«Ἕνας ἱερέας τῆς Μητροπόλεώς μου είχε στο ναό του λείψανο τοῦ Ἁγίου σας. Πλησίαζε ο καιρός της μνήμης του και ο ιερέας συγκινημένος πού θά τον γιόρταζε ἔχοντας καί το λείψανό του, ήρθε καί μοῦ ζήτησε εὐλογία να κολλήσει ἀφίσες ἔξω ἀπό τούς ναούς, γιά νά μάθουν οἱ πιστοί γιά τήν πανήγυρη. Τοῦ τὴν ἔδωσα εὐχαρίστως. Γυρνοῦσε, λοιπόν, τίς ἐκκλησίες καί κολλοῦσε τίς ἀφίσες.
Ὅταν κόλλησε καί στον τελευταῖο ναό, ὅπως νόμιζε, πῆγε ἱκανοποιημένος να μπεῖ στ' αὐτοκίνητο. Ξεκίνησε τήν μηχανή κι ἔνοιωσε ξαφνικά ἕνα χτύπημα στήν πλάτη του, ακούγοντας συνάμα καί μιά φωνή να τοῦ ὑπενθυμίζει:
“Ξέχασες να βάλεις ἀφίσα στον ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος!".
Γύρισε πίσω ἔκπληκτος, χωρίς ν' ἀντικρύσει κανέναν... Φαντάστηκε τότε ὅτι ἦταν ὁ Ἅγιος! Πῆγε στον ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος καί εἶδε, πράγματι, ὅτι δέν εἶχε βάλει ἀφίσα. Ἔνοιωσε τότε ἕνα κύμα χαρᾶς κι εὐγνωμοσύνης πρός τόν Ἅγιο νά τόν ξεχειλίζει, πού τόν συντρόφευσε σ' αὐτή του τήν προσπάθεια, νά τόν κάνει γνωστό».
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου