Ἐμένα ὅταν μέ ἔβλεπε, παπά Θόδωρε μέ ἔλεγε κι ἐγώ στενοχωριόμουν, δέν ἤθελα, ἤμουν μικρός καί ὅμως πάντα μοῦ τό ἔλεγε.
Καί στό σπίτι μας πού ἐρχόταν παπα-Θόδωρε μέ φώναζε.
Κι ἐγώ ρωτοῦσα τή μάνα μου: «Θά γίνω παπάς; Δέν θέλω νά γίνω παπάς» στενοχωριόμουν. Κάτι ἔβλεπε, δέν ἔκανε λάθος ὁ Γέροντας κι ἄς ἦταν μακρινό αὐτό πού ἔβλεπε.Μέσα μου ὅμως ἔμενε καί σέ μένα ἡ ἀπορία.
Πέρασαν τά χρόνια, ἐκεῖνος κοιμήθηκε, ἐγώ μεγάλωσα καί ἦρθε καιρός, πού στό χωριό μου, τά Δενδράκια, ἔγινα πρόεδρος γιά 16 χρόνια. Μέσα σέ αὐτά τά χρόνια ἀναγκάστηκα νά κάνω πολιτικούς γάμους ἀρκετές φορές, γιατί ἤμουν ὑποχρεωμένος ἀπό τό νόμο νά τούς κάνω. Τότε θυμήθηκα τά λόγια του, πού μέ πείραζε παιδί ὁ Γέροντας καί μέ φώναζε παπα-Θόδωρε, ἔγινα παπάς, ἀλλά ὄχι μέ τήν καλή ἔννοια.
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου