"Δράμετε, καί τῷ κόσμῳ κηρύξατε ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος..."

  Κατά την πασχαλινή περίοδο, ήδη από την Κυριακή του Πάσχα, σχεδόν κάθε φορά που γίνεται στις εκκλησιαστικές ακολουθίες αναφορά στις Μυροφόρες γυναίκες, θα συναντήσουμε το ρήμα "ἔδραμον" ή άλλους ανάλογους τύπους του ("δράμετε", "δραμοῦσαι"). 

 Για ποιο ρήμα πρόκειται, και πώς πρέπει να αποδοθεί;
Το αρχαίο ρήμα "τρέχω" σχημάτιζε τον μέλλοντα και τον αόριστο με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι σήμερα. Συγκεκριμένα, ο μέλλοντας έκανε "δραμοῦμαι" ("θα τρέχω" / "θα τρέξω") και ο αόριστος "ἔδραμον" ("έτρεξα"). Από την ίδια ρίζα είναι και η πολύ συνηθισμένη λέξη "δρόμος", η οποία όμως στην αρχαιότητα σήμαινε "τρέξιμο" και όχι "οδός", όπως σημαίνει σήμερα. (Η αρχαία σημασία σώζεται σήμερα στην ορολογία του στίβου. Π.χ., η φράση "δρόμος 400 μέτρων" σημαίνει "τρέξιμο 400 μέτρων"). Φυσικά, από την ίδια ρίζα και με ανάλογη σημασία είναι και παράγωγες ή σύνθετες λέξεις όπως "δρομέας", "επιδρομή", "ταχυδρόμος" κ.λπ.

  Στα εκκλησιαστικά τροπάρια λοιπόν δίνεται έμφαση στο τρέξιμο των Μυροφόρων για να φτάσουν αξημέρωτα στον Τάφο του Χριστού. 

Αλλά τρέξιμο τις περιμένει και μετά, αφού ο άγγελος που βρίσκεται στον Τάφο του Χριστού τούς δίνει την εντολή, σύμφωνα με ένα από τα τροπάρια αυτά: "δράμετε, καί τῷ κόσμῳ κηρύξατε ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος..." ("τρέξτε, και κηρύξτε στον κόσμο ότι αναστήθηκε ο Κύριος...").
 Από αισθητικής απόψεως, η συνεχής αναφορά στο τρέξιμο των Μυροφόρων γυναικών έρχεται σε χαρακτηριστική αντίθεση με τη μέχρι τώρα αθυμία, ραθυμία, βαρυθυμία και τον φόβο των Μαθητών (που λίγο μετά την Ανάσταση θα γίνουν πλέον, μετά την περίοδο της μαθητείας τους, Απόστολοι). Η επανειλημμένη αυτή αναφορά στην ταχύτητα των Μυροφόρων δίνει εκ των πραγμάτων έμφαση στο παγκόσμιας ακτινοβολίας μήνυμα της Ανάστασης, που πρέπει με ιδιαίτερη σπουδή να μεταδοθεί παντού όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Ανδρέας Μοράτος