Για παράδειγμα, όταν ο άνθρωπος βρισκόταν σε απόγνωση, η μοναδική δυνατότητα που είχε για να τον σώσει ήταν η αυστηρότητα.
Μια φορά, επιστρέφαμε από την Ουρανούπολη στη Θεσσαλονίκη με έναν φίλο μου που μου διηγήθηκε την εξής ιστορία:
'' Είχε χάσει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα δύο γιους. Πρώτα σκοτώθηκε ο ένας γιος και ένα χρόνο μετά ο άλλος. Η θλίψη τόσο η δική του όσο και της γυναίκας του δεν περιγραφόταν. Η σύζυγός του αρρώστησε βαριά και ο ίδιος είχε καρδιακό επεισόδιο. Οι σύζυγοι είχαν περιέλθει σε απόγνωση. Αυτός ο φίλος μου, με όσες δυνάμεις του είχαν απομείνει, πήγε στο Άγιο Όρος στον Άγιο Παΐσιο για παρηγοριά.
Όταν ο γέροντας άκουσε τα δεινά του πατέρα και είδε την άθλια κατάστασή του, του απευθύνθηκε πολύ αυστηρά και του είπε:
«Θλίβεσαι για τα παιδιά σου που είναι τώρα μαζί με τον Χριστό. Θλίβεσαι για λάθος πράγμα. Το πρόβλημα δεν το έχουν αυτά όσο το έχεις εσύ. Εσύ πρέπει – επαναλαμβάνω – πρέπει να βρεις πνευματικό πατέρα και να ζεις υπό την καθοδήγησή του».
Ο φίλος μου δεν περίμενε τέτοια λόγια από τον γέροντα που πάντοτε ήταν πολύ τρυφερός και παρηγορητικός. Και του λέει:
«Πού, όμως, να βρω πνευματικό πατέρα, γέροντα;».
– «Να πας στη μονή Ιβήρων και θα τον βρεις στο δρόμο».
Πήγε πράγματι και στο μονοπάτι συνάντησε τον πατέρα Μάξιμο, τον μετέπειτα πνευματικό του πατέρα. Είναι αυτός που βοήθησε τον ίδιο και την οικογένειά του να βγει από το λάκκο της απόγνωσης.
Η αυστηρότητα του πατέρα Παϊσίου πήγαζε από την αγάπη. Πράγματι, ο άνθρωπος πήρε την υποστήριξη που χρειαζόταν, καθώς κατάλαβε ότι ο Θεός φροντίζει τον ίδιο, τη σύζυγό του και τα κεκοιμημένα παιδιά του».
Η αυστηρότητα του πατέρα Παϊσίου πήγαζε από την αγάπη. Πράγματι, ο άνθρωπος πήρε την υποστήριξη που χρειαζόταν, καθώς κατάλαβε ότι ο Θεός φροντίζει τον ίδιο, τη σύζυγό του και τα κεκοιμημένα παιδιά του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου