«Κρίμα τὸ παλικάρι, πῆγε ἄδικα.Κρύο, κάματος, ὀρθοστασία, γιατί;
Γιὰ τὸ τίποτα, γιὰ νὰ βγάζουν φωτογραφίες οἱ τουρίστες,καὶ νὰ συντηροῦνται
τὰ ἐθνικιστικὰ ἀντανακλαστικά,μὲ τὶς φουστανέλες καὶ τὰ τσαρούχια»,
θὰ μᾶς διαβεβαιώσουν κάποιοι «σοφοί».
Κι ὅμως τοῦτα τὰ παιδιά, στέκονται ακίνητα καὶ σιωπηλὰ μπροστὰ στὸ μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου,ὅταν ἐμεῖς τρέχουμε κι ἀσχημονοῦμε
παραζαλισμένοι ἀπὸ ἐπιδιώξεις ταπεινές καὶ ἀσήμαντες,γιὰ νὰ μὴν χαθεῖ κανεὶς στὴ λήθη,γιὰ νὰ μείνουν ὅλοι ζωντανοί,ἐκεῖνοι, ποὺ αἷμα ἔδωσαν γιὰ τὴν ἐλευθερία
ἐκεῖνοι, ποὺ θυσία ἔγιναν γιὰ τὴν ἀλήθεια.
Ὄχι λοιπόν,δὲν στέκονται τὰ παλικάρια ἐκεῖ γιὰ τὸ τίποτα,στέκονται γιὰ τὰ πάντα.
π. Μιλτιάδης Ζέρβας
1 σχόλιο:
πονάμε στεναχωριόμαστε λέμε διάφορα ,αν όμως αν λέω το παλικάρι αυτό είχε "σωσμένη" ψυχούλα και εκεί που πήγε μακάρι να μπορούσαμε να πάμε και εμείς ..στα μέτρα αγάπης που σηματοδοτούν την σωτηρία της ψυχής μας και την κατάλληλη στιγμή σε "αρπάζει " ,όσοι έχετε πίστη καταλαβαίνεται
Δημοσίευση σχολίου