία του μακαριστού Ομολογητή Θεολόγου Νικόλαου Σωτηρόπουλου .
... Και σήμερα αγωνιά ο Κύριος. Το θαύμα της εικόνας στον άγιο Ευθύμιο Κυψέλης 
Τους τελευταίους καιρούς, αδελφοί, μπορούμε να πούμε ότι ο Χριστός λυπείται πάλι σε υπέρτατο βαθμό.

Η αρχαία είσοδος στον Ναό της Αναστάσεως

Η αρχαία είσοδος στον Ναό της Αναστάσεως . Από εδώ εισήρχοντο οι προσκυνητές 

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία βρισκόταν κατά την παράδοση στο σημείο που βρίσκεται μέσα στον απέναντι Ι.Ναό του Αγ. Ιακώβου όπως διαφαίνεται στο πιο κάτω βίντεο με το προσκυνητάρι της Οσίας Μαρίας .

 πηγή

                   

Ὁ πατήρ Κοσμᾶς, ἡγούμενος τῆς Μονῆς Στομίου Κονίτσης

Τοῦ Ἰωάννου Τάτση, Θεολόγου

Ὁ ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Στομίου Κονίτσης, ὁ πατὴρ Κοσμᾶς, ὁ καλόγερος, ὅπως συνήθιζαν νὰ τὸν ἀποκαλοῦν κυρίως οἱ Κάτω Κονιτσιῶτες, ἐκοιμήθη στὶς 23 Φεβρουαρίου 2025 καὶ σὲ λίγες μέρες θὰ τελεστεῖ τὸ τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνό του. Ὑπῆρξε ἄνθρωπος ἁπλός, φίλος τῆς ἡσυχίας, ὀλιγομίλητος, ἀνδρεῖος, διακριτικὸς σὲ ὅλα καὶ κυρίως σὲ ὅσα συμβούλευε τὰ πνευματικά του τέκνα, αὐτοδίδακτος ἡσυχαστής, ὀλιγαρκὴς καὶ πρᾶος. Ἂν καὶ ἀπέφευγε νὰ διδάσκει τοὺς ἄλλους, μερικὲς ἀπὸ τὶς ἀπαντήσεις του σὲ ἐρωτήματα πιστῶν ἔχουν μείνει ἀνεξίτηλες σὲ ὅσους εἴχαμε τὴ μεγάλη εὐλογία νὰ ζήσουμε κοντά του.

«Ποτέ μου δὲν μετάνιωσα ποὺ δὲν μίλησα» ἔλεγε, γιὰ νὰ διδάξει ὅτι ὅποιος κρατᾶ τὸ στόμα του κλειστὸ ἀποφεύγει τὴν κατάκριση, τὶς συγκρούσεις χωρὶς λόγο, τὶς διαφωνίες καὶ τὶς ἄσκοπες συνομιλίες. Στὴν τράπεζα τῆς Μονῆς Στομίου, ὅπου συνέτρωγαν μοναχοὶ καὶ λαϊκοὶ ἐπισκέπτες, τὶς περισσότερες φορὲς παρακολουθοῦσε σιωπηλὸς τὶς συζητήσεις μεταξὺ τῶν ἐπισκεπτῶν ἐνῷ σπανιότερα παρενέβαινε λέγοντας τὴ γνώμη του μὲ λίγες μόνο λέξεις, ἐὰν ἐπρόκειτο γιὰ θέμα ἄξιο λόγου, πνευματικό, ἐκκλησιαστικὸ ἢ ἐθνικό. Ὅταν τὸν ρωτοῦσαν τὴ γνώμη του γιὰ κάποιο ζήτημα ἄλλοτε τὴν ἔλεγε καὶ ἄλλοτε, ἐὰν τὸ θέμα δὲν ἦταν σημαντικὸ ἢ δὲν ἀφοροῦσε ἄμεσα τοὺς παρόντες συνομιλητές, ἄλλαζε τὴν συζήτηση. Ὅταν ἔβλεπε πὼς ἡ συζήτηση ξεστράτιζε σὲ θέματα τῆς ἐπικαιρότητας, πολιτικὰ ἢ ἄλλα ἀδιάφορα ἀπὸ πνευματικῆς ἄποψης, ἔβαζε τέλος στὴ συζήτηση καὶ σηκωνόταν γιὰ τὴν εὐχαριστήρια προσευχὴ μετὰ τὸ γεῦμα ἢ τὸ δεῖπνο.

ΠΟΙΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ θέλουμε να λύσουμε κύριοι;

Εσείς ακούτε για πολύτεκνους λαϊκούς και ιερείς, ακόμη και για μετανάστες πολύτεκνους -μια και κοπτόμεθα για το μεταναστευτικό- και ειρωνεύεστε και γελάτε!
Εσείς θεωρείτε το παιδί εμπόδιο στην καριέρα σας (τάδε έφη εντεταλμένο της Κυβερνήσεως πρόσωπο επί της ... οικογενείας!) Εσείς σπρώχνετε τον ἀνθρωπο στην ανυποληψία και τις γάτες και τα σκυλιά στην παγκόσμια εκτίμηση!
Πόσο πια "οικονομικό" είναι το πρόβλημα της ολιγοτεκνίας, που το λέτε και το ξαναλέτε;
Πόσους πλούσιους ξέρετε που να είναι πολύτεκνοι;
Αφού κι εσείς ως πλούσιοι παιδιά δεν κάνετε. 1,1 παιδί αντιστοιχεί σε κάθε οικογένεια πολιτικών ενώ 2,8 με 3 παιδιά σε κάθε οικογένεια εγγάμων Ιερέων για να πάρουμε τους ιερείς για παράδειγμα. Ποιος είναι ο πιο κατάλληλος λοιπόν από την εμπειρία του να μιλήσει για το δημογραφικό από τους Ιερείς μας;
Αν δεν αγαπάς τα παιδιά, πώς θα κάνεις αρκετά;
Στάση ζωής είναι η πολυτεκνία, όχι γεμάτης τσέπης. Απόδειξη εσείς οι ίδιοι. Κάθε άλλο παρά άδεια είναι η τσέπη, αλλά παιδιά γιόκ.

Μπορούμε τελικά να μιλήσουμε για λύση δημογραφικού χωρίς να υποκρινόμαστε;
Πώς όμως, όταν μπαίνει τεκμήριο φορολογικό σε κάθε παιδί που γεννιέται, ψηφίζονται ομόφυλοι ψευτο-γάμοι απλώς κ μόνο για να ικανοποιηθεί ο άρρωστος δικαιωματισμός - καπρίτσιο μερικών εξουσιολάγνων γύρω σας, ερήμην (της τ ρ α γ ι κ ή ς πλειοψηφίας) του λαού, με φανερό σκοπό τελικά το ασύδοτο εμπόριο μήτρας και βρεφών και τη συγκομιδή λίγων ψήφων ακόμη, αν και πολλαπλάσιους έχετε χάσει;

Η Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Ebba(η νεότερη)

  Η Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Ebba(η νεότερη) έζησε κατά τον 9ο αιώνα και ήταν ηγούμενη της μονής Κόλτινγκχαμ, της μεγαλύτερης μονής της Σκωτίας. Η μονή αυτή είχε ιδρυθεί υπό της Οσίας Ebba της Πρεσβυτερης (τιμάται 25 Αυγούστου), αδελφής των βασιλέων του Νορθάμπερλαντ, Οσβάλδου και Όσγουι.

  Το έτος 870, κατά την διάρκεια εισβολής Δανών πειρατών στις ακτές της μονής, η Οσία ανήσυχη όχι για την σωτηρία της ζωής της αλλά για την διατήρηση της αγνότητάς της καθώς και των άλλων μοναζουσών, μόλις οι επιδρομείς εισέβαλαν στον περίβολο της μονής, συγκέντρωσε τις μοναχές στο ηγουμενείο και μετά από συγκινητικές συμβουλές απέκοψε με λεπίδα την μύτη και το άνω χείλος της. Την πράξη αυτή μιμήθηκαν όλες οι αδελφές. Οι εισβολείς, όταν εισήλθαν στο χώρο όπου οι μοναχές ήταν συναγμένες, βρέθηκαν μπροστά σε ένα φρικιαστικό θέαμα.

 Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε να πυρπολήσουν την μονή και να κάψουν ζωντανή την Οσία Ebba μαζί με όλες τις μοναχές.Η μνήμη της τιμάται στις 2 Απριλίου

«Ιερομάρτυς π.Αναστάσιος Σαπουνίδης»

Στην φωτογραφία είναι ο Αγ.Παΐσιος με τόν πατέρα Αναστάσιο Σαπουνίδη από τα Κομνηνά τής Ξάνθης Την φωτογραφία την τράβηξα το 1984 στην Παναγούδα..

πηγή

Ο πατέρας Αναστάσιος θανατώθηκε μαρτυρικά την 25η Φεβρουαρίου 2002 στα Κομνηνά της Ξάνθης από σατανιστές, ο θάνατός του αποδόθηκε από τις αρχές σε ατύχημα. Βρέθηκε καμμένος και με κομμένα χέρια. Κάποιοι ενώ ήξεραν δεν μίλησαν. Από ό,τι φαίνεται απειλήθηκαν οι οικογένειές τους.


Περισσότερα στο παρακάτω βίντεο

https://www.youtube.com/watch?v=dIvfL39ADNY

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ Ο ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ

Η Σκήτη Βοβιντένια σήμερα

 Ο Γεράσιμος ὁ κατά Χριστός σαλός ἔζησε στήν Ρουμανία, ἔξω ἀπό τήν μονή Νεάμτς, στήν σκήτη (μονύδριον) Βοβιντένια. Ἔμενε σέ μία μισογκρεμισμένη καλύβα. Εἶχε πάντα τήν πόρτα κλειδωμένη καί ἔμπαινε κι ἔβγαινε ἀπό τό σπασμένο τζάμι τοῦ παραθύρου. Δέν ἦταν σοβατισμένο τό καλύβι του. Ἄναβε φωτιά στό μέσον τοῦ χωμάτινου δαπέδου, ἐνῶ τό καλοκαίρι ἔβγαζε τά ροῦχα του καί ἄφηνε νά τόν τσιμποῦν τά κουνούπια τοῦ δάσους, τά ὁποῖα ἦταν καί πολύ μεγάλα. Τό πρωΐ ἔμπαινε ἀπό τό τζάμι στό καλύβι του καί ἐδιάβαζε τό ψαλτήριο. Ὁ κόσμος τόν εἶχε ὀνομάσει: «Ὁ Γεράσιμος ὁ διά Χριστόν σαλός, πού ζῆ στήν ἄκρη τοῦ δάσους».

Περπατοῦσε μέ ἀσκέπαστο τό κεφάλι του, ξυπόλυτος καί μόνο μέ ἕνα χοντρό ζωστικό, γεμᾶτο ἀπό τρύπες. Τό μεσημέρι ἔπαιρνε ἕνα καλάθι ξύλα, πηδοῦσε από τό παράθυρο καί ἐρχόταν κάτω στό μοναστήρι. Ὅταν ἐπλησίαζε, ἄρχιζε νά λέγη διάφορα ἀκατανόητα λόγια: «στό ἀρχονταρίκι, στήν ἀποθήκη, στό τυροκομεῖο μέ τά καρύδια, τά λουλούδια, τά κοκκόρια....».

Ἐρχόταν μέ τόν κάδο τοῦ τυριοῦ στό χέρι μέσα στό μαγειρεῖο καί ἤθελε νά τοῦ βάλουν ἐκεῖ μέσα φαγητό γιά νά φάη. Καί ἤθελε νά τοῦ βάζουν ὅλα ἐκεῖ μέσα: ζυμάρι ἀπό καλαμποκάλευρο (μπαζίνα), ψωμί, σοῦπα, ἐλιές... Ὅταν ἔφευγε, τούς ἔλεγε καί πάλι διάφορα ἀκατανόητα λόγια καί οἱ ἄλλοι μοναχοί γελοῦσαν μαζί του.

Μία φορά εἶχε ἔλθει μία ἀντιπροσωπεία ἀρχιερέων ἀπό τήν Ἐλλάδα. Τό μοναστήρι Νεάμτσου εἶναι τό μεγαλύτερο στήν Ρουμανία καί κάθε ἀντιπροσωπεία περνᾶ πρῶτα ἀπ᾿ αὐτή τήν Μονή. Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τότε ἦτο ὁ π. Μακάριος. Ὁ Γεράσιμος ἦλθε μέ τόν κάδο πού στραγγίζουν τό τυρί καί χωρίς νά ἔχη κάποια διακονία, ἄρχισε νά τούς λέγη διάφορα ἀσυνάρτητα λόγια.

-Τί ἔχει αὐτός ὁ μοναχός, εἶναι ἄρρωστος; Ἐρώτησαν οἱ ξένοι.
-Ναί, ἔχει κάποια βλάβη στό μυαλό του.

Η στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση του 1821

Μιχάλης Στούκας

Ένα από τα πολλά ζητήματα που συζητούνται στο περιθώριο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είναι οι ελληνορωσικές σχέσεις. Έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πάρα πολλά γι’ αυτό. Είναι φυσικά αδύνατο να αναφερθεί κάποιος στο συγκεκριμένο θέμα σε λίγες γραμμές ή σε μερικά λεπτά, καθώς αφορά εκατοντάδες χρόνια.

Έτσι στο σημερινό μας άρθρο, σκεφτήκαμε να αναφερθούμε ειδικά στην πολιτική της Ρωσίας απέναντι στην Επανάσταση του 1821. Όπως θα δούμε η στάση της Ρωσίας είχε πολλές διακυμάνσεις και αλλαγές. Καθοριστικός ήταν ο ρόλος του Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά και του Ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στρογκανόφ, η δράση του οποίου δεν είναι ευρέως γνωστή.

Το Συνέδριο του Λάιμπαχ
Όταν άρχισε το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη, ο τσάρος της Ρωσίας Αλέξανδρος Α΄, βρισκόταν μαζί με τον Ιωάννη Καποδίστρια στο Λάιμπαχ (σήμερα Λιουμπλιάνα, πρωτεύουσα της Σλοβενίας). Εκεί είχαν συγκεντρωθεί από τον Ιανουάριο του 1821 οι αυτοκράτορες της Ρωσίας, της Αυστρίας και της Πρωσίας, οι αρμόδιοι υπουργοί τους και αντιπρόσωποι της Γαλλίας και της Αγγλίας. Στο Λάιμπαχ μεταφέρθηκε η Διάσκεψη των ηγετών της Πενταπλής Συμμαχίας που είχε αρχίσει τις εργασίες της στο Τροπάου (Troppau) της Μοραβίας τον Οκτώβριο του 1820, με θέμα την αντιμετώπιση της επανάστασης της Νεάπολης της Ιταλίας και γενικότερα την καταπολέμηση των επαναστατικών κινημάτων στην Ευρώπη. Η Διάσκεψη, που επηρεαζόταν κυρίως από τον Αυστριακό Υπουργό Εξωτερικών Μέτερνιχ, είχε προηγουμένως αποφασίσει την καταστολή της επανάστασης στη Νεάπολη από τον αυστριακό στρατό. Η ισχυρή όμως αντίσταση που συνάντησε ο αυστριακός στρατός, προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στο Λάιμπαχ. Τότε έφτασε και η είδηση για την Επανάσταση του Πεδεμόντιου της Ιταλίας. Είχαν προηγηθεί η επανάσταση στην Ισπανία και η στάση του Συντάγματος Σιμενόφσκι στην Πετρούπολη, που δημιούργησε πολλά προβλήματα στον Αλέξανδρο Α’.

Ο Αλέξανδρος Α’ και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης
Στις 24 ή 25 Φεβρουαρίου 1821, ο απεσταλμένος του Αλέξανδρου Υψηλάντη ξεκίνησε από το Ιάσιο με επιστολές προς τον Αλέξανδρο Α’ και τον Καποδίστρια. Έφτασε στο Λάιμπαχ και τις παρέδωσε λίγο πριν τις 14 Μαρτίου. Ο Υψηλάντης στόχευε στο συναίσθημα του τσάρου, παρουσιάζοντας την εξέγερση εκτεταμένη όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη τη Βαλκανική και τον καλούσε να εφαρμόσει άμεσα την ανατολική πολιτική της Ρωσίας:

«Η Πελοπόννησος και το Αιγαίον κινούνται, η Κρήτη ανίσταται, η Σερβία, η Βουλγαρία, η Θράκη, και η Μακεδονία σπεύδουσιν εις τα όπλα, η Βλαχία και η Μολδαυϊα αποτινάσσουσι τον ζυγόν, και περίτρομοι οι Τούρκοι ίστανται εν αυτή τη Κωνσταντινουπόλει επί ηφαιστείου, όπερ, είναι έτοιμον να τους καταπίη…»

Η Πρώτη αντίδραση του Ρώσου αυτοκράτορα ήταν θετική για τον Υψηλάντη: «Πάντοτε έλεγον, ότι ο καλός ούτος νέος έχει γενναία φρονήματα».

Όμως η επιστολή έφτασε σε χώρο και σε χρόνο που δεν ήταν ιδανικοί… Ο Μέτερνιχ επέβαλε εύκολα την άποψή του, ότι δηλαδή το κίνημα του Υψηλάντη ήταν μέρος ενός καλά οργανωμένου και συντονισμένου επαναστατικού σχεδίου που έθετε σε κίνδυνο την ηρεμία και την τάξη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έτσι η Ρωσία δεν είχε περιθώρια να εφαρμόσει την ανατολική πολιτική της όπως πίστευαν οι Φιλικοί και ο Υψηλάντης.

Η ρωσική αντιπροσωπεία στο Λάιμπαχ βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς ο Υψηλάντης ήταν αξιωματικός του ρωσικού στρατού και γνωστός στον τσάρο, είχε ξεκινήσει από ρωσικό έδαφος και είχε υπαινιχθεί με προκήρυξή του ενίσχυση του κινήματός του από τη Ρωσία.

Έτσι ο Αλέξανδρος Α’ έσπευσε να συναντήσει τον αυτοκράτορα της Αυστρίας. Στη συνάντηση τους ήταν παρόντες μόνο ο Μέτερνιχ και ο Υπουργός Εξωτερικών της Πρωσίας Βέρνστροφ. Ο τσάρος διαβεβαίωσε ότι δεν είχε καμία σχέση με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, υποσχέθηκε ότι θα τον αποδοκίμαζε και επίσης τόνισε ότι ήταν εναντίον των επαναστατικών κινημάτων στην Ευρώπη.

Παρών στο Λάιμπαχ ήταν και ο Καποδίστριας ως Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, που βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Κατόρθωσε όμως να επηρεάσει τον τσάρο, έτσι ώστε οι αποφάσεις του Συνεδρίου να μην είναι οι χειρότερες για την Ελληνική Επανάσταση και να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για ευνοϊκές εξελίξεις στο διπλωματικό πεδίο στο μέλλον.

Το διάταγμα του τσάρου, παρατίθεται ολόκληρο από τον Ιωάννη Φιλήμονα.

Γέροντα Ἰάκωβε ὅπως ὅταν ζοῦσες ἔτρεχες μέ τήν Ἁγία Κάρα καί πρόσφερες τήν εὐλογία σου στούς πιστούς, ἔτσι ἔλα καί σέ μένα

Ὁ ἀστυνομικὸς Ἀνδρέας Βοσκοῦ, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, εἶχε βγάλει ἕνα σπυρὶ στὸ μέτωπο, τὸ ὁποῖο μάζευε πύον. Μὲ γιατρούς, φάρμακα δὲν ἐπέρχονταν ἴαση.

Διαβάζοντας τὸ βιβλίο του π. Ἰακώβου τὸν παρακάλεσε, δὲν τὸν εἶχε γνωρίσει, ἐν ζωῇ, καὶ τοῦ εἶπε:
«Γέροντα Ἰάκωβε ὅπως ὅταν ζοῦσες ἔτρεχες μὲ τὴν Ἁγία Κάρα καὶ πρόσφερες τὴν εὐλογία σου στοὺς πιστούς, ἔτσι ἔλα καὶ σὲ μένα μὲ τὴν Ἁγία Κάρα κι εὐλόγησέ με».
Ἕνα βράδυ ποὺ ἦταν ξαπλωμένος, πρὶν κοιμηθεῖ, βλέπει ὁλοζώντανο τὸν Γέροντα Ἰάκωβο μὲ ἕναν σταυρὸ στὸ χέρι.
Τὴν ὥρα ποὺ πάει νὰ τὸν σταυρώσει, δαίμονας ἐμφανίζεται καὶ λέει «ἄστον αὐτὸν μὴν τὸν σταυρώνεις εἶναι δικός μας.»
«Δὲν εἶναι δικός σας» λέει ὁ π. Ἰάκωβος.
«Εἶναι δικός μας γιατί ἔκανε αὐτές ... αὐτές... καὶ αὐτὲς τὶς ἁμαρτίες»
«Μπορεῖ νὰ τὶς ἔκανε αὐτὲς τὶς ἁμαρτίες» ἀπήντησε ὁ πατὴρ Ἰάκωβος «ἀλλὰ τὶς ἐξομολογήθηκε καὶ διεγράφησαν».

Μας παρέσυρε ο εγωϊσμός και ο υλισμός(π.Δημ.Γκαγκαστάθης)

 Μας παρέσυρε ο εγωϊσμός και ο υλισμός. Μεγάλο κατήφορο πήρε ο λαός και ο κλήρος πρώτα. Κανείς δεν δικαιολογούμεθα. Ας επιβλέψη ο Κύριος και φωτίση και στηρίξη την Εκκλησία Του. Εγώ δεν φοβούμαι να χαθή η Εκκλησία ποτέ. Πιστεύω ότι είναι Κυβερνήτης ο Ίδιος ο Θεός, και πάντες οι εχθροί θα αφανισθούν από Προσώπου του Θεού.

Η σημερινή εποχή είναι απελπιστική. Η νεολαία μας σχεδόν χάλασε. Έπεσε στη γαστριμαργία και σαρκολατρεία. Ούτε βλέπει, ούτε ακούει. Είναι ο καιρός του Νώε. Προσοχή, να σώσης την ψυχή σου...

Μας παρέσυρε ο εγωϊσμός και ο υλισμός. Μεγάλο κατήφορο πήρε ο λαός και ο κλήρος πρώτα. Κανείς δεν δικαιολογούμεθα. Ας επιβλέψη ο Κύριος και φωτίση και στηρίξη την Εκκλησία Του. Εγώ δεν φοβούμαι να χαθή η Εκκλησία ποτέ. Πιστεύω ότι είναι Κυβερνήτης ο Ίδιος ο Θεός, και πάντες οι εχθροί θα αφανισθούν από Προσώπου του Θεού.

Μου γράφεις ότι αρρώστησες από το πόδι και κάθησες αρκετόν καιρό… Τι περιμένεις; Η ζωή του ανθρώπου είναι όπως μία θάλασσα, πότε έχει γαλήνη και πότε μικρή τρικυμία και πότε μεγάλη. Όλα αυτά γίνονται δοκιμασίες του Θεού. Όταν περνούν ξεχνιούνται… Μπαλώματα βάζομεν εις το σώμα. Εκείνο που είναι το σπουδαιότερον και που πρέπει να έχουμε πάντοτε καλά είναι η ψυχή του ανθρώπου. Όπως τρέχομε διά το σώμα σε ιατρούς, λουτρά και ξοδευόμεθα, πρέπει να πηγαίνωμεν και εις τον Πνευματικόν για την ψυχήν, που είναι και δωρεάν…

παπά-Δημήτρης Γκαγκαστάθης (✞ 29 Ιανουαρίου 1975)

Νόστος+Άλγος

Στα αρχαία ελληνικά,η επιστροφή λέγεται «Νόστος».

«Άλγος», σημαίνει πόνος.
Νοσταλγία είναι λοιπόν,ο πόνος που έχει κάποιος,από την ανικανοποίητη λαχτάρα της επιστροφής...

Μίλαν Κούντερα

πηγή

Το αυθεντικό έγγραφο με την απόφαση καταδίκης σε θάνατο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Δημητρίου Πλαπούτα

Το αυθεντικό έγγραφο με την απόφαση καταδίκης σε θάνατο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Δημητρίου Πλαπούτα στο Ναύπλιο στις 26 Μαΐου 1834. Λείπουν δύο υπογραφές, του προέδρου του δικαστηρίου Αναστάσιου Πολυζωίδη και Γεώργιου Τερτσέτη. Τα υπόλοιπα μέλη του δικαστηρίου ήταν: Δημήτριος Σούτσος, Δημήτριος Βούλγαρης και Φωκάς Φραγκούλης.

Η απόφαση προκάλεσε λαϊκή κατακραυγή που οδήγησε σε εξέγερση στο Ναύπλιο. Τρεις μέρες μετά η Αντιβασιλεία άλλαξε την ποινή σε ισόβεια κάθειρξη. Τελικά δόθηκεε χάρη στους δύο οπλαρχηγούς από τον Όθωνα αμέσως μετά την ενηλικίωσή του.

Ο Δημήτριος Πλαπούτας ασχολήθηκε με την πολιτική κι εκλέχθηκε πληρεξούσιος στην Δ Εθνοσυνέλευση του 1844 και αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής Καρύταινας. Πέθανε στη γενέτειρά, Παλούμπα Αρκαδίας, στις 5 Ιουλίου 1864 σε ηλικία 78 ετών.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έγινε σύμβουλος του Όθωνα κι έλαβε τιμητικά τον τίτλο του αρχιστρατήγου. Πέθανε στην Αθήνα στις 3 Φεβρουαρίου 1843 σε ηλικία 72 ετών.

πηγή

Στήν πνευματική ζωή ὁ πρῶτος ἀπ' ὅλους καί ὁ πιό ἐπικίνδυνος εἶναι ὁ σκόπελος τῆς κενοδοξίας

   Στὴν πνευματικὴ ζωὴ ὁ πρῶτος ἀπὸ ὅλους καὶ ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος εἶναι ὁ σκόπελος τῆς κενοδοξίας, σκόπελος περισσότερο ἐπικίνδυνος καὶ φοβερότερος ἀπὸ τὶς Σειρῆνες, τὰ γνωστὰ τέρατα ποὺ ἔπλασαν μὲ τὴ φαντασία τους οἱ ἀρχαῖοι μυθοπλάστες ποιητές.
   Γιατὶ τὸν σκόπελο αὐτὸ κατόρθωσαν νὰ τὸν προσπεράσουν ἀβλαβεῖς πολλοὶ ἀπὸ κείνους ποὺ διέπλευσαν τὸ νησὶ τῶν Σειρήνων· ἡ κενοδοξία ὅμως εἶναι γιὰ μένα τόσο ἐπικίνδυνη, ὥστε ἀκόμη καὶ τώρα, ποὺ καμιὰ ἀνάγκη δὲν μὲ ὁδηγεῖ πρὸς αὐτὸ τὸ βάραθρο, νὰ μὴ μπορῶ νὰ εἶμαι ἀθῶος ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ κακό.
   Ὁ πόθος τῆς τιμῆς καὶ τῆς δόξας, αὐτὴ πρὸ παντὸς ἡ κακία περισσότερο ἀπὸ ὅλες καταστρέφει καὶ ἀπογυμνώνει τὴν ἀνθρώπινη ψυχή.

 Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

(Περὶ Ἱερωσύνης, λόγος Γ', 9, ΕΠΕ 28, σελ. 134- 136 – PG 48, 646).

πηγή

Ο Εθνομάρτυς μητροπολίτης Αγχιάλου Ευγένιος, λίγο πριν τη θανάτωσή του από τους Τούρκους, 10 Απριλίου 1821, έλεγε στους δημίους του

 «Ω! δήμιοι, τι στοχάζεσθε; μικρά δι᾿ ημάς είναι ταύτα τα κολαστήρια. Κόψατέ μας τα μέλη, συντρίψατέ μας τα οστά, καύσατέ μας τας σάρκας, επινοήσατε παν είδος ανηκούστου τιμωρίας. Όλα θέλομεν τα υποφέρει μετά χαράς. Δία μίαν δράκα αίματος κυκλοφορούντος εις τας φλέβας μας, δία μίαν λεπτήν αέρος αναπνοήν, δεν πωλούμεν την ευσέβειαν εις την μανίαν της ασεβείας. 

Αρχιερείς είμεθα της Εκκλησίας των μαρτύρων. Ποιμένες λαού, διά τον οποίον ωρκίσθημεν καί να αποθάνωμεν. Μαθηταί του Χριστού, όστις απέθανεν επί του σταυρού.

 Μάθετε εξ ημών ποίαν δύναμιν έχει η πίστις των Χριστιανών.

 Μάθετε ποίον είναι το έθνος, το οποίον θέλετε να τρομάξητε διά των βασάνων σας. Μάθετε ότι οι Έλληνες γνωρίζουσι να προτιμώσι να αποθνήσκουν μυριάκις, παρά να προδώσωσι τους αδελφούς και την πατροπαράδοτον αυτών πίστιν».

Bυζαντινή σημαία (Λάβαρον) του 15ου αιώνα.

Βρίσκονταν στον ιστό βυζαντινού πλοίου κατά την διάρκεια της άλωσης και απεικονίζει τον Άγιο Γεώργιο (δημοφιλή παράσταση στις βυζαντινές σημαίες)
Η σημαία εκτίθεται πλέον στο Στρατιωτικό Μουσείο της Κων/πολης και βρίσκεται στην "αίθουσα της Άλωσης" 

1 Απριλιου 1955-ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ

 

Απελευθερωτικός Αγώνας της Κύπρου 1955-59