«Μια ημέρα την εβδομάδα, που ονομάζεται Κυριακή, διότι είναι αφιερωμένη στον Κύριο που αναστήθηκε κατ’ αυτήν εκ των νεκρών και προϋπέδειξε και προεπιβεβαίωσε την κοινή ανάσταση, κατά την οποία θα σταματήσει κάθε γήινο έργο· αυτή λοιπόν την ημέρα να την αγιάσεις και να μην κάμεις κανένα βιοτικό έργο, εκτός από τα αναγκαία· να δώσεις ελευθερία σε όλους όσοι είναι υπό τις διαταγές σου ή μαζί σου, ώστε να δοξάσετε μαζί εκείνον που μας απέκτησε με το θάνατό του και αναστήθηκε και συνανέστησε τη φύση μας.
Να θυμάσαι τον μέλλοντα αιώνα και να μελετάς όλες τις εντολές και τα διατάγματα του Κυρίου και να εξετάσεις τον εαυτό σου, μήπως παρέβηκες ή παρέλειψες κάτι, και να διορθώσεις σε όλα τον εαυτό σου.
Κατά την διάρκειά της να διαμένεις στο ναό του Θεού και να μετάσχεις στις συνάξεις του· επίσης να μεταλάβεις με ειλικρινή πίστη και ακατάκριτη συνείδηση το άγιο σώμα και αίμα του Χριστού, να αρχίσεις προσεκτικότερο βίο και να ανανεώσεις τον εαυτό σου και να τον ετοιμάσεις για την υποδοχή των μελλόντων αγαθών, χάριν των οποίων τα γήινα αγαθά ούτε τις άλλες ημέρες δεν πρέπει να πολυχρησιμοποιήσεις, αλλά την Κυριακή χάριν των αφιερώσεων στο Θεό, θα τα αποφύγεις όλα, εκτός από τα αναγκαιότατα, χωρίς τα οποία είναι αδύνατον να ζήσεις.
Έτσι λοιπόν, έχοντας τον Θεό τόπο καταφυγής, δεν θα μετακινηθείς, δεν θα ανάψεις το πυρ των παθών και δεν θα σηκώσεις το βάρος των αμαρτιών, και έτσι θα αγιάσεις την ημέρα των Σαββάτων, καταπαύοντας την διάπραξη των κακών. Να συνάψεις επίσης με την Κυριακή και τις αναγνωρισμένες μεγάλες εορτές, πράττοντας τα ίδια και αποφεύγοντας τα ίδια».
Απόσπασμα από τον ‘’Δεκάλογο της κατά Χριστόν Νομοθεσίας’’, ΕΠΕ 8, σελ. 493- 495)/ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου