Σπυρίδων θεοφάντορ,σκεῦος ἅγιον, μέσα εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Θεὸς ἔθεσε τὸ πολύτιμον μύρον τῶν δογμάτων τῆς πίστεως.
Ὄργανον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,τοῦ ὁποίου τὰ μελωδήματα σαλπίζουσι τῆς εὐσεβείας τὸ μυστήριον.
Ἄνθος τοῦ οὐρανοῦ,ὁποὺ εὐωδιάζεις τὰ πανευφρόσυνα καὶ ψυχοσωτήρια ἀρώματα
τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ὑπέρμαχε τῆς Πρώτης Συνόδου,σάλπιγξ τοῦ ἐνθέου κηρύγματος,
καύχημα τῶν εὐσεβῶν,στήριγμα τῶν ὀρθοδόξων,ποιμήν, καὶ Ἐπίσκοπε
ὅλης τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας.
Μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Χερσῶνος καὶ Ἀστραχανίου κυροῦ Νικηφόρου Θεοτόκη
Ὁμιλεῖ ὁ Σπυρίδων (ἀπόσπασμα)
''ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ''Ἀφιέρωμα "Ἅγιος Σπυρίδων",
τεῦχος 243, Δεκέμβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου