Ο παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης για τον Εσταυρωμένο και την ψαλμωδία στους Ναούς.

«Περί Ψαλμωδίας
 Όταν ψέλνης να καταλαβαίνης και να νοιώθης το τί λες. Όχι να επαίρεσαι ότι δήθεν ψέλνης ωραία, ότι είσαι καλλίφωνος. Να ζης αυτά που λες.
Κάποτε εγώ έλεγα στην Εκκλησία ένα τροπάριο του Αποστόλου Πέτρου, σχετικά με την άρνησί του. Όταν έφτασα «ο δε έκλαυσε πικρώς», τότε είδα από την εικόνα του Πέτρου να κυλούν δάκρυα. Ευχαριστήθηκε ο Άγιος.

  Άλλοτε πάλι επήγαμε με τον Στυλιανό εις την Αίγινα. Περιωδεύσαμε όλα τα Εκκλησάκια που υπήρχαν απέναντι από το Μοναστήρι του Αγ. Νεκταρίου. Στον δρόμο ακούγαμε εγώ και ο συνοδοιπόρος μου ένα θρόισμα. Στο τέλος μπήκαμε εις ένα Ναό που υπήρχε ο Εσταυρωμένος. Ψάλλαμε και εκεί από το βάθος της ψυχής. 

Ο Εσταυρωμένος ευχαριστήθηκε και μας πλήρωσε με ευωδία… 

Το απολυτίκιον που λέμε είναι σα να λέμε καλημέρα στον Άγιο και εκείνος μας απαντά.»