Χαρακτηριστικά σημειώνεται: «Τι ερυθρά τα ιμάτια, σαρκός του ενωθέντος παχύτητι;… πάθους τιμίου θεία, φέροντες σύμβολα.» και στο δεύτερο Απόστιχο του μεγάλου Εσπερινού της Αναλήψεως οι άγγελοι εκπλήττονται στη θέα του Κυρίου, κατά την ανάληψη διατυπώνοντας: «… Και ίνα τι αυτού ερυθρά τα ιμάτια; Εκ Βοσόρ ήκει, όπερ εστί της σαρκός…..».
Ο συγκεκριμένος στίχος, ο οποίος έχει άμεση επίδραση από την Προφητική γραμματεία της Παλαιάς Διαθήκης, τον Ησαΐα ειδικότερα, δηλώνοντας τα στίγματα του πάθους του Χριστού στο σώμα Του, φαίνεται να παρουσιάζει ομοιότητες, ως προς τη διατήρηση των «συμβόλων του πάθους» στον Κύριο, με το Γ΄ τροπάριο του Κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου, όπου σημειώνεται ότι συναντώντας ο Άδης το Λόγο, γέμισε με πικρία βλέποντας άνθρωπο θεωμένο, που έφερε στο σώμα Του πλήθος πληγών.
Προφητεία Ἡσαΐου(Κεφ. ΞΒ', 10 ΞΓ', 1)
Τάδε λέγει Κύριος· Πορεύεσθε, περιέλθετε διὰ τῶν πυλῶν μου, σκευάσατε τὴν ὁδόν μου, καὶ ὁδοποιήσατε τῷ λαῷ μου, καὶ τοὺς λίθους ἐκ τῆς ὁδοῦ διαρρίψατε, ἐξάρατε σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη· ἰδοὺ γὰρ ὁ Κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. Εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιών· ἰδοὺ ὁ Σωτήρ σου παραγέγονεν, ἔχων τὸν ἑαυτοῦ μισθὸν μεθ' αὐτοῦ, καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ πρὸ προσώπου αὐτοῦ. Καὶ καλέσει αὐτὸν λαὸν ἅγιον, λελυτρωμένον ὑπὸ Κυρίου, σὺ δὲ κληθήσῃ, Ἐπιζητουμένη πόλις, καὶ οὐκ ἐγκαταλελειμμένη. Τίς οὗτος ὁ παραγενόμενος ἐξ Ἐδώμ; ἐρύθημα ἱματίων αὐτοῦ ἐκ Βοσόρ, οὕτως ὡραῖος ἐν στολῇ αὐτοῦ; βοᾷ μετὰ ἰσχύος πολλῆς, Ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύνην καὶ κρίσιν σωτηρίου. Διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ ἱμάτια, καὶ τὰ ἐνδύματά σου ὡς ἀπὸ πατητοῦ ληνοῦ; Πλήρης καταπεπατημένης, ληνὸν ἐπάτησα μονώτατος, καὶ τῶν ἐθνῶν οὐκ ἔστιν ἀνὴρ μετ' ἐμοῦ. Τὸν ἔλεον Κυρίου ἐμνήσθην, τὰς ἀρετὰς Κυρίου ἀναμνήσω, τὴν αἴνεσιν Κυρίου ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἡμῖν ἀνταποδίδωσι, Κύριος, κριτὴς ἀγαθὸς τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, ἐπάγει ἡμῖν κατὰ ἔλεον αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ. Καὶ εἶπεν· οὐχὶ λαός μου ἐστὲ; τέκνα, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσωσι· καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς σωτηρίαν ἐκ πάσης θλίψεως αὐτῶν, οὐ πρέσβυς, οὐδὲ Ἄγγελος, ἀλλ' αὐτὸς ὁ Κύριος ἔσωσεν αὐτοὺς διὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτούς, καὶ φείδεσθαι αὐτῶν. Αὐτὸς ἐλυτρώσατο αὐτούς, καὶ ἀνέλαβεν αὐτούς, καὶ ὑπερύψωσεν αὐτούς, πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ αἰῶνος.
Η απάντηση που παίρνει ο προφήτης είναι ότι ο «παραγενόμενος» έρχεται νικητής από τη μάχη με τους εχθρούς του. Στην απάντηση αυτή η εκκλησία είδε τη νίκη του Χριστού (εναντίον του διαβόλου και του θανάτου), μετά την οποία εισέρχεται στον ουρανό ως νικητής.
Στην υμνολογία παρουσιάζονται άγγελοι να απορούν γιατί είναι ερυθρά τα ιμάτια του αναληφθέντος Χριστού, πβ και το ιδιόμελο του Εσπερινού της εορτής:
«Ἄγγελοι ἀμπετάνυτε έπ' οὐρανίους πυλεῶνας,
Χριστὸς ἄναξ ἀνάεισιν, ἐρυθρά τε πέπλα Θεοῖο·
ναὶ τἀδε γὰρ περίχρωσεν ἀλουργίδι αἵματος ἁγνοῦ,
ῥύσιον ὅ βροτέης ἐπὶ πάσης χεύατο φύτλης».
(μετάφραση)
«Ανοίξτε, Άγγελοι, τις επουράνιες πύλες
ο βασιλιάς Χριστός έρχεται, κι είν’ ερυθρά τα ιμάτιά του·
ναι, γιατί τα έβαψε με το αγνό του αίμα
το σωστικό, που έχυσε στων ανθρώπων τη φύση»
Προφητεία Ἡσαΐου(Κεφ. ΞΒ', 10 ΞΓ', 1)
Τάδε λέγει Κύριος· Πορεύεσθε, περιέλθετε διὰ τῶν πυλῶν μου, σκευάσατε τὴν ὁδόν μου, καὶ ὁδοποιήσατε τῷ λαῷ μου, καὶ τοὺς λίθους ἐκ τῆς ὁδοῦ διαρρίψατε, ἐξάρατε σύσσημον εἰς τὰ ἔθνη· ἰδοὺ γὰρ ὁ Κύριος ἐποίησεν ἀκουστὸν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. Εἴπατε τῇ θυγατρὶ Σιών· ἰδοὺ ὁ Σωτήρ σου παραγέγονεν, ἔχων τὸν ἑαυτοῦ μισθὸν μεθ' αὐτοῦ, καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ πρὸ προσώπου αὐτοῦ. Καὶ καλέσει αὐτὸν λαὸν ἅγιον, λελυτρωμένον ὑπὸ Κυρίου, σὺ δὲ κληθήσῃ, Ἐπιζητουμένη πόλις, καὶ οὐκ ἐγκαταλελειμμένη. Τίς οὗτος ὁ παραγενόμενος ἐξ Ἐδώμ; ἐρύθημα ἱματίων αὐτοῦ ἐκ Βοσόρ, οὕτως ὡραῖος ἐν στολῇ αὐτοῦ; βοᾷ μετὰ ἰσχύος πολλῆς, Ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύνην καὶ κρίσιν σωτηρίου. Διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ ἱμάτια, καὶ τὰ ἐνδύματά σου ὡς ἀπὸ πατητοῦ ληνοῦ; Πλήρης καταπεπατημένης, ληνὸν ἐπάτησα μονώτατος, καὶ τῶν ἐθνῶν οὐκ ἔστιν ἀνὴρ μετ' ἐμοῦ. Τὸν ἔλεον Κυρίου ἐμνήσθην, τὰς ἀρετὰς Κυρίου ἀναμνήσω, τὴν αἴνεσιν Κυρίου ἐπὶ πᾶσιν, οἷς ἡμῖν ἀνταποδίδωσι, Κύριος, κριτὴς ἀγαθὸς τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, ἐπάγει ἡμῖν κατὰ ἔλεον αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ. Καὶ εἶπεν· οὐχὶ λαός μου ἐστὲ; τέκνα, καὶ οὐ μὴ ἀθετήσωσι· καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἰς σωτηρίαν ἐκ πάσης θλίψεως αὐτῶν, οὐ πρέσβυς, οὐδὲ Ἄγγελος, ἀλλ' αὐτὸς ὁ Κύριος ἔσωσεν αὐτοὺς διὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτούς, καὶ φείδεσθαι αὐτῶν. Αὐτὸς ἐλυτρώσατο αὐτούς, καὶ ἀνέλαβεν αὐτούς, καὶ ὑπερύψωσεν αὐτούς, πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ αἰῶνος.
Η απάντηση που παίρνει ο προφήτης είναι ότι ο «παραγενόμενος» έρχεται νικητής από τη μάχη με τους εχθρούς του. Στην απάντηση αυτή η εκκλησία είδε τη νίκη του Χριστού (εναντίον του διαβόλου και του θανάτου), μετά την οποία εισέρχεται στον ουρανό ως νικητής.
Στην υμνολογία παρουσιάζονται άγγελοι να απορούν γιατί είναι ερυθρά τα ιμάτια του αναληφθέντος Χριστού, πβ και το ιδιόμελο του Εσπερινού της εορτής:
«Ἄγγελοι ἀμπετάνυτε έπ' οὐρανίους πυλεῶνας,
Χριστὸς ἄναξ ἀνάεισιν, ἐρυθρά τε πέπλα Θεοῖο·
ναὶ τἀδε γὰρ περίχρωσεν ἀλουργίδι αἵματος ἁγνοῦ,
ῥύσιον ὅ βροτέης ἐπὶ πάσης χεύατο φύτλης».
(μετάφραση)
«Ανοίξτε, Άγγελοι, τις επουράνιες πύλες
ο βασιλιάς Χριστός έρχεται, κι είν’ ερυθρά τα ιμάτιά του·
ναι, γιατί τα έβαψε με το αγνό του αίμα
το σωστικό, που έχυσε στων ανθρώπων τη φύση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου