Όλες οι απολαύσεις είναι ένα ψέμα, εάν ο θάνα­τος αποτελεί για μένα και για σένα τον τελευταίο σταθμό αυτού του κόσμου.

  Μπροστά στον θάνατο οι άνθρωποι είναι αδύνα­μοι σαν τα κουνούπια, σαν τα πετραδάκια! Για ποιό πράγμα καυχάσθε, ω άνθρωποι; Για τον πλούτο, την Eπιστήμη, την Φιλοσοφία και την Κουλτούρα; Ολα αυ­τά είναι σκύβαλα, συ και εγώ, δούλοι του θανάτου! 

Κάθε άνθρωπος είναι δούλος του φόβου, δούλος του θανάτου! Μπορεί να γίνει άνθρωπος σε αυτό τον κό­σμο με χαρά; Όχι δεν μπορεί. 

Ο άνθρωπος που θα α­ντικρίσει σοβαρά τον εαυτό του και με σοβαρότητα θα κοιτάξει τον θάνατο σαν τον έσχατο σταθμό αυτής της ζωής, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει χαρά σε αυτό τον κόσμο, δεν υπάρχει γι' αυτόν καμιά απόλαυση ε­δώ. Όλες οι απολαύσεις είναι ένα ψέμα, εάν ο θάνα­τος αποτελεί για μένα και για σένα τον τελευταίο σταθμό αυτού του κόσμου.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς