...καί τό «ἑσπέρας Προκείμενον», ἀναγνῶναι ἀνέδραμες εἰς οὐράνια δώματα!

Μόνος ἐν τῷ Φρέατι τοῦ Ἰακὼβ Πανσεβάσμιε, δόξαν πέμπων τῷ κτίσαντι, Θεῷ καὶ Παντάνακτι ἰταμῶς πελέκει, μάκαρ κατετρώθης τῶν μισοχρίστων καὶ στολὴν ἱερωσύνης σου κατεφοίνιξας, αἱμάτων σου τοῖς χεύμασι καὶ τὸ «ἑσπέρας Προκείμενον», ἀναγνῶναι ἀνέδραμες εἰς οὐράνια δώματα.

Από τους Αίνους της Ακολουθίας του Αγίου Νεομάρτυρος Φιλουμένου

Δρος Χαραλάµπους Μπούσια

Το απόγευμα της 16ης/29ης Νοεμβρίου του 1979, ημέρα της μνήμης του Αγ. Μάρτυρος Φιλουμένου, φανατικοί Εβραίοι μπήκαν στο χώρο του Φρέατος του Ιακώβ κι ενώ ο Άγιος τελούσε τον Εσπερινό, του επιτέθηκαν με τσεκούρι, τον κακοποίησαν και τέλος τον σκότωσαν. 

Το μαρτύριό του ήταν φρικτό, γιατί οι δήμιοί του τον χτύπησαν αλύπητα στο πρόσωπο και του έκοψαν τα δάχτυλα του δεξιού του χεριού.

 Στη συνέχεια βεβήλωσαν την Εκκλησία και το Σταυρό κι έριξαν μια χειροβομβίδα καταστρέφοντας τον χώρο. Είναι συγκλονιστική η μαρτυρία του π. Σωφρονίου που παρέλαβε το τίμιο λείψανο του μάρτυρα για να το ντύσει και να το ετοιμάσει για την ταφή, ότι παρέμεινε 5 μέρες μετά το μαρτύριό του ζεστό και εύκαμπτο και «βοήθησε» το Γέροντα Σωφρόνιο για να τον ντύσει. 

Συγκλονιστική είναι επίσης η μαρτυρία του κατά σάρκα αδελφού του π. Ελπιδίου, που αν και μίλια μακρυά, άκουσε τη φωνή του π. Φιλουμένου να του λέγει: «Αδελφέ μου με σκοτώνουν προς δόξαν Θεού. Σε παρακαλώ μην αγανακτήσεις».