Το προορατικό χάρισμα του Αγ.Γρηγορίου Παλαμά και η παρρησία του ενώπιον του Θεού

 Την ώρα που επρόκειτο να φύγει για το Άγιον Όρος, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, προσκομίζοντας τους λόγους του εναντίον του Καλαβρού μοναχού Βαρλαάμ, η αδελφή του Θεοδότη, βρισκόταν στα πρόθυρα του θανάτου. Γι’ αυτό, οι μαθητές και οι φίλοι του τον ρώτησαν τι είδους κηδεία έπρεπε να γίνει.
Ο Άγιος που είχε το προορατικό χάρισμα, τους απάντησε:

 «Δεν χρειάζεται να με ρωτήσετε γι’ αυτό. Επειδή, αν το θέλει ο Θεός, θα επιστρέψω κι εγώ μέχρι τότε και θα βρίσκομαι εδώ πριν από τον θάνατό της».

Έτσι είπε και η πρόβλεψή του έγινε πραγματικότητα.
Διότι, όταν η Θεοδότη έφτασε στην τελευταία της ώρα, ζήτησε τον θείο Γρηγόριο, τον αγαπημένο της αδελφό και πνευματικό πατέρα. Μόλις όμως άκουσε ότι έλειπε στο Άγιον Όρος, λυπήθηκε βαθειά και θρήνησε τον εαυτό της, επειδή δεν αξιώθηκε να τον δει και να μιλήσει μαζί του για τελευταία φορά.

Από εκείνη τη στιγμή, σώπασε και ηρέμησε τελείως, σαν να στράφηκε στον εαυτό της (ενώ όσοι βρίσκοντας εκεί άρχισαν να ετοιμάζουν τα απαραίτητα για την ταφή).Αλλά, ω του θαύματος!

Πέρασαν οκτώ ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων βρισκόταν χωρίς τροφή, χωρίς ύπνο, χωρίς να μιλάει, χωρίς πόνους, διατηρούμενη μόνο με μια μικρή ανάσα.Από την κίνηση των ματιών της φαινόταν ότι ζούσε ακόμη και περίμενε την επιστροφή του αδελφού της.
Και πράγματι, αυτό φαίνεται πως συνέβαινε. Διότι, μόλις έφτασε το βράδυ της όγδοης ημέρας, ήρθε κι ο πολυπόθητος αδελφός από το Όρος και βρέθηκε δίπλα στην αδελφή του, μιλώντας της.

Αμέσως τότε, μόλις εκείνη άκουσε τη φωνή του γλυκύτατου αδελφού της, άνοιξε τα σωματικά της μάτια μαζί με τα ψυχικά προς εκείνον.
Και επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει, σήκωσε ελαφρώς τα χέρια της προς τον Θεό για να τον ευχαριστήσει.
Και ύστερα από λίγες στιγμές, παρέδωσε ένδοξα το πνεύμα της στα χέρια του Θεού.
Αυτό φανερώνει, βεβαίως, και την παρρησία που είχε ο ίδιος ενώπιον του Θεού.

Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», τόμος Τριωδίου.

pemptousia