Μουσική: Δημοσθένης Τσακαλάκης Στίχοι: Μανώλης Κρητικόπουλος
Μια ιστορία σαν κι αυτή που ακούς στα παραμύθια
που κρύβει μέσα τζη βαθιά και μια σοφή αλήθεια
Θα σας-ε πω και βάλτε τη καλά μες στο μυαλό σας
γιατί με πράγματα θαμπά χάνετε τον καιρό σας
Σ’ ένα σπιτάκι φτωχικό σε μια κορφή στα όρη
εζούσε-νε ένα αντρόγυνο απού ‘χε-νε μια κόρη
Ένα αεράκι δροσερό κοσκίνιζε τα χόρτα
και ξαφνικά χτυπήματα 'κουστήκανε στην πόρτα
Ανοίγει ο κύρης και θωρεί να στέκουνε τρεις γέροι
άγνωστοι που δεν σέρνανε από τα δικά ντως μέρη
Ώρα καλή σας γέροντες, τι θέτε, τι ζητάτε;
ποιος άνεμος στα μέρη μας σας φέρνει και πού πάτε ;
Από μακριά ερχόμαστε και σας κρατούμε δώρα
είπαν κι ετέ του δώκανε του ονόματος τη γνώρα
Εγώ ‘μαι ο Πλούτος ο τρανός που φέρνει μεγαλεία
η Αγάπη είναι αριστερά, δεξιά μου η Ευτυχία
Κι εδά που εγνωριστήκαμε σκέψου και να διαλέξεις
Εμείς θα στέκομε έπαε, όξω να καρτερούμε
ρώτα την κόρη, την κερά, να ιδείς τι θα σου πούνε
Με δίχως σκέψη η κερά λέει να ‘ρθει ο Πλούτος
να φύγει η φτώχεια κι αγαθά να δει ο κόσμος τούτος
Ο κύρης λέει: 'πεθυμώ να ‘ρθει η Ευτυχία'
γιατί τα πλούτη δίχως τση δεν έχουνε αξία
Όχι ! η κόρη απαντά, σφάλετε, λάθος είστε,
η Αγάπη λέω εγώ να ‘ρθει, μα εσείς αποφασίστε.
Τση κόρης εσκεφτήκανε να κάμουν το χατίρι
και την αγάπη να ‘χουνε στο σπίτι μουσαφίρη
Η κόρη μου σε διάλεξε αγάπη,
μα χαλάλι πέρασε μέσα μοναχή κι ας φύγουνε οι άλλοι
Μετά χαράς θα ήθελα να σε φιλοξενήσω
και μπαίνει η Αγάπη μα κλουθούν κι οι άλλοι δυο ξοπίσω
'Εσείς που πάτε;' τους ρωτά,
λένε κι εμείς θα μπούμε
όπου η Αγάπη προχωρά ξοπίσω τζη κλουθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου