Τον νεαρό διάκονο Αθανάσιο, ο οποίος δεν είχε σπουδάσει καν.
Τον φτωχό και ταλαιπωρημενο από τους διωγμούς Νικόλαο, από την ασήμαντη επαρχία των Μυρέων.
Τον απλό, αγράμματο βοσκό των αγρών, τον Σπυρίδωνα.
Ο καθένας με τον τρόπο του, έκανε αίσθηση και στηριξαν την Ορθοδοξία και προμάχησαν της Πίστεως. Γι' αυτό και η Εκκλησία τους υμνολογεί με τα ιδια λόγια και τροπάρια και τα ιδια εγκώμια ισοστασιους με εναν Βασίλειο, Γρηγόριο ή Χρυσόστομο.
Πανεπιστήμονες στην ποιμαντική του Πνευματος και την θεολογία του Λόγου. Ευλογημένος ο Θεός ο οποίος απέκρυψε τα θαυμάσια από τους σοφούς και συνετούς και τα αποκάλυψε στους απλούς και νηπίους! Έτσι πάντα να ισχύει να φιμώνονται οι αλαζόνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου